Beste Beatrijs,
Wij gaan ieder jaar op wintersport met een aantal vrienden (jongens). Nu wil ineens de vriendin van een van ons ook mee. Wij zien dit echt als een uitje met de boys en hebben dit liever niet. De vriend van het meisje heeft gezegd dat als zij niet mee mag, hij ook niet mee gaat en dat zouden we wel erg jammer vinden. Wat te doen?
We willen geen meisjes
Beste We willen geen meisjes,
Laat de vriendin zich aansluiten bij de groep. En spreek af dat andere vriendinnen ook mee mogen, als die er zijn. Het is een leuke traditie zo’n wintersportvakantie met een jongensclubje, maar op zeker moment komt daar toch een eind aan, omdat iedereen ouder wordt en meer verplichtingen krijgt. De jongens gaan samenwonen, krijgen vaste banen, en dan hebben ze vrouwen om mee rekening te houden qua vakantiedagen opnemen. Als deze jongen en zijn vriendin samenwonen en veel vrije tijd samen doorbrengen, kan ik me best voorstellen dat de vriendin liever mee wil gaan op wintersport dan een week alleen thuis zitten. Jullie gaan om te skiën – dat kan toch ook best met vrouwen erbij? Als vriendengroep van jongens onder elkaar kunt u door het jaar heen genoeg avondjes apart afspreken om elkaar zonder meisjes erbij te zien. Stel de skivakantie open voor vriendinnen en de traditie kan nog jaren mee.
Met dit advies ben ik het echt niet eens. Hoezo moet je al je oude bezigheden en tradities en alles wat van jou alleen is opgeven omdat je een partner hebt? Die vriendin zal toch ook haar eigen bezigheden hebben? Ik ben 50, ga al jaren een paar dagen weg met mijn oudste vriendinnen en mijn man gunt me dat van harte en hoeft daar echt niet bij te zijn. En hij heeft er ook niks te zoeken. Er blijft meer dan genoeg tijd over om samen te besteden. Als je dit gaat openstellen voor alle aanhang kun je er net zo goed meteen mee ophouden want dat gaat nooit werken. En dan dat “ als zij niet mee mag kom ik ook niet” – alsjeblieft zeg, dat soort dwingerige gedrag doet mij vermoeden dat de vriendin niet direct een aanwinst gaat zijn. Want dat heeft de vriend in kwestie echt niet zelf verzonnen. Dat ze er zin in heeft trouwens. Je hebt ook kans dat andere vrienden gaan zeggen dat zij juist niet komen als het geen vriendentripje meer is. Zeg vriendelijk dat jullie het hebben besproken en het niet zien zitten en stel voor om eens met zijn allen te bespreken hoe verder te gaan.
Totaal niet mee eens! dit antwoord verbaasd me zeer.
Met vrouwen erbij is de sfeer heel anders en verdwijnt de speciale onderlinge band al snel. Hetzelfde zou gebeuren bij een vriendinnengroep als daar opeens een man of mannen bij zouden zijn.
Ik vind het nogal kinderachtig van deze vriendin om zich daar tussen te willen wringen, een poosje alleen is echt niet onoverkomelijk en ze zou zich niet moeten willen mengen in dit jongens onder elkaar sfeertje.
Het is egoistisch, ze zou het fijn voor haar vriend moeten vinden dat hij zo’n vriendengroep heeft en hem de kans moeten gunnen zich op te laden.
Als je je zo aan iemand vastklampt is het de hoogste tijd zelfstandiger te worden en wellicht een eigen vriendenkring op te bouwen inplaats van je verstikkend op te dringen aan vriendlief.
Deze keer ben ik het niet eens met Beatrijs. Het is tegenwoordig helemaal niet raar als mannen en vrouwen met hun eigen vrienden /vriendinnenclubje een uitje hebben. Ik als vrouw moet er ook niet aan denken dat 1 van haar vriendinnen haar man meeneemt. Waarom in godsnaam? Die man heeft er niks aan en wij al helemaal niet. Als het stel er onderling niet uitkomt, dan kan helaas de vriendin niet mee.
Maar bedenk wel dat het heerlijk is als je elkaars ditsoort uitjes gunt, even op pad met je
eigen clubje, dames danwel herenpraat en als vanouds bijpraten en lachen.
Vaak heeft een partner die daar moeilijk over doet een jaloerse aanleg, geen eigen vriendinnen of is achterdochtig. Jammer maar helaas…
Totaal met Beatrijs oneens. Dit is een weekje van mannen onder elkaar, en een traditie. De aanwezigheid van een vrouw kan de balans volledig verstoren en de sfeer veranderen. Lekker doorhalen, alleen maar over sport ouwehoeren, de hele dag op de piste… het is nog maar de vraag of dat allemaal mogelijk blijft. Ik ken maar al te veel voorbeelden van dit soort situaties uit de praktijk waar dit jis ging, ook andersom, met een jaarlijks ‘winkelweekendje met de meiden naar Barcelona’ waar plotseling een vriendje mee moest. Die begon na een dag te klagen dat hij het shoppen helemaal zat was en wilde leuke dingen doen samen met zijn vriendin. Grote ruzie. Ik denk dat die jongen gewoon moet gaan, zonder vriendin. Als dat niet mag, ga dan zonder hem.
