Babymoe

Beste Beatrijs,

Mijn eigen kinderen zijn allang volwassen, maar een aantal van mijn jongere vriendinnen hebben ze op latere leeftijd gekregen. Een poosje geleden zat ik dus weer ergens op kraamvisite en bedacht dat de gesprekken al een hele tijd alleen om haar hadden gedraaid: eerst de allesoverheersende zwangerschap, nu de fenomenale baby. Zelf kom ik er niet meer aan te pas, behalve dan als applaudisserende toeschouwer. Enerzijds voel ik me jaloers, omdat ik vroeger het niet waagde de aandacht zo te monopoliseren. In mijn tijd hoorde je terloops over het moederschap te doen. Anderzijds voorzie ik dat ik me ga vervelen bij dat gekwetter over luiers en fruithapjes. Hoe voorkom ik dat?

Babymoe

Beste Babymoe,

De kraamvisite is net als een condoléancebezoek. Er staat een half uur voor en er wordt alleen gesproken over de pas-geborene, danwel de pas-gestorvene en hoe de familie dit alles ervoer. Dit is niet de tijd om het wereldnieuws door te nemen of uw meest recente vakantieverhalen te vertellen. Geef uw vriendin ruim de tijd om uit te razen op haar babywolk. Na zo’n maand of twee, drie daalt ze vanzelf weer neer op aarde.

Ga dan niet bij haar langs, want zo’n babyhuishouden staat altijd in het teken van, tja, de baby. Neem haar mee uit eten. Baby’s en vaders floreren in elkaars exclusieve gezelschap en moeders knappen op van een avondje vrij. Zeg dat ze haar mobiele telefoon moet uitzetten. Luister naar haar verhalen, maar stel ook uw eigen onderwerpen aan de orde, zonodig met enig verbaal krachtsvertoon. Het kan helpen om van tevoren in uw hoofd een lijstje te maken van dingen die u ter sprake wilt brengen. Uw vriendin zal u dankbaar zijn dat u haar uit de spuuglapjessfeer heeft weten te lokken om de wereld van de volwassenen te herontdekken.