Betalen voor bruiloft

© Sjoerd van der Zee

Onlangs werd het huwelijk gevierd van de jongste dochter van mijn vriend die weduwnaar is (we zijn al tien jaar samen). Deze dochter en haar vriend besloten na twaalf jaar samenwonen en twee kinderen van acht en zes uiteindelijk tot een groots huwelijksfeest met alles erop en eraan, met daaraan voorafgaand voor beiden een ‘vrijgezellendag’. Hierbij mocht mijn vriend in de rol van opa en ik als stiefoma een weekendje op hun kinderen passen – tot ons grote plezier overigens. Voorts stelde het bruidspaar het op prijs om de ochtend na het huwelijksfeest een ‘champagne-ontbijt’ te nuttigen met wederzijdse ouders, getuigen en nog enkele intimi. Een aardige gedachte, maar wat mij stoorde was dat genodigden zelf een hotel moesten regelen in de omgeving én zelf moesten betalen voor het gezamenlijke champagne-ontbijt. Omwille van de goede verhoudingen en uit liefde voor mijn vriend heb ik geen kritiek uitgeoefend op deze gang van zaken, en braaf met alles meegedaan, hoewel ik veel liever na het feest in een uurtje naar huis was gereden. Mijn vraag is: had het bruidspaar deze hotel- en ontbijtkosten niet voor hun rekening moeten nemen? Het was tenslotte hun idee dat gasten zouden overnachten. Of is het op moderne bruiloften gebruikelijk dat genodigden naast de cadeaus die ze geven ook betalen voor verblijf en vertier?

Betalende genodigde

Beste Betalende genodigde,

Veel trouwlustigen verliezen uit het oog dat hun gasten nog wel wat meer te doen hebben dan dagenlang ‘ah en oh’ te roepen vanwege het simpele feit dat er een huwelijk wordt gesloten. Het houden van vrijgezellenfeesten door met nageslacht gezegende huisvaders en matrones is een absurde vertoning die nooit op de lijst van af te werken festiviteiten had mogen figureren. Een ceremoniemeester met maar een klein beetje visie had hier een meedogenloos veto over uitgesproken. Hetzelfde geldt voor het idee champagne-ontbijt: poenige onzin, waar niemand op zit te wachten op de ochtend na een spetterend bruiloftsfeest dat toch al van alcohol doordrenkt zal zijn geweest.

U bevond zich niet in de positie om tegen te spartelen als tweede vrouw van de vader van de bruid. Het is uw familie niet, u hebt er niets over te zeggen en het heeft ook geen zin om er ruzie over te maken met uw partner. Maar de hele opzet deugt natuurlijk van geen kant. Een bruidspaar moet de tijd, de tolerantie en de portemonnee van de gasten niet op de proef stellen. Na een lange dag van stadhuisbezoek, eventueel kerkdienst, receptie, diner en feest willen de mensen weer naar huis om hun eigen leven te leiden. De feestelijkheden verder uitwalsen kan, maar niet op kosten van de gasten. Weinig mensen zullen enthousiast raken om te mogen betalen voor logies en morning after party ter meerdere glorie van een bruidspaar dat maar geen genoeg kan krijgen van applaus, felicitaties en heildronken. Maar goed, u kon hier niet aan ontsnappen zonder brokken te maken. Uw taak bestond eruit dit alles lijdzaam te ondergaan en tussen uw op elkaar geklemde kiezen door een zwak glimlachje te persen. Ik hoop dat u het hebt kunnen opbrengen.