Beste Beatrijs,
Mijn echtgenoot gaat niet erg pedagogisch verantwoord te werk bij het corrigeren van andermans kinderen. Hij kan zich dood ergeren als kinderen niet doen wat hij zegt. Laatst zaten we bij mijn ouders aan tafel met ons dochtertje van twee jaar. Mijn broer, schoonzus en hun twee kinderen waren er ook. Mijn neefje van vier wil met onze dochter spelen, maar zij zit nog te eten, net als alle anderen. Ik zeg tegen mijn neefje dat hij even moet wachten tot we klaar zijn met eten, maar hij blijft gewoon om de kinderstoel hangen en haar afleiden. Ook zijn ouders reageren niet. Daarop reageert mijn man met harde dwingende stem dat hij moet luisteren en dat hij weg moet wezen. Iedereen schrikt, want de uitval van mijn man komt zomaar uit de lucht vallen. Ik schaam me tegenover mijn familie. Ik zou wensen dat hij dit anders zou aanpakken. Kunt u mij adviseren?
Andermans kinderen
Beste Andermans kinderen,
Houd uw man voor dat hij zich niet met de opvoeding van andermans kinderen moet bemoeien en zeker geen standjes moet uitdelen! Alleen zijn eigen kinderen mag hij standjes geven (en liefst niet tijdens familiebijeenkomsten). Het incident wat u beschrijft is sowieso al niet de moeite van een boze interventie waard. Een kleuter die wil spelen met een peuter? Dat is toch geen misdaad? Als een kind ondanks een waarschuwing doorgaat met de kat aan z’n staart te trekken is ingrijpen noodzakelijk, al dan niet met stemverheffing, maar dit is wel erg onschuldig. Grote, boze oom is geen rol om goede sier mee te maken in de familie. Toegeblafte kinderen worden bang, hun ouders chagrijnig, de sfeer aan tafel krijgt een dipje. Het gaat er niet om dat uw broer en schoonzus zich strenger zouden moeten opstellen tegenover hun kinderen. Zij hebben, net als anderen, hun eigen prioriteiten. Belangrijk is dat uw man de neiging onderdrukt om een door hem waargenomen manco in hun opvoeding te repareren. Hij moet zijn ergernis verbijten of, als hij het echt niet kan aanzien, de ouders aanspreken of zij hun kind kunnen laten ophouden met waar het dan ook mee bezig is.
Dit is idd niet zo’n handige zet om het kind van iemand anders zo te corrigeren; wel begrijpelijk dat de vader van het kindje dat zit te eten wil dat ze eerst haar bordje leeg eet; beter is misschien om zelf dat neefje even af te leiden, op schoot te nemen en nog een keer te vertellen dat zijn nichtje even moet eten en daarna met hem komt spelen…..aan de andere kant vind ik ook dat de ouders van dat jongetje eveneens een taak hebben in dit verhaal, en moeten voorkomen dat hij zijn nichtje afleidt van haar eten, zeker als de ouders van het nichtje duidelijk willen dat er eerst gegeten wordt…..dat soort signalen moet je als volwassenen eigenlijk wel van elkaar oppikken.