Beste Beatrijs,
Mijn moeder is drie jaar geleden overleden. De laatste jaren had ze een hondje, dat haar veel levensvreugde bracht. Kort voor haar dood had een vriendin van haar aangeboden om het hondje in huis te nemen. Dit was een grote opluchting voor mijn moeder. Omdat deze vrouw het niet breed heeft, beloofden mijn broer en ik (aan mijn moeder en aan die vriendin) dat wij de kosten voor onze rekening zouden nemen. Dat ging anderhalf jaar goed, toen er plotseling een operatie moest plaatsvinden voor € 800, omdat de hond iets gevaarlijks had ingeslikt. Mijn broer en ik hebben de rekening betaald. Mijn broer hield het daarna voor gezien en weigerde nog langer te betalen, hoewel hij geld genoeg heeft. Een tijdje later bleek het hondje een chronische ziekte te hebben, waarvoor levenslang medicijnen nodig zijn. De vriendin van mijn moeder betaalt het speciale voer en ik de rest. Dit kost mij gemiddeld 75 euro per maand.
Regelmatig krijg ik een appje met de vraag of ik een extra bedrag (dierenarts, hondentrimmer) wil overmaken. Ik ben alleenstaande moeder, werk drie dagen en moet letten op mijn uitgaven. Eigenlijk wil ik stoppen met betalen (de hond kan nog zo’n vijf jaar leven) maar ja, die belofte aan mijn moeder. Wat te doen?
De hond als molensteen
Beste De hond als molensteen,
Beloftes aan mensen op sterfbedden zeggen niet zo veel, omdat stervenden altijd van de status quo uitgaan en geen rekening kunnen houden met veranderende omstandigheden. Uw moeder wilde haar hondje graag onderdak hebben. Aan die wens is voldaan. Inmiddels zijn er drie jaar verstreken en lijdt de hond aan aandoeningen die drukken op uw portemonnee. Het is de vraag of uw moeder dat gewild zou hebben. Misschien had uw moeder zelf de hond in deze omstandigheden wel laten inslapen. Misschien ook niet, u kunt het niet met zekerheid weten en het doet er ook niet toe. Op dit moment is het niet úw hond, u hebt hem niet in huis en u hoeft zich verder niet verantwoordelijk voor hem te voelen. Na drie jaar is de hond eigendom van de vriendin en die kan naar eigen bevind van zaken handelen. Zeg tegen de vriendin dat u ophoudt met betalen, omdat het u te duur is langzamerhand. De vriendin kan zelf beslissen of ze de hond blijft verzorgen én ervoor betalen of hem laten inslapen of ze kan hem wegens gebrek aan financiële draagkracht naar het asiel brengen.
Wanneer je een belofte doet aan iemand die sterft over de verzorging en het welzijn van zijn dier, heb je je daar m.i. aan te houden, hoe moeilijk dat ook is.
Blijkbaar heeft niemand er bij het maken van de afspraken over het hondje bij stilgestaan dat dieren bij (ouderdoms)ziektes en ongevallen veel geld kosten. Deze kosten hadden grotendeels voorkomen kunnen worden met een goede huisdierenverzekering. Maar aan deze informatie heeft u nu niets meer.
Er zijn verschillende organisaties die mensen in schrijnende situaties kunnen bijstaan bij dierenarts- of andere kosten. Heeft u al aan de Voedselbank voor dieren gedacht? Zijn er andere mensen die kunnen helpen? Bijvoorbeeld familieleden die ieder een tientje per maand willen betalen, ook ter ere van uw moeder? Heeft u al gedacht aan bv een inzameling via Facebook? Google eens op ‘geld inzamelen hond’. Op dieetvoer kan flink bespaard worden door via Shopkorting.nl naar Zooplus.nl te gaan. Zo is het voer al minimaal 8,5% goedkoper dan bij de dierenarts. Waarschijnlijk is er meer mogelijk dan u nu denkt. Wees positief en creatief!
Door uw vraag aan mw Ritsema voor te leggen wist u misschien al dat u een zakelijk antwoord zou krijgen, haar morele kompas lijkt immers ook in andere antwoorden bepaald niet afgestemd op dieren.
Heb zojuist het stukje gelezen over een dier dat na iemands overlijden inderdaad een molensteen kan zijn voor een goedwillende “nieuwe “baas.
Het is jammer dat de oorspronkelijke eigenares van dit hondje niet nagedacht heeft.
Je kunt namelijk een bedrag in je testament opnemen voor eventuele huisdieren die jou zouden kunnen overleven. Ik kreeg die tip al jaren geleden van een goede vriendin en dan voelt het veel rustiger. Je zadelt een ander niet op met kosten en je dier wordt goed verzorgd.
Het is natuurlijk ook mogelijk om geld op zij te leggen.
Volgens mijn notaris gebeurt het steeds vaker dat mensen een dier in hun testament zetten.
Een richtbedrag hiervoor is ongeveer €1000 per jaar. Dat is inclusief voer, belasting, entingen en eventuele dierenartsbezoeken.
Beetje geschokt door dit stukje over de verzorging van een dier na een belofte en over de reactie van Beatrijs. Naar mijn mening moeten beloftes altijd zo goed mogelijk nagekomen worden. Een dier goed verzorgen kost echt geld, de broer en de zus die de belofte hebben gemaakt mogen blij zijn dat iemand anders de daadwerkelijke zorg dