Beste Beatrijs,
Ik sta in de supermarkt voor het zuivelvak om daar een pak yoghurt uit te halen. Maar ik kan er niet bij, omdat een mevrouw, geflankeerd door twee jonge kinderen, ervóór staat. Ik ben in deze dingen nogal direct, en geef een van de kinderen een vriendelijk tikje op de schouder om zo even een minimale ruimte voor mezelf te creëren en een snelle greep naar het begeerde artikel te doen. Zegt die mevrouw: ‘Waarom vraagt u dat niet even?’ ‘Zo gaat het toch ook!’ is mijn antwoord, waarop zij weer: ‘Ik wil niet dat u aan mijn zoon komt!’ Onthutst reageer ik spontaan met een langgerekt: ‘Oeiii!’ Ben ik een onbeschaafde man zonder goede manieren?
Zat ik verkeerd?
Beste Zat ik verkeerd,
Ongetwijfeld bent u een beschaafde man met goede manieren, die andermans persoonlijke ruimte respecteert en niet plotseling allerlei wildvreemden in de openbare ruimte begint aan te raken. Er ligt een levensgroot taboe op ongevraagd fysiek contact maken met onbekenden. Natuurlijk bent u daarvan doordrongen. Wat u blijkbaar niet beseft is dat dit taboe ook voor kinderen geldt. De geëigende manier om ruimte voor uzelf te creëren is erom te vragen, ook als de wegversperder minderjarig is. In geval van onmondigheid spreekt u de begeleider aan. Ouders zien hun kinderen als een verlengstuk van zichzelf. Als u het kind aanraakt, raakt u de moeder aan en moeders worden daar hels van. Dus geen tikjes op de schouder, geen zachtzinnige duwtjes, geen aaien over bolletjes en ook geen vriendelijke kneepjes in bolle babywangetjes, hoe onweerstaanbaar ook. Het pertinente devies is: afblijven.
Eigenlijk kan ik er weinig aan toevoegen. De enige manier om zelf het goede voorbeeld te geven, is om even vriendelijk te vragen of je er even bij mag, of mag passeren (als mensen in de weg staan en je er langs wilt). Aanraken is not-done!
Een tikje op de schouder? Ik heb onlangs een aanvaring in een winkel gehad, omdat een dame met rollator mijn vriend met een dwingende por opzij wilde manen. Ik zei: (nog vrij vriendelijk) “ach ja, mevrouw, duwen werkt ook…. maar vragen is vriendelijker”
Toen bemoeiden er nog een paar dames (zeg maar viswijven) zich ermee…. Dat de dame in kwestie niet kan praten…
Noem mij wat je wilt, maar geeft dat iemand het recht om een dwingende duw te geven? In mijn ogen niet dus…
In dit geval heb ik er verder geen woorden aan vuil gemaakt; had op dat moment geen zin in een escalatie.
ik zou ook boos worden als iemand mijn kind of mij met een tik op de schouder aan de kant wil hebben. erg onbeschoft en respectloos. Kinderen hebben dezelfde rechten en dat kind heeft net zoveel recht om daar te staan als u. Respecteer kinderen ook en behandel ze niet als iets onbelangrijks. En blijf van andermans kinderen af! Sterker nog: behandel uw eventueel eigen kinderen ook met wat meer respect want dit is geen incident.