Beste Beatrijs,
Ligt het aan mij dat ik niet zo heel blij ben met het jaarlijkse cadeautje van mijn schoonzus? Zij is lid van een leesclub en geeft mij met mijn verjaardag strijk en zet een van de boeken die ze voor die club heeft gelezen. Onlangs hoorde ik dat ook andere familieleden eenzelfde verjaarscadeautje van mijn schoonzus ontvangen (de club leest meer dan een boek per jaar). Soms geeft ze als variatie kleding of schoenen die ze weinig gedragen heeft. Noch mijn schoonzus, noch de ontvangers van deze goede gaven hebben trouwens financiële problemen. Ik lig hier beslist niet wakker van, maar ben benieuwd naar uw mening.
Gebruikte cadeautjes
Beste Gebruikte cadeautjes,
Afleggertjes zijn slappe hap qua verjaardagscadeau. Dat weet uw schoonzus best, maar ze is te lui of te gierig om moeite te doen voor een echt cadeautje. Het interesseert haar niet. Dit gebrek aan inzet is de moeite niet waard om tegen in het geweer te komen. Een ontvanger hoort nu eenmaal dankbaarheid te tonen. Hooguit kunt u bij het uitpakken uitroepen: ‘Ha! Alweer een boek van je onvolprezen boekenclub! Precies waar ik naar snakte!’ Misschien zet de ironie haar aan het denken. Voel u niet verplicht om ‘Oh en Ah!’ te roepen voor tweedehands kleding of schoenen. Het vooruitzicht van een extra tripje naar de container van het Leger des Heils is te neerdrukkend voor zelfs maar gefingeerd enthousiasme.
Lui dan wel gierig, helemaal mee eens. Het kost iets meer moeite maar je kan in deze tijd van overvloed altijd een passend cadeautje vinden voor een jarige.
Ik vind dit nogal een harde reactie en teveel onbegrip voor toch best oké cadeautjes. Ik ben een vrouw van 39 en vind t helemaal niet nodig een cadeau te krijgen en dat je iets krijgt mag je gewoon blij mee zijn.
Misschien vond zus het boek van de leesclub zo mooi, dat ze het ook graag aan u cadeau wil doen?
Ik zou ze haar teruggeven op haar verjaardag, ingepakt, strik erom. Met de opmerking: de moeite waard om het nog eens te lezen.
Wat een hard vooroordeel over deze schoonzus. In deze wegwerpmaatschappij waar verspilling een enorme afvalberg veroorzaakt is er wat voor te zeggen mooie spullen juist weer door te geven zodat een ander er weer van kan genieten. Beter iets doorgeven als dubbel aanschaffen. En als het niet je smaak is kan je het altijd zelf weer doorgeven aan iemand die het wel waardeert. Daarbij mis ik in het antwoord het gegeven paard wat niet in de bek gekeken hoort te worden. Ik heb altijd geleerd netjes dank je wel te zeggen ook als een geste niet naar de zin was.
Doorgeven ja, maar dat vind ik echt niet hetzelfde als cadeau geven voor een verjaardag. Doorgeven van spullen doe je inderdaad als je iets zelf niet meer nodig hebt, en dan doe je een ander er gewoon zomaar een plezier mee. Een verjaardagscadeau is wat anders, daarmee toon je wat mij betreft dat je die persoon de moeite waard vindt om tijd, geld en moeite in te steken. Niet door iets uit de kast te trekken dat je zelf niet de moeite waard vindt om te bewaren en aan een ander te geven.
Het is leuk, mooi en “anti-wegwerp” slechts één keer gelezen boeken en zo goed als nieuwe kleding weg te geven, maar een verjaardag is daarvoor niet het goede moment. Om te voorkomen dat er nóg meer overtollige spulletjes in al die huizen van al die jarigen terechtkomen, kun je naar hartenlust uitnodigen of hulp aanbieden: er is altijd wel iets te bedenken of aan de jarige te vragen. Zo ontstaat werkelijke hartelijkheid.