Beste Beatrijs,
Al jaren worden wij een paar keer per week ’s nachts opgeschrikt door ruzie van onze buren. Onze slaapkamers grenzen aan elkaar. Hoewel wij met oordoppen in slapen, worden we toch nog vaak wakker. Het geschreeuw van de buren wordt verergerd doordat ze allebei een serieus drankprobleem hebben. Ik vind het moeilijk om ze erop aan te spreken, omdat het verder aardige mensen zijn, die altijd voor onze kat en de post zorgen als wij met vakantie zijn. Hebt u nog een idee wat we zouden kunnen doen?
Slapeloos door burenruzies
Beste Slapeloos,
De meeste gevallen van burengerucht zijn hopeloos, omdat betrokkenen nooit contact met elkaar hebben, en elkaar pas leren kennen wanneer de een bij de ander aanbelt om te reclameren over het lawaai. De klager heeft het gevoel dat hij al enorm veel geslikt heeft en dat de maat nu vol is; de lawaaimaker voelt zich plotseling aangevallen en reageert boos. Voilà, een burenvete is geboren.
Uw situatie is in zoverre anders dat u de buren kent en zelfs op redelijke voet met hen staat. Dat geeft een opening voor een gesprek. Laat het een vrouwengesprek zijn, daarin spreekt men net iets makkelijker over persoonlijke zaken. Begin niet meteen over de overlast die zij veroorzaken, maar gooi het eerst over de bezorgdheidsboeg. Zeg dat het u opvalt dat er problemen zijn, dat u zich zorgen maakt over de ruzies waar u ongewild getuige van bent, en dat u er ’s nachts wakker van wordt. Vraag haar of ze wel eens overwogen heeft om hulp te zoeken. Kijk een beetje hoe deze boodschap valt. Als ze de boot afhoudt, dan begint u verder weinig. Maar misschien is ze blij dat u – iemand! – haar hierop aanspreekt. En kunt u haar een duwtje richting hulpverlening geven. Uw kansen zijn niet groot, maar de moeite van het proberen waard.
Hallo hierboven over aanspreken, nou dat heeft bij mij niet geholpen. Mijn buren gaan steeds door. Zij gescheiden en 3 kinderen. De oudste is vrij weinig thuis, en wanneer hij thuis is, dan begint het geschreeuw. We liggen in bed en het is hier alles gehorig. Plotseling geschreeuw geruzie, keihard met de deuren slapen, dat is echt niet normaal. Mijn buurvrouw is agressief, dat is haar karakter. Zelf voed ze haar kinderen slecht op. Ze heeft geen grenzen, en laat alles toe. En ze zit het liefst de hele dag thuis, alleen maar opruimen. Eigenlijk niks mis mee. Maar het geruzie met haar kinderen s avonds geschreeuw met de deuren slaan. Ik snap het niet, je moet toch verstand hebben, dat er ook buren naast je wonen. Ik heb moeite met haar jongste zoon, die heeft me na een paar keer te hebben beledigd en gooien van papier op straat etc..hem ervan gezegd. Wat doet de buurjongen, hij liegt tegenover zijn moeder, en zegt niet waarom ik hem op de vingers tikt. Nu kijkt de buurvrouw mij niet meer aan. Ik zeg wel hallo, maar daar blijft het ook bij. De oudste dochter zit bij de jeugdzorg. De oudste zoon, is behandeld voor de agressie. Het is op zijn plaats dat de moeder behandeld zou moeten worden, omdat het niet helpt. Ik wil ook niet mijn buurvrouw aan het verstand brengen, dat ze minder hard moet schreeuwen savonds. Want dat lokt nog meer agressie uit, en daar heb ik totaal geen zin. Ze zoekt het maar uit. Misschien denk ik om een grote schutting te plaatsen, dan hoef ik haar niet te zien. Maar dat neemt niet weg, dat het geschreeuw ophoudt. Bah. Ik vind dit verschrikkelijk.