Beste Beatrijs,
Ik (man van 65) weet niet goed hoe ik mijn verjaardag dit jaar moet aanpakken. Vorig jaar heb ik er niets aan gedaan, omdat mijn partner ernstig ziek was. Hij is inmiddels overleden. De jaren daarvoor vierden we onze verjaardagen vrij uitgebreid met vrienden, kennissen en familie. Mijn partner was een gezelligheidsmens en genoot van samenkomsten als deze. Ik vind verjaardagen min of meer een verplicht nummer, waarbij je wat terug moet doen omdat je ook andermans verjaardagen bezoekt. Je haalt allerlei etenswaar en drank in huis, je bent bezig met bedienen, maar je komt als gastheer weinig aan gesprekken toe. Aan de andere kant wil ik die mensen wel graag blijven ontmoeten. Zijn er andere plezieriger manieren om elkaar te spreken en te ontmoeten, waarbij je minder in zo’n keurslijf zit?
Verjaardagsdwang
Beste Verjaardagsdwang,
Natuurlijk hoeft u uw verjaardag niet te vieren, als u daar geen zin in hebt! Heel begrijpelijk, nu uw partner nog maar kort geleden is overleden. Maar ook later hoeft u uw verjaardag niet te vieren. Het is nooit een verplichting. Er zijn genoeg andere manieren om in contact te blijven met uw vrienden, kennissen en familieleden.
Nodig met enige regelmaat mensen apart uit om langs te komen. Sommigen kunt u voor een kort bezoek vragen: koffie of theetijd of een borrel later op de middag. Als u er meer tijd aan wil besteden, kunt u eens iemand uitnodigen voor de lunch. Of u vraagt er een of twee voor het avondeten. Of u spreekt af om samen of en petit comité een hapje te eten in een restaurant. Ook kunt u afspraken maken met een of twee personen om iets leuks te doen: een wandeling, naar de bioscoop, naar een museum of wat dan ook. U kunt uw sociale contacten prima een op een onderhouden zonder verjaardagsfeestjes. En als u iemand ergens voor vraagt, zullen ze u terugvragen. Als de sociale machinerie eenmaal draait, loopt die wel door.
Mee eens!! Je kunt zo beter een op een gesprekken hebben, waardoor je ook, indien gewenst, de diepte in kunt gaan; zeker in een rouw-periode! Er bestaat een leuke uitspraak, opgetekend uit de mond van een verpleegster: veel mensen praten, maar ZEGGEN niets(inhoudelijk). Sterkte!
In aanvulling op Beatrijs’ antwoord zou ik willen toevoegen dat het wellicht raadzaam is om het toch te doen. Het antwoord gaat uit van wat moet en het klopt uiteraard dat niemand verplicht is de eigen verjaardag uitgebreid te vieren. Het mag echter wel en er kunnen zeker redenen voor zijn.
De methode die Beatrijs beschrijft, legt de verantwoordelijkheid voor het doorbreken van een vast sociaal patroon én het opbouwen van iets nieuws geheel bij de weduwnaar. Dat kan best zwaar zijn. Eénmaal de verjaardag toch maar aankunnen houdt wel alle contacten warm en net na een overlijden ligt vereenzaming nog wel eens op de loer.
Voorop staat uiteraard dat de briefschrijver niet verplicht is. Mogelijk kan hij het niet aan.
Met deelneming, en vriendelijke groet,
Maarten
Ik heb het idee dat u het feest op zich wel aardig vindt maar dat u het idee heeft dat u veel te veel bezig bent met randvoorwaarden en er zo niet van kan genieten.
Is het wellicht een idee om bedienend personeel in te huren die de gasten van eten/drinken kunnen voorzien terwijl u een half oog in het zeil houdt en wél in staat bent van het feest te genieten?
Als je toch besluit je verjaardag te vieren kun je er ook een”lopend buffet” van maken. Zet een thermoskan koffie, drank, glazen,taart etc. klaar en iedereen pakt zelf waar ie zin in heeft. Zo kun jij je tijd aan je gasten besteden ipv voor ober spelen