Klinkt bekend, dit verhaal. Ik ben ook wel eens op wintersport geweest met de vriendengroep van mijn partner. Het is helaas niet gezegd dat de aanhang het ook met elkaar kan vinden…. Toch denk ik dat je het advies van Beatrijs moet opvolgen: wees de flexibele partij en probeer het een keer met aanhang! Laat de dame in kwestie wel oordoppen meenemen. Het type dat dit soort ultimatums stelt, is ook vaak het type dat vroeg naar bed wil en daarbij geen herrie duldt. Geef dit stel de beste kamer en doe je biertje in het dorp, niet in het appartement :)
Het is sowieso vrij kinderachtig om je blind te staren op wat iemand precies tussen zijn benen heeft. We zijn allemaal mensen. Wat maakt het uit als ze meegaat? Misschien is ze een hartstikke gezellig persoon en drinkt ze graag een biertje mee. Veroordeel haar niet voor je haar een kans hebt gegeven.
Als je als vrienden een “traditie” hebt opgebouwd dan heeft een vriendin niet het recht om dat op te breken. Mannen onder elkaar hebben nou eenmaal andere omgangsvormen met elkaar. Daarnaast is het zeer de vraag of de vriendin een weekje met de boys wel op waarde weet te schatten.
Als de vriendin al stelt dat de vakantie niet door gaat als zij er niet bij mag zijn, dan weet je al genoeg.
Jammer voor de vriendin, maar een “Boys Only” week dient een “Boys Only” week te blijven.
Dit is weer feminisme ten top, ofwel vrouwen die mannen als een soort wilde kinderen zien die vroeg of laat getemd moeten worden, keurig in het gareel van de vrouw, want zonder haar sturing of de sturing van andere vrouwen heeft zo een mannengroepje immers geen enkel belang of toekomst. Wel voor hen,maar niet voor haar nee, maar accepteer eens dat het daar niet altijd om gaat. En ik durf te wedden dat als de situatie andersom was geweest, het advies ook anders was geweest. Dan moest die man die dan mee zou willen zich vast niet aanstellen en zelf een hobby zoeken of iets dergelijks.
Ik sta nogal versteld van wat aan de vriendin van één van de jonge mannen wordt toegedicht in de eerdere reakties. Het enige wat ik in de ingezonden brief heb gelezen is dat zij aangegeven heeft graag mee te willen en dat de jonge man in kwestie zelf gezegd heeft dat als zij niet mee mag, hij ook niet mee komt. Er zijn nou eenmaal mensen die het liefst zo veel mogelijk met hun partner doen en dat zou zo maar eens kunnen gelden voor deze jonge man en zijn vriendin. Als zij het geld en de gelegenheid hebben om één keer per jaar op wintersport te gaan, dan vind ik het logisch dat de jonge man aan zijn makkers heeft verzocht of zij ook mee mag, want anders moet hij kiezen en het lijkt mij dat hij dat niet wil. Deze jonge man is blijkbaar de eerste van de groep die dit verzoek doet, maar als de vriendinnen van de mannen niet mee mogen, zullen er mettertijd nog meer vrienden af gaan vallen, helemaal als er kinderen komen. Daarom begrijp ik de laatste zin van Beatrijs heel goed: als de vriendinnen niet mee mogen, zal de traditie langzamerhand ophouden te bestaan. Ook dat zou geen ramp zijn. Verder vind ik dat het gedrag en de intenties die de vriendin worden toegedicht, eerder toe te schrijven zijn aan de andere jonge mannen: “Je mag mee, maar slechts dan als je alleen mee komt.”
Een paar mensen hierboven missen volgens mij het punt. Het gaat niet om een “vrouw tussen de mannen”, maar om een “liefdespartner tussen een vriendengroep”.
Dat is namelijk waar de dynamiek door wijzigt: als er een stelletje bij zit, zullen die zich vaak meer met elkaar bezig houden of afzonderen. Het maakt niet uit welk geslacht de partner heeft.
@Wil: nergens in de brief staat dat de vriendin heeft gezegd dat het niet door gaat als zij er niet bij mag zijn. De vriend heeft zelf aangegeven niet mee te willen als zij niet welkom is en nergens staat dat zijn vriendin de jaloerse bezitterige heks is die jij voor je ziet. Is het echt zo raar dat een man zelf deze keuze zou maken dat de vinger meteen naar de vrouw gaat?
