Beste Beatrijs,
Het is een tijdje geleden dat ik een bruiloft heb bezocht. Hoeveel geld geef je als je overdag voor het kerkhuwelijk en de borrel bent uitgenodigd, maar niet voor het diner, en weer wel voor het feest ’s avonds? Er zal ook wel verschil zijn in de geldgift als je zelf je drankjes moet betalen of als ze de hele avond gratis zijn.
Wat kost het?
Beste Wat kost het,
Grootstedelijke etiquette is sterk gekant tegen het vragen en geven van geld is bij feestelijke gelegenheden. Als ik dit principe verkondig, wordt mij vaak (enigszins verontwaardigd) voorgehouden dat er culturen (de Turkse met hun geldboom) en tradities (in Twente) zijn, waarin dit de normaalste zaak van de wereld is. Als er dan toch geld van u wordt verwacht, dan moet u maar rechtstreeks aan het bruidspaar of de ceremoniemeester vragen ‘wat precies de toegangsprijs is?’ Dan hoort u het wel.
Nou ja, zeg: vragen naar de toegangsprijs?! Dergelijke grootstedelijke etiquette riekt naar een grachtengordel-snobisme waar niet enkel Turken en Twenten de neus voor zullen ophalen.
Het gros van de stellen die een envelopje op de uitnodiging zetten, stelt simpelweg prijs op uw komst en wil u de vervelende gang langs dure cadeauwinkels besparen. Voor een tastbaar aandenken aan uw aanwezigheid is anno 2009 geen geschenk meer nodig, daar is een fotograaf voor ingehuurd.
Een bijdrage aan de uitzet was ooit zeer welkom, zeg maar in de tijd dat serviesgoed nog een huwelijksleven-lang meeging en ook niet aan mode onderhevig was. Tegenwoordig zijn de meeste jonggehuwden zeer wel in staat om hun eigen eierdopjes aan te schaffen (en deze om de paar jaar te vervangen door meer eigentijdse exemplaren).
Dat neemt niet weg dat er maar weinig mensen zijn die het geld voor een bruiloftsfeest zomaar even uit hun achterzak toveren. Een bijdrage in de kosten is dus altijd welkom en heel wat beter besteed dan allerlei goedbedoelde rotzooi die door Sonneveldiaanse stalmeesters achter de rhododendrons gesodemieterd wordt.
Zo’n financiële bijdrage is over het algemeen anoniem: u stopt het geld in een envelop waarop u slechts de naam van de ontvangers vermeldt. U hoeft zich dus ook niet het hoofd te breken over de vraag welk bedrag gepast is, u geeft wat u wilt missen. Een felicitatiekaart wordt in een separate envelop overhandigd, al dan niet vergezeld van een bloemetje of klein presentje (want een persoonlijk aardigheidje is heus niet verboden). Het bruidspaar legt de anonieme enveloppen met inhoud ongeopend bij elkaar en bekijkt die pas na afloop.
Tenminste, zo gaat dat in de buiten-Randstedelijke contreien waar ik vandaan kom. Wellicht zijn grootsteedse gevers te ijdel voor de bescheidenheid van een anonieme gift en houden zij ervan om anderen de ogen uit te steken met opzichtige cadeaus?
Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe verzoeken van bruidsparen om een schenking te doen aan een goed doel (in plaats van cadeaus of gevulde enveloppen voor het bruidspaar zelf) op de meetlat van de grootstedelijke etiquette scoren.
Op onze uitnodigingen voor ons huwelijksfeest staat:
U aanwezigheid is ons meer waard dan een cadeau, maar als u toch iets wilt geven doe het dan zo (afbeelding envelop)
Dat ménen we dus ook! Liever geld dan allerlei prullaria en spullen die we al hebben of die we gewoonweg niet mooi vinden. En als iemand niets wilt geven omdat hij of zij het niet kan missen of omdat het ongepast is of om welke reden dan ook, dan maakt dat ons niet uit. Als de desbetreffende persoon dan maar wel op het feest komt. Hoe meer zielen hoe meer vreugd!
@Beatrijs Wat zegt de etiquette over het sarcastisch beantwoorden van oprechte vragen?
Echt een belachelijk antwoord op een normale vraag van iemand die graag het juiste wil doen.
Ik ben benieuwd wat de etiquette zegt over het meegaan met de hedendaagse tijd.
En bovendien kan ik me niet voorstellen dat het beledigen van het aanstaande bruidspaar wel gepast is.
Maar goed als de etiquette zegt dat je het bruidspaar moet lastig vallen met belachelijke vragen dan zal ik dat voortaan ook maar gaan doen, dat zal dan etiquette zijn.