Beste Beatrijs,
Bij de hardloopvereniging waar ik lid van ben zitten twee trainers die drie keer per week een training van anderhalf tot twee uur verzorgen. Ze doen dit op vrijwillige basis. Aan het eind van het jaar krijgen ze een tegemoetkoming van 150 € die wordt betaald uit de lidmaatschapsgelden. Met Kerstmis in aantocht ontstaat er weer het initiatief van goedwillende lieden voor een inzamelingsactie, waarbij iedereen gevraagd wordt om 10 euro per trainer over te maken naar een rekeningnummer, zodat daarvan een attentie gekocht kan worden: bonnen bij de plaatselijke sportwinkel.
Ik gruw van dit soort collectieve acties, omdat ik meteen de spelbreker ben, als ik nee zeg. Het gaat me niet om het bedrag. Ik kan best twintig euro betalen, al zal die grens zal voor iedereen anders liggen. Ik heb voor beide trainers heel veel waardering en ze mogen van mij de hele avond gratis drinken bij de kerstborrel. Wat ik vervelend vind is om voor het blok te worden gezet. Anderzijds begrijp ik dat het leuk is om bij die kerstviering gezamenlijk iets aan te bieden. Wat mij tegen staat is de geest van vanzelfsprekendheid en het centraal vastgestelde bedrag. Heb ik een punt of ben ik zuur aan het worden?
Kerstinzamelactie
Beste Kerstinzamelactie,
De vrijwillige trainers krijgen al elk een bedrag van 150 € als dank voor hun inzet door het jaar heen. Op zichzelf lijkt me dat genoeg als kerstcadeautje. Via de lidmaatschapsgelden hebben de leden daar al voor betaald. Daar hoeft niet nog eens een apart ingezameld cadeau van de leden bovenop. Al begrijp ik dat een traditie van jaren niet zomaar ineens overboord gegooid kan worden. Als de vrijwillige trainers gewend zijn om twee cadeaus te krijgen, dan is dat een verworven recht geworden, al vind ik het persoonlijk een beetje overdreven. Het enige wat u in deze configuratie nog kunt doen is pleiten om de individuele bijdrage omlaag te schroeven. Twintig euro per lid is een forse bijdrage. Voor sommige leden zal dat een aanslag op hun kerstbudget zijn. Dat kan ook best twee keer vijf, dus een tientje totaal zijn. Gratis drinken bij de borrel is ook heel mooi, al zitten de echte sportievelingen natuurlijk al met twee drankjes aan hun tax.
U kunt het bespreken in de groep, maar het is lastig om een traditie te doorbreken. Probeer aan te sturen op een echt vrijwillige bijdrage. Dus geen vast bedrag van twee keer tien euro opleggen (alsof er belasting moet worden betaald), maar de mensen vrij laten in wat ze kwijt willen. Ook een bijdrage van 2,50 € is dan oké.
Deze twee mensen steken jaarlijks zo’n 260 uur werk in een club op vrijwillige basis. En als bedankje krijgen ze 150 euro. Een tegemoetkoming van… 58 cent per uur, als we reistijd en voorbereidingstijd niet meerekenen?
Ik snap heel goed dat de club inzamelt voor een extra cadeau, want zulke inzet mag je best voor bedanken met een beetje extra. Het bedrag en/of er wordt meegedaan staat iedereen vrij, maar als je het prima kunt missen dan zou ik er niet zo moeilijk over doen.
De 150 euro tegemoetkoming lijkt veel omdat het een groot bedrag ineens is, maar, mijns inziens, is het een schijntje voor de uren aan training die er tegenover staan. Ook al wordt het vrijwillig gedaan, vrijblijvend is het voor de trainers absoluut niet. Zomaar wegblijven wordt niet geapprecieerd. Zouden de vrijwilligers er helemaal mee ophouden, dan zou de club betaalde trainers moeten inschakelen en daarmee pas echt een smak geld kwijt zijn. Bovendien komt de tegemoetkomlng vanuit de vereniging.
Het kerstgeschenk is een persoonlijke waardering. Als deze mensen zoveel uren voor de lopers klaarstaan is 10 euro echt niet teveel.