Beste Beatrijs,
Mijn ouders zijn erg lieve en enthousiaste grootouders, die op hun verzoek om de week een dagje komen oppassen. Onze zoon van drie is gek op hen. Helaas vinden mijn ouders het lastig om zich aan onze regels te houden. Enkele voorbeelden: tegen de medische voorschriften zijn gezichtje aanraken toen hij in de couveuse lag, stiekem veel snoep geven (soms zelfs iets waar hij allergisch voor is), toch langskomen met een besmettelijke griep (waarna we allemaal ziek werden), en vingers in zijn mondje steken terwijl wij dat onhygiënisch vinden.
Mijn vrouw stelt dan meestal snel en duidelijk grenzen. Ikzelf ben vaak zo verbaasd door dit gedrag, dat ik het lastig vind om adequaat te reageren. Mijn moeder vindt nu dat mijn vrouw haar band met haar kleinzoon in de weg staat. Zij slingert mijn vrouw op familiefeestjes geregeld vervelende opmerkingen naar haar hoofd (‘Waarom emigreer je niet?’ of ‘Jij denkt alleen aan jezelf, hè?’). Mijn vrouw heeft hierdoor weinig zin meer in mijn familie, wat het gevoel bij mijn moeder juist versterkt. Mijn moeder wil hier nu een gesprek over met mijn vrouw. Mijn vrouw vindt dat ik haar te vaak het vuile werk laat opknappen. Inhoudelijk sta ik achter mijn vrouw, maar ik wil de verhouding met mijn ouders – die voorheen goed was – niet op het spel zetten. Wat te doen?
Oma gaat te ver
Beste Oma gaat te ver,
Uw vrouw heeft helemaal gelijk. U laat haar in de steek. U laat haar het vuile werk opknappen om de verhouding met uw moeder goed te houden, maar uw strategie werkt niet. Uw moeder krijgt alleen maar een grotere hekel aan uw vrouw en uw vrouw neemt u uw opstelling kwalijk. Het uitgangspunt moet zijn: de ouders zijn de baas over hun kind en de grootouders dienen zich te voegen naar hun regels. Uw moeder lapt die regels aan haar laars, waardoor uw vrouw haar op de vingers tikt. U als zoon had in de eerste plaats uw moeder moeten corrigeren. Nu is uw moeder bang dat de verhouding met haar kleinzoon naar de knoppen gaat. Terecht is ze daar bang voor! Zij ondergraaft haar schoondochter (terwijl haar zoon blijft zwijgen) en als dat zo doorgaat, krijgt uw vrouw daar genoeg van en wil ze helemaal geen contact meer. Uw moeder zal als de bliksem haar houding moeten veranderen. Zij moet gewoon de regels volgen zoals u en uw vrouw die handhaven voor uw zoontje. Bovendien zal oma moeten ophouden met het maken van vijandige opmerkingen over haar schoondochter. Dit alles op straffe van haar kleinzoon niet meer zien.
Kom voor uw vrouw op en wees loyaal aan haar. Voer zelf een serieus gesprek met uw moeder onder vier ogen, dus zonder uw vrouw erbij, en vertel haar wat voor scenario er dreigt. Maak uw moeder duidelijk dat zij zich moet houden aan uw beider opvoedingsregels en dat ze normaal en aardig moet doen tegen uw vrouw, omdat ze anders kan fluiten naar haar kleinzoon. Schud uw passiviteit af. Uw moeder zal nog wel vaker over de schreef gaan. Corrigeer haar dan zuchtend, zo van: ‘Wat hadden we nou afgesproken?’ Doe het zo veel mogelijk zelf en voorkom dat uw vrouw steeds in het geweer moet komen.
Dank dank dank voor deze reactie Beatrijs! Wij hebben (nog) geen kinderen, maar ik heb soortgelijke ervaringen. Mijn laat mij ook altijd het ‘vuile werk’ opknappen, hij snapt niet wat hij fout doet maar ik merk wel dat mijn schoonmoeder me steeds minder mag hierdoor. Ik heb hem het zo vaak verteld, ik ben heel blij dat Beatrijs het met mij eens is!