Armlastige moeder

Beste Beatrijs,

Hoe staat u tegenover het feit dat vier kinderen in de leeftijd van 21 tot 30 jaar de trein-reiskosten betalen voor hun moeder op haar verzoek, zodat zij op bezoek kan komen? Ook vraagt zij mee te betalen aan de grafrechten van onze overleden grootmoeder. Ik ben zelf de jongste en studeer fulltime. Ik heb zeer weinig te besteden. Maar wanneer moeder in geldnood zit, verwacht zij ook van mij dat ik een bijdrage lever. Meebetalen aan de grafkosten heb ik laatst geweigerd, waarna mijn moeder zei dat ze mij egoïstisch en knieperig vond. Ik vind die aantijging kwetsend, maar ik weet niet of ik mijn moeder hierop moet aanspreken of dat ik maar moet accepteren dat ze is zoals ze is en dat ze nooit uit haar geldzorgen zal komen. Ik vind het onrechtvaardig dat ik geacht word mee te betalen, terwijl ik nog nooit een medestudent heb gesproken die zoals ik geen cent ouderlijke bijdrage kreeg. Heb ik niet juist het recht om van háár geld te krijgen, zodat ik niet ieder jaar hoef krom te liggen voor mijn collegegeld en andere studiekosten?

Wie moet wie onderhouden?

Beste Wie moet wie onderhouden,

U moet uw eigen studie betalen, wat betekent dat u een lening moet afsluiten en er een baantje op na moet houden. Dat is best zwaar. Inderdaad, de meest studenten krijgen van hun ouders wel iets van een bijdrage om een opleiding te kunnen volgen. De meeste ouders beschikken nu eenmaal over meer geld dan hun kinderen. In plaats van geld te geven vraagt uw moeder geld aan haar kinderen. Dan moet ze wel heel erg aan de grond zitten! U vraagt mij of u haar daarop moet aanspreken. Nou, dat lijkt me weinig zinvol. Van een kikker kun je geen veren plukken. Natuurlijk moet u accepteren dat dat zo ligt en dat geldzorgen bij uw moeder horen. Er zit niets anders op – ze heeft geen geld!

De vraag of u haar moet bijspringen is een andere. Als u zelf ook geen geld hebt (en dat lijkt me duidelijk, want u bent ook aan het sappelen), dan lijkt me dat niet erg voor de hand liggend. Ik kan er inkomen dat u geen zin hebt om haar treinkaartjes te betalen. Dat geld kunt u beter aan een eigen treinreis naar haar toe besteden. Dat u geen zin hebt om grafkosten te betalen kan ik me ook voorstellen. Grafkosten lijken op een of andere manier niet zo’n hoge prioriteit als men krap bij kas zit. Misschien wordt het tijd om dat graf maar eens te ruimen? De familie kan oma ook gedenken zonder dat dat kosten met zich meebrengt. Enfin, dat is iets waar de familie een beslissing over moet nemen.

Uw moeder noemt u ‘egoïstisch’ en ‘knieperig’. U neemt het haar kwalijk dat zij geen financiële bijdrage aan uw opleiding heeft geleverd. Tja, u bent allebei minvermogend – geen situatie waarin betrokkenen er veel mee opschieten om elkaar egoïsme te verwijten. Maar u hebt een lichtpuntje: als u uw studie hebt voltooid, kunt u geld gaan verdienen. Met meer financiële armslag is het makkelijker eens wat weg te geven. Bijvoorbeeld aan uw moeder.