Beste Beatrijs,
Gisteren waren mijn ouders met mijn broer bij mij op kraambezoek. Mijn vader toonde niet veel interesse. Hij keek even in de wieg, maar had het al snel weer over belangrijker zaken, zoals de aankoop van een trekhaak en hoeveel die gekost heeft. Mijn moeder en broer waren wel enthousiast over de baby en wilden graag met hem op de foto. Toen ik mijn vader vroeg of hij er ook op wilde zei hij ‘Vooruit dan maar’. Toen mijn dochter van drie vroeg welke foto hij de mooiste vond, antwoordde hij: ‘De foto waar jij niet op staat!’ Hij probeert dan grappig te zijn, maar het komt erg onaardig over en het komt de sfeer niet ten goede. Dergelijke opmerkingen maakt mijn vader vaker. Ik heb er ook wel eens iets van gezegd, maar dan zegt hij ‘dat hij nu eenmaal zo is.’ Ik zou willen dat ik me nadien niet zo aangeslagen voelde. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Vader bederft sfeer
Beste Vader bederft sfeer,
Beschouw zijn uitingen als willekeurige wartaal.
Sommige mannen hebben niets met baby’s, peuters of kinderen. Soms hebben ze zelfs niets met mensen in het algemeen. Daarbij heeft uw vader ook nog eens een bedenkelijk gevoel voor humor. Sommige mannen proberen hun verlegenheid of hun angst voor emoties op die manier te maskeren. Kom altijd onmiddellijk op voor uw kinderen, als uw vader grapjes maakt ten koste van hen, en ga sowieso, wanneer het u te dol wordt, tegen hem in met een corrigerende opmerking: ‘Nou, Pa, zo kan die wel weer, dat is echt niet grappig!’ of ‘Kun je je een beetje inhouden? We zitten hier voor de gezelligheid, niet om elkaar af te katten!’ Maar hij pleit zichzelf bij voorbaat al vrij door te zeggen dat hij nu eenmaal zo in elkaar zit, dus meer zelfsturing in de toekomst valt er niet van hem te verwachten. Laat de hoop hierop varen en neem een bewuste beslissing om zijn woorden niet meer persoonlijk op te vatten. Beschouw zijn uitingen als willekeurige wartaal en laat ze van u afglijden. Schuif zijn empathietekort niet op het conto van kwaadaardigheid, maar van onvermogen. Het is spijtig, maar dit is uw vader en met hem zult u het moeten doen.
Nounou, wat een misdaad, iemand niet tijdenlang wil zwijmelen bij een baby! Dat zie je inderdaad vaker bij mannen maar ook wel bij vrouwen. Ik ben een vrouw, gun ieder van harte zijn/haar oudergeluk maar ook ik word ook heel snel flauw van babygeteut. Onaardige grapjes tegen de kinderen kunnen inderdaad niet. Ze snappen het niet en kunnen verward en gekwetst raken. Opa moet zijn mislukte pretpijlen maar richten op volwassenen, als ie echt niet anders kan.
Ik begrijp uw gevoel helemaal. Mijn vader is ook zo. Het is geen onwil, maar sociale onhandigheid. Wat dat betreft ben ik het eens met Beatrijs, vooral vanaf de zin “Laat de hoop hierop varen…”. Ik zou er zelf alleen niet teveel tegenin gaan. Een beetje negeren en snel over iets anders praten werkt naar mijn idee beter. Denk maar zo: de een heeft een onhandige vader, de ander een bemoeizuchtige moeder, etc. Oftewel, in elke familie is wel iéts dat minder leuk is. Sterkte en geniet van je lieve baby!