Beste Beatrijs,
Onze dochter van zestien heeft een hartsvriendin van wie de ouders gescheiden zijn. Deze vriendin gaat een dag of tien met haar vader op vakantie naar Frankrijk en wil heel graag dat mijn dochter meegaat. Mijn dochter zou dat heel leuk vinden en de vader vindt het goed. Nu stelt de vader voor dat wij een aanzienlijk bedrag betalen als vergoeding voor reis- en verblijfkosten. Natuurlijk zouden wij onze dochter geld meegeven, zodat zij ter plekke kan trakteren op een uitstapje, de toegang tot een attractie, een etentje of verzin maar iets leuks. Ik weet niet hoe ik hierop moet reageren, temeer omdat de vader in het geheel niet armlastig is. Onze dochter wordt uitgenodigd, maar wij als ouders moeten vervolgens grotendeels voor de kosten opdraaien. Wat vindt u hiervan?
Een dure uitnodiging
Beste Een dure uitnodiging,
Ouders die een vriendje of vriendinnetje van hun kind meevragen voor een uitstapje of een vakantie vragen daar normaal gesproken geen geld voor, omdat de gast wordt uitgenodigd voor het plezier van hun eigen kind. Vakantie is voor een kind of tiener vaak leuker met een leeftijdgenoot erbij dan alleen met hun vader of moeder. Het gezelschap van een uitgenodigd kind dient indirect ook het belang van de vader, omdat hij zich minder zorgen hoeft te maken of zijn dochter zich wel amuseert. De correcte manier van afhandelen zou er zo uitgezien hebben: U belt de vader op en zegt: ‘Wat leuk dat Jacintha met jullie mee mag op vakantie, ze verheugt zich enorm! Wij zullen natuurlijk haar kosten betalen. Heb je een richtbedrag voor ons?’ De conventie voor de vader luidt dan om uw aanbod minzaam af te wimpelen en te zeggen dat daar natuurlijk geen sprake van kan zijn, want uw dochter is zijn gast. Vervolgens treedt uw traktatieplan in werking.
Maar goed, zo ging het niet, de man vraagt geld en u kunt moeilijk tegenstribbelen of marchanderen. Als u uw dochter deze vakantie gunt en u kunt het betalen, dan moet u maar betalen. Geld voor een substantiële traktatie hoeft u niet meer mee te geven. Om uw financiële chagrijn te dempen kunt u het tripje mentaal herformuleren tot een variant op twee vriendinnen die graag samen een weekje op surfkamp willen.
Volgens mij is er een verschil tussen een vakantie waarbij de ouders bedenken dat t een leuk idee is om een vriendinnetje mee te vragen, en een vakantie waarbij de 16 jarige dochter graag wil dat haar vriendin mee gaat (wat de vriendinnen waarschijnlijk onderling al bedisseld hebben). Ik kan me goed voorstellen dat vader zegt “prima, maar wel op eigen kosten”.