Beste Beatrijs,
Ik ben net begonnen in een nieuwe baan. Ik heb geen vaste plaats, ik ben een van de weinigen die hier een flexplek heeft: ik zit achter een bureau van iemand die die dag niet werkt. Daardoor heb ik het gevoel alsof alle kamers een beetje mijn kamers zijn. Als een deur gesloten is, loop ik erdoor naar binnen om er te halen wat ik moet halen. Hierop werd ik aangesproken door een collega. Ze zei dat ze het zeer ongepast vond dat ik binnen liep terwijl de deur dicht was, en dat ik bovendien moet hebben gemerkt dat het gesprek verstomde toen ik binnenkwam.
Ik legde uit dat ik de kamer had gezien als ook de mijne, al zat ik die dag op een andere flexplek en dat het daarom niet in me op was gekomen om te kloppen voordat ik binnenkwam. Wat ik er nog niet bij zei (maar wat ik wel dacht) was dat ik het ongehoord vind dat het gesprek stil valt als ik binnenkom. Daarmee krijg ik als nieuwkomer het gevoel dat ik word buitengesloten. Hoe hoort het eigenlijk?
Binnen zonder kloppen
Beste Binnen zonder,
U hebt geen vaste werkplek in uw nieuwe baan. Dit geeft u het gevoel dat alle kamers een beetje de uwe zijn. Dit is een misvatting. Het juiste idee is dat geen enkele kamer de uwe is. Er is kennelijk ruimtegebrek op uw werk, u bent een nieuweling, u begint onderaan de hiërarchie als nomade zonder eigen bureau. Dit houdt in dat u andermans territorium respecteert en dat u moet kloppen op de deur van een dichte kamer. Het is immers uw kamer niet! Op de meeste kantoren staan deuren gewoonlijk open, zodat mensen vrijelijk bij elkaar naar binnen kunnen lopen om iets te pakken of iets te vragen. Als de deur dicht is, betekent dit dat er een gesprek onder vier ogen wordt gevoerd. Anderen mogen in dringende gevallen nog wel binnenkomen, maar er moet eerst worden aangeklopt. Vervolgens valt het gesprek stil. Natuurlijk valt het gesprek stil – het wordt verstoord door een indringer! Wie weet zitten ze daar te solliciteren of functioneringsgesprekken te voeren of andere precaire informatie door te nemen, waar collega’s niets mee te maken hebben.
U zou u dus moeten verontschuldigen bij uw collega, bij wie u zomaar binnen kwam stommelen. En wen uzelf aan altijd te kloppen op dichte deuren die niet de uwe zijn, of het nu op het werk, thuis, bij familie of vrienden is.
Ook bij een open deur vind ik het netjes om op de drempel even te vragen of je binnen mag komen. Je mag veronderstellen dat iemand druk aan het werk is en nog even zijn/haar concentratie nodig heeft om iets af te maken, voordat de volledige aandacht naar jou gewend wordt.