Beste Beatrijs,
Toen ik (vrouw van 60) onlangs een medisch onderzoek moest laten doen in verband met mogelijke borstkanker, vroeg ik mijn ex-latpartner die nog steeds een goede vriend is, of hij mij wilde vergezellen bij mijn afspraak in het ziekenhuis. Hij zegde toe en dat waardeerde ik zeer, want het betekende voor hem een autorit van twee uur heen ’s morgens vroeg. Na afloop gingen we koffie drinken en lunchen – vanzelfsprekend op mijn kosten. Ik was verbaasd toen hij mij vroeg om brandstofvergoeding voor de rit. Wij zijn geen van beiden armlastig. Ik vond zijn vraag niet chic, maar heb er wel aan voldaan. Is dit nu een normale gang van zaken?
Hulp met prijskaartje
Beste Hulp met prijskaartje,
De vraag van uw vriend ‘Mag ik even afrekenen?’ nadat hij u had bijgestaan met uw ziekenhuismisère is niet alleen ‘niet chic’, maar ronduit bot en harteloos te noemen. Vrienden brengen elkaar geen voorrijkosten in rekening. Behulpzaamheid hoort niet gepaard te gaan met een vraag om financiële compensatie. Mogelijk is de rol van ‘ex’ ten opzichte van u pregnanter aanwezig in zijn belevingswereld dan de rol van ‘vriend’. Hoe dan ook, dit incident lijkt mij voldoende aanleiding om deze vriend nooit meer om wat voor gunst of dienst dan ook te vragen en hem voortaan op alle fronten als ex te beschouwen.
Ik vind het niet per se onaardig van de goede man om er geld voor te vragen. Benzine is tegenwoordig een duur goedje en bovendien mag men er niet zondermeer van uitgaan dat iemand zomaar en altijd klaarstaat.
Misschien is het een idee om van te voren af te spreken hoe dit even geregeld moet worden, want u had natuurlijk ook gewoon met het OV kunnen gaan, of met een zogenoemde regiotaxi.
Ik vind het niet gek, eigenlijk gewoon logisch, dat men – ook al is men heel goed bevriend – even afspreekt hoe e.e.a. bekostigd wordt.
Ikzelf heb een geliefde die 126 km van mij vandaan woont en wanneer ik naar hem toe ga, betaalt hij de helft van mijn brandstof en andersom doe ik dat ook. Heel logisch.
En ik heb mijn vader een aantal keer naar een ziekenhuis vergezeld, omdat dit simpelweg even wat gemakkelijk was (pa heeft geen rijbewijs en – dus – ook geen auto, en hij heeft de benzine gewoon vergoed. Ik vind het persoonlijk de normaalste zaak van de wereld.
Even een reactie op Kitty : de vraagstelster trakteert deze vriend na het ziekenhuisbezoek op een lunch en koffie. Vaak de gebruikelijke gang van zaken als iemand zo vriendelijk is om je ergens naar toe te brengen of te halen.
De lunch en koffie was op haar kosten uiteraard en ik kan mij dan ook voorstellen dat de vraagstelster dit als haar manier van waardering (betaling) ziet. M.i. is een lunch + koffie net zo duur als de vergoeding voor zeg 30-40 km benzine.
Volgende keer toch maar een andere vriend(in) vragen. Al is het alleen al om dit katergevoel achteraf niet meer mee te maken !
Ik hoop, dat het ziekenhuisbezoek goed is uitgepakt.
Beste Beatrijs,
Ik vind het ook heel normaal dat die vriend een vergoeding vroeg voor de benzine. Ik zou zelfs niet in de auto zijn gestapt als dat niet eerst geregeld is. En je kunt dan ieder voor jezelf de lunch en koffie betalen.
Is het trouwens niet een vriendendienst als iemand een halve dag voor je wil uittrekken of nog meer: het was ’s ochtends twee uur rijden, pakweg een uur wachten in het ziekenhuis en dan weer twee uur terugrijden. Mij dunkt: hou zo’n vriend in ere!
Lia van Kalmthout
Het lijkt mij dat de vriend in kwestie niet werd gevraagd omdat mevrouw een taxi nodig had, maar omdat mevrouw de steun van een goede vriend kon gebruiken bij zo’n zenuwslopend onderzoek. Als meneer dan geld had willen hebben, had hij toen ze het vroeg al kunnen zeggen dat hij het wou, zodat ze dat direct wist. Dan was het minder naar geweest..
Tijdens hun relatie zal zij ook heus wel geld aan hem uitgegeven hebben en zij zal ook weleens die rit van 2 uur naar hem toe maken.. Als ik twee uur moet rijden voor een verjaardag, ga ik toch ook niet de kosten terugvragen??