Beste Beatrijs vernietigt huwelijken,
Totaal flabbergasted, ontregeld en zelfs trillend van onbegrip door je antwoord op ‘We willen geen meisjes’ van 20.10.2018. Eerste vraag: heb je zelf vrienden? Zo ja, is er onderscheid, of moeten ze allemaal op één hoop? En geldt het alleen voor mannen? Mijn vrouw, we zijn beiden zeventig, heeft ruim veertig jaar een vrouwengroep, nog steeds driewekelijks actief, jaarlijks zeker een uitje van enkele dagen. Als ik me zou indringen op de wijze als door jou gepropageerd zou dat na vijftig jaar alsnog het einde van mijn huwelijk betekenen. En terecht. Ik neem haast aan dat jij als vrouw hier alle begrip voor zou hebben. Omgekeerd ben ik zeker dertig jaar lid geweest van een door mij zelf geentameerde mannengroep, van de mannen van de vrouwengroep nota bene, die eenmaal per jaar een lang weekend samen optrokken. Geen vrouw die er ooit naar taalde daarbij te zijn. Was dat wel het geval geweest, dan had ik afgehaakt. Jij erkent blijkbaar niet dat vrouwen onderling en mannen onderling andere dingen te bespreken, te vieren, te delen hebben, dan qq gemengde groepen? Vandaar mijn eerste vraag: heb jij enig benul van wat vriendschap voor mensen betekent, los van huwelijkse situaties? Ik spits toe: mogen vrouwen en mannen, partner zijnde, van jou uberhaupt vriendschappen buiten hun huwelijk, sorry partnerschep, erop nahouden of moet de vriendin/vriend altijd bewilligen in het desgewenst door onbeschaamde opdringerigheid meeslepen van die partner? Dat is exact wat jij hier bepleit in je advies. Veel vaker wel dan niet ben ik ik, met mensen uit dezelfde vriendengroepen, “gemengd” met vakantie geweest. Ik ben oprecht van mening dat je in het openbaar moet reageren op je eigen advies, waarbij ik aanteken dat ik je adviezen doorgaans met waardering, belangstelling, instemming en wat dies meer zij, lees. Sterker nog, ik acht je zo intelligent dat je dit advies alleen maar met pretoogjes kunt hebben geschreven om mensen als ik en al die andere hierboven, terecht vol onbegrip diep verontwaardigde mensen te provoceren, alleen om te kijken hoe wij onnozelaars zouden reageren op je mens onterende (ja. letterlijk, echt waar) advies. Nogmaals: volkomen maar dan ook honderd procent onbegrip voor dit advies, op basis van bovenstaande argumenten. Zo, dat is eruit. Yours evengoed, m.
Gaat het er wel om dat het een vriendin betreft? Is er überhaupt wel een nieuw iemand gewenst in dit vriendengroepje? Er zijn immers van die groepjes die je graag wil houden zoals ze zijn. Zelf ga ik al 31 jaar ieder jaar samen met twee andere mannen druiven plukken in Zwitserland, bij dezelfde druivenboer. Twee of drie keer is er ooit een extra iemand mee geweest, maar het vaste groepje van 3 is dusdanig hecht dat echte uitbreiding onwaarschijnlijk is. Vroeger woonden we dicht bij elkaar maar inmiddels is dit uitstapje een van de weinige gelegenheden waarbij we elkaar nog zien. We hebben ooit afgesproken om dit samen te blijven doen tot we het fysiek niet meer op kunnen brengen, gewoon omdat we onze vriendschap dat waard vinden. Ook al hebben we inmiddels natuurlijk partners, kinderen en goede banen, we zijn het erover eens dat dit voor ieder van ons vrijwel bovenaan staat op het jaarlijkse prioriteitenlijstje.
Dit onderwerp raakt klaarblijkelijk een gevoelige snaar. Ook mij stuitte het lezen van Beatrijs’ antwoord al in de weekendbijlage tegen de borst, al was het maar omdat haar advies – zoals Maurits het wat al te flamboyant verwoordt – een persoonlijke afkeer van dit soort vriendenactiviteiten doet vermoeden. Daarbij lijkt ze zichzelf tegen te spreken; enerzijds moet er maar eens een eind komen aan de wintersporttraditie omdat die toch wel ondergesneeuwd zou raken in de lawine van toenemende verplichtingen, maar anderzijds oppert ze dat in diezelfde trits van ‘samenwonen, vaste banen, vrouwen’ nog ‘genoeg avondjes’ overblijven om zonder partners af te spreken. Ongerijmd, iets anders kan ik niet zeggen.
Je zegt het goed Floria, hij doet een verzoek aan zijn makkers, dan moet hij ook kunnen accepteren dat ze dat verzoek niet wensen in te willigen. Door te stellen dat er om hem erbij te hebben, maar één optie is, namelijk die vriendin namelijk mee te vragen zet hij de boel zelf op scherp. Hiernaast wordt er door zowel Beatrijs als jou de aanname gedaan dat de boel toch wel uit elkaar zal vallen als dit verzoek niet wordt toegestaan. Waarop dit gebaseerd is weet ik niet, met name omdat er -ook in de andere reacties- tot op hoge leeftijd vaste vriendenclubjes voorkomen die samen dingen doen. Zo ook in mijn omgeving, of dit nu man-man, man-vrouw of vrouw-vrouw is.
En tot slot over dat die makkers eigenlijk zouden zeggen dat ie alleen mee mag als hij alleen komt: dit is dus de boel op zijn kop. Er is een traditie en een gewoonte, 1 persoon wil dat nu veranderen. Het lijkt me dat een individu zich dan eerder aan de (meerderheid) van de groep aanpast dan andersom. Dat klinkt me namelijk bijna dictatoriaal in de oren.