Beste Beatrijs,
Over drie weken trouwt mijn zus. Omdat ik met mijn man en dochter van zeven maanden in het buitenland woon, vroeg ik haar naar de planning rondom haar huwelijk, zodat ik ons verblijf kon voorbereiden. Zij gaf mij het programma en vroeg of we oppas hadden geregeld. Dat had ik gedaan voor de avond, omdat ik mijn kind niet wilde meeslepen naar diner en avondfeest. Mijn zus zei toen dat ze overdag ook geen kinderen erbij wil, in ieder geval niet op het stadhuis. Op de receptie ’s middags is onze dochter wel een uurtje welkom. Als het heel lastig was om oppas te regelen, wilde ze wel een uitzondering maken, maar liever niet. Ik begrijp best dat het bruidspaar geen hordes kinderen van genodigden op hun bruiloft wil, maar mijn dochter hoort bij de familie en ik vind het wrang dat ze wordt buitengesloten en zal ontbreken op foto’s. Moet ik de wens van mijn zus respecteren? Mijn moeder vindt het ook belachelijk dat onze dochter niet erbij mag zijn.
Baby niet welkom
Beste Baby niet welkom,
Het is niet erg hartelijk van het bruidspaar om familie die speciaal voor het huwelijk uit het buitenland komt te verplichten zich op te splitsen. Een huwelijksdag is traditioneel voor de hele familie, oud en jong. Er loopt altijd wel een excentrieke oom rond die foute moppen tapt of een tipsy tante – een aanminnige zuigeling zal niet detoneren. Uw zus zou erop moeten vertrouwen dat uw kind geen overlast zal geven, omdat u en uw man op de kleine zullen letten. Ook oma’s schoot zal voorhanden zijn. Uw dochter is nog te jong om rond te rennen. De ceremonie zelf duurt maar heel kort. Met een beetje geluk doet uw dochter net een dutje en mocht ze zich onverhoopt tot huilende stoorzender ontpoppen, kunt u er een flesje in stoppen of zich even met haar terugtrekken. Hetzelfde geldt voor de rest van de dag. Uw zus en haar aanstaande hoeven niet bang te zijn dat de mooiste dag van hun leven verstoord zal worden door de nukken van een baby, want de ouders zullen zich heus wel van hun taak kwijten om hun kind zoet te houden.
Handel overeenkomstig het woord van uw zus, die ‘wel een uitzondering wilde maken, als het heel lastig was om oppas te regelen’. Grijp deze ontsnappingsclausule aan en breng uw kind mee overdag. Tenslotte hebt u haar ’s avonds al onder de pannen gebracht, wanneer u uw handen vrij wilt hebben om zelf ook een beetje feest te vieren. Een oppas voor de hele dag is onnodig en onprettig voor het kind.
Alsjeblieft, neem de baby niet mee! Het is DE dag van uw zus, niet uw dag. Veel mensen kiezen er tegenwoordig voor om een “grown ups only” bruiloft te doen, en geen kinderen aanwezig te willen hebben. Ik snap dat helemaal. Kinderen zijn stoorzenders (ook rustige kinderen), en kind trekt de aandacht, ouders moeten hun aandacht verdelen en ouders onderling hebben het vaak alleen nog maar over de kinderen. Dat is voor een regulier feest niet erg, maar dit is de enige dag in haar leven die ze helemaal zelf mag inrichten en geen rekening met een ander hoeft te houden. Alle anderen houden voor één dagje rekening met haar, u dus ook. Zij koos er immers niet voor dat u kinderen kreeg en in het buitenland ging wonen. Daar moet ze zich naar schikken, behalve op haar bruiloft.
Gun uw zus haar dag, haar moment, en regel die oppas. Het kind heeft er toch niks aan aanwezig te zijn, en uw zus houd er geen naar gevoel aan over.
Voordat ik harteloos overkom: kinderen waren op mijn bruiloft wel welkom. Ik respecteer het alleen als anderen een andere keuze maken.
Wat heeft een baby aan een bruiloft? Ze zal het alleen maar onwennig vinden, al die vreemden om zich heen, het familiegevoel zegt haar nog niks en ze zal zich er niets van herinneren.
De baby wordt niet eens totaal geweerd. Ze is welkom op de receptie, dus er is genoeg gelegenheid voor het maken van de door moeder zo felbegeerde foto’s.
En inzender, denkt u echt dat de relatie met uw zus prettig blijft als u uw baby toch meeneemt naar het stadhuis?
Marie verdedigt het standpunt van “de bruid is een prinses voor 1 dag” maar deze bridezilla houding vind ik erg onsympathiek, en zou ik zelf nooit kiezen.
