Beste Beatrijs,
Ik woon met mijn gezin in het buitenland. Vorige week kreeg ik een enthousiast mailtje van een Nederlandse kennis/collega. Hij schreef dat hij hier komt werken en net een huis in onze buurt heeft gevonden. Zijn vrouw en hij verheugen zich erop ons weer te zien en om samen leuke dingen te gaan doen. Hij is een aardige en rustige vent, al hebben we nou ook weer niet zo veel gemeen dat ik ons ooit boezemvrienden zie worden. Het probleem is zijn vrouw. Net als wij is dit gezin regelmatig verhuisd voor het werk en overal waar deze vrouw geweest is heeft ze een spoor van gekwetste gevoelens en bitterheid achtergelaten. Zij heeft zeer zwakke sociale vaardigheden en geen prettig karakter. Behalve in het maken van zeer onhandige opmerkingen munt ze uit in het afkatten van mensen en ze praat ook nog eens onophoudelijk zonder te luisteren.
Mijn vrouw is in alle staten en wil niets met deze vrouw te maken hebben. Haar ontwijken zal niet makkelijk zijn omdat hun kinderen hoogstwaarschijnlijk naar dezelfde school als de onze zullen gaan. We zullen in onze kleine provincieplaats ongetwijfeld tegen elkaar aanlopen, op straat, in de supermarkt en bij sportclubs en sociale evenementen. Hoe kunnen we hier ons uit redden?
Dekking zoeken
Beste Dekking zoeken,
Ik begrijp dat u enigszins beducht bent voor de komst van dit echtpaar in uw directe omgeving. Met de man voorziet u geen problemen, het is vooral de vrouw wier komst u met angst en beven tegemoet ziet. Mij lijkt: wind u er niet te veel over op van tevoren en kijk eerst maar eens wat er gebeurt. Uw vrouw wil niets met haar te maken hebben. Dat zal niet helemaal lukken, want u zit in een kleine gemeenschap, waar alle Nederlanders elkaar kennen en waar alle kinderen naar dezelfde school gaan. Maar ook in die situatie hebben mensen altijd hun voor- en afkeuren. Nooit is iedereen elkaars beste vriend(in). Uw vrouw kan prima een zekere afstandelijkheid aan de dag leggen, waarbij ze wel beleefd is tegen de nieuwkomer en bijvoorbeeld informatie verschaft, maar tegelijk een intiemere verhouding ontmoedigt.
Dat betekent: wel een niet-verplichtend praatje houden wanneer ze haar tegen het lijf loopt, maar geen uitnodigingen plaatsen voor etentjes of andere gezelligheid met twee stellen. En zelf ook nee zeggen tegen voorstellen voor persoonlijke vriendschappelijke contacten. Alles onder het motto ‘Geen tijd’ of ‘misschien een andere keer’. U schrijft dat deze vrouw onophoudelijk praat zonder te luisteren. Het is kennelijk een extravert, dikhuidig type die geen last van verlegenheid heeft. Te verwachten valt dat zij er geen moeite mee heeft om zich op maakt-niet-uit-wie te storten. Als uw vrouw zich niet erg toeschietelijk opstelt, zal de nieuwkomer wel andere bronnen aanboren voor sociaal vertier. Wie weet kunnen anderen wel met haar overweg, waarmee het probleem voor uw vrouw zou vernevelen.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.