Beste Beatrijs,
Ik ben een jonge vrouw van 27 en doe wel eens een boodschap voor mijn ouders. Ze willen mij dan terugbetalen, maar dat hoeft voor mij niet. Zij hebben al zo veel voor mij gedaan. Ik wil niet onbeleefd zijn of ondankbaar, maar ik heb liever dat zij het houden voor als er straks geld nodig zou zijn. Ook willen ze mij met meer geld ondersteunen, maar ik wil dat niet. Hoe los ik dit op?
Wie betaalt voor wie?
Beste Wie betaalt voor wie,
Het is normaal om iemand die boodschappen voor je heeft gedaan en de kosten even heeft voorgeschoten terug te betalen. Als uw ouders u vragen om een pak melk en een pond spinazie mee te brengen, als u bij hen op bezoek gaat, lijkt het me vanzelfsprekend dat u samen met de gevraagde boodschappen het bonnetje overhandigt, waarna zij u het voorgeschoten bedrag terugbetalen. Waarom zou u dagelijkse boodschappen voor hen willen betalen? Dat brengt hen in een afhankelijke positie en bestempelt hen tot armlastigen. Als u iets aardigs voor hen wil doen, kunt u beter bij bezoek een extraatje voor hen meebrengen, iets wat ze zelf misschien niet zo snel zouden kopen: een mooie bos bloemen, sushi of in de zomer bijvoorbeeld een pond kersen. Zoiets is leuker dan een zak aardappels en een pak wc-papier voor hen betalen. Wat hun wens betreft om u met meer geld te ondersteunen, zeg vriendelijk maar duidelijk nee hiertegen en leg uit dat u dat niet nodig hebt, omdat u financieel prima voor uzelf kunt zorgen.
Beatrijs heeft gelijk over het betalen van de boodschappen: sterker nog als de dochter terugbetaling weigert zullen de ouders niet meer durven vragen om iets voor hen te kopen…
.
Dat ligt eraan waar u zich goed bij voelt en wat u afspreekt of soms zelfs wat in uw gezin/cultuur normaal wordt bevonden.Mijn ouders komen uit een ander land waar een wij-cultuur heerst met sterke familiebanden en als zij mij vragen iets voor hen te halen,of als ik zie dat zij iets nodig hebben,leuk vinden en ik heb het geld,dan krijgen zij het en betaal ik.Geld teruggeven wordt gezien als een belediging en wordt niet aangenomen.Andersom geldt hetzelfde.Wij geven elkaar aan de lopende band en delen.Mijn ouders en ik zouden het heel erg vinden als iemand om een bon zou vragen en berekenen wie wat teruggeeft.