Tegenwoordig zijn bruiloften steeds meer een soort theatervoorstelling van de bruid, waarbij de bruidegom en overige gasten toch vooral moeten figureren als accessoires om de bruid zo flatteus mogelijk te tonen. Alles in dienst van een glamoureuze fotoshoot, de basis voor de herinneringen aan een “perfecte” dag die tot de minuut gepland is.
Ik houd meer van de ongedwongen bruiloften waarbij het samenzijn voorop staat: je liefde bezegelen in bijzijn van je familie inclusief de minder fotogenieke types en inclusief onvoorspelbare kinderen (tenzij het te lang duurt voor hen). En waar wat ruimte is voor spontaniteit en waar je niet in paniek raakt bij een kleine afwijking van het draaiboek.
Het komt inderdaad harteloos (koud, en een beetje eogïstisch) op mij over om familieleden te weigeren bij je bruiloft puur omdat ze een onvoorspelbare factor zijn. Wat mij betreft rechtvaardigt zelfs de “mooiste dag van je leven” dat niet. Maar goed, dat moet ieder voor zich bepalen.
In dit geval zou het goed zijn als de moeder van de bruid haar dochter tot de orde roept, voordat deze om zo’n onbenullige reden een zussen-onmin start.
Ooit een huwelijksplechtigheid meegemaakt waarin een baby keihard door de woorden van de ambtenaar heen zat te blèren, een klein kind over de vloer kroop tijdens het ja-woord (waardoor iedereen naar de kleine keek en geen belangstelling had voor het echtpaar op het moment suprême) en nog meer van dit soort dingen… het interesseert mij niet of mensen mij kindonvriendelijk noemt, maar ik wil geen van dit soort fratsen op mijn trouwdag. Dan maar een bridezilla, maar wel zonder kindergeblèr en gedoe!
Kinderen zijn niet zozeer onvoorspelbaar – ze trekken hoe dan ook altijd een hoop aandacht. Men moet er altijd rekening mee houden. Veel gelegenheden verkleuteren hierdoor (denk aan musea, uitstapjes). Dat is wel eens vervelend. Soms is zonder kinderen gewoon beter of fijner. Dat vindt de bruid hier ook.
Maar … is de officiële ceremonie niet openbaar volgens de wet?
Eens met Y.
En wat betreft van Marie: ik hoor het vaak, het is de dag van het bruidspaar.
Hier ben ik persoonlijk niet geheel mee eens. Natuurlijk is het bruidspaar het middelpunt en draait de dag in de eerste plaats om hen.
Maar toch: zonder gasten geen feest, zo simpel is het. Lijkt me wat betreft logisch dat je als bruidspaar óók wilt dat je gasten een leuke dag hebben.
Als ik zelf naar bruiloften ga, zijn het vaak ook een soort reünies, waar je de hele familie/vriendenkring weer eens bij elkaar hebt. Om die reden heb ik ook op mijn bruiloft bv. bewust al mijn ooms en tantes uitgenodigd, ook die waarmee ik buiten familiebijeenkomsten nooit contact heb.
Ook iets om te bedenken: mensen komen in de eerste plaats voor het bruidspaar, maar het bruidspaar zelf heeft doorgaans slechts enkele minuten aandacht per gast, aangezien het meestal om veel mensen gaat. Daar is niets aan te doen, maar dat is wel nog een extra reden om te zorgen dat gasten het toch vooral ook leuk met elkaar hebben. Het (eindelijk) weer eens zien van een klein nichtje/kleindochter lijkt me dan een mooi extraatje op zo’n dag!
‘kunt u er een flesje in stoppen’, wat is dat voor rare opmerking? Het kindje zit nog ruim in de borstvoedingsleeftijd. De onvriendelijke toon van deze opmerking stoort me bovendien ontzettend.
Ben het helemaal met mw. Lies eens: vrijheid, blijheid, ook op huwelijksfeesten.
De uitdrukking van “een flesje erin stoppen” is een hele gewone en niet elke baby krijgt
borstvoeding. Onvriendelijk is het beslist niet, wel praktisch, ha, ha!
Toen mijn jongste zusje trouwde, hadden wij, de vier oudere zussen, samen al zeven kinderen, de oudste 6 jaar oud, en de jongste 7 maanden. Het was erg fijn dat al onze kinderen overdag uitdrukkelijk welkom waren, en ook erg gezellig. ’s Avonds hadden we zelf al bedacht dat het niet handig is om met kleine kinderen te feesten tot in de kleine uurtjes. Wij zullen toch niet de enige ouders zijn die hun kinderen best even een uurtje zoet kunnen houden?