Beste Beatrijs,
Ik, man van 64, ben al meer dan dertig jaar gelukkig getrouwd, meer dan gemiddeld gelukkig, vermoed ik. We begrijpen elkaar instinctief en hebben een uitstekende relatie met onze volwassen kinderen die het huis uit zijn. We hebben alleen verschil van mening over de slaapkamer. Mijn vrouw vindt het normaal dat echtparen elke nacht in hetzelfde bed slapen. Ik denk daar anders over, niet omdat ik in het bed van een andere vrouw wil slapen, maar om praktische redenen. Zij houdt van zachte matrassen, met Memory Foam, en van donzen dekbedden die mij drie keer per nacht zwetend uit angstdromen doen ontwaken. Ik slaap het beste alleen, op een harde matras en onder een paardendeken.
Onlangs zijn we verhuisd naar een nieuw appartement, waar ik mijn eigen slaapkamer heb geclaimd. Was dat egoïstisch en onaardig tegenover mijn vrouw? Ik ga regelmatig ’s avonds laat bij haar langs en dan hebben we die verstikkende dekbedden niet nodig, en zij komt soms ’s morgens vroeg onverwacht bij mij op bezoek. Waarom moeten mensen in hetzelfde bed slapen? Dat werd vroeger altijd geassocieerd met armoede.
Spartaanse slaper
Beste Spartaanse slaper,
Persoonlijke voorkeuren gaan boven de algemeen in praktijk gebrachte standaard, maar het is lastig als een stel er uiteenlopende persoonlijke voorkeuren op nahoudt. In armoede zitten mensen sowieso dicht op elkaar. Gezinnen waren al blij als er een muurtje tussen de slaapplaats van de ouders en de kinderen opgetrokken kon worden. Hoe rijker de mensen, hoe makkelijker zij konden voldoen aan hun privacybehoefte. Toch berust de praktijk van het gedeelde bed in de daarvoor bestemde ‘master bedroom’ niet uitsluitend op een gebrek aan slaapkamers in huis. Mensen in een prettige relatie slapen in de eerste plaats in één bed omdat ze het fijn vinden, vertrouwd, intiem en gezellig. Ze zouden de ander fysiek missen, als hij/zij een deur verderop lag te slapen. Misschien vanuit een atavistische behoefte ’s nachts aan een ander lichaam in de buurt. De vroegste mensen sliepen niet in een gebouwde omgeving, maar lagen in het donker groepsgewijs zonder dekentje tegen elkaar aan voor warmte en veiligheid. Die noodzaak is er niet meer, maar de behoefte leeft kennelijk nog wel.
De thermostaat van een stel moet wel min of meer gelijk zijn afgesteld. Tal van echtparen hebben langlopende conflicten over koude of warme slaapkamers, raam open of raam dicht, te dikke of te dunne dekbedden, tot het punt dat een van de twee (meestal degene die het te warm heeft) van woede ligt te stomen in slapeloosheid en op den duur zijn slaapheil elders in huis zoekt. Een snurkende geliefde kan de ander ook doen wegvluchten. Met die innerlijke thermostaat wordt een mens geboren en het is heel moeilijk om een compromis te vinden. Behoefte aan warmte overtroeft meestal behoefte aan koelte in het gemeenschappelijke bed. Dus uw vrouw heeft het nakijken. En nee, u valt geen egoïsme of onaardigheid te verwijten, maar dat zij het jammer vindt dat u de wijk hebt genomen is wel begrijpelijk.
Hier zit nog onderhandelingsruimte: koop een lits jumeaux met twee eenpersoons matrassen hard/ zacht naar behoefte in een tijk. Slaap ieder onder een eigen laken met deken en of dekbed. Eventueel overdag een sprei erover voor het oog. Zo slapen wij al jaren naar tevredenheid samen in een bed; ik zit in de overgang, mijn man niet. Het heeft trouwens ook wel iets romantisch vind ik, om bij elkaar langs te gaan in verschillende slaapkamers. Vroeger zette men sandwiches voor de deur als uitnodiging. Kan ook positieve spanning in de relatie brengen…
Ook mijn echtgenoot en ik verschillen van mening over matras en dekbedwarmte. Wij hebben in ons 2-persoonsbed 2 matrassen, en we hebben elk ons eigen dekbed.
Ik geef meneer groot gelijk. Een goede nachtrust is zeer belangrijk en het is absoluut niet raar dat getrouwde stellen op latere leeftijd ieder hun eigen slaapkamer hebben. Ik ken er genoeg die het zo opgelost hebben. Wanneer men behoefte heeft aan intiem contact dan zoeken ze elkaar toch gezellig op? Alternatief is dat het stel twee aparte matrassen neemt en ieder hun beddegoed verkiest.
Soms denk ik wel eens dat mensen naar de bekende weg vragen als ze een vraag stellen bij Beatrijs. Het spreekt toch vanzelf dat je daar slaapt waar je je het prettigst voelt. Dat betekent heel vaak alleen in een eigen slaapkamer. Ik heb zelf ook nog steeds een associatie met ”armoedig” als mensen bij elkaar in 1 ruimte slapen. Overigens is het een nieuwe trend hoor dat mensen een eigen ruimte hebben, je hoort het de laatste tijd steeds vaker, waarschijnlijk omdat men er voor uit durft te komen, want het was/is natuurlijk behelpen met snurken, etc. Wel leuk maken hoor meneer en mevrouw, met eigen dingen aan de muur, op de grond etc., dan is het ook spannend om bij elkaar te kruipen als daar behoefte aan is.
Oh, wat zónde om dit een probleem te laten zijn! Mijn partner en ik schelen een kilo of 50 qua gewicht en een graad of 15 qua interne thermostaat. Nog nooit in ons opgekomen dezelfde matras en deken te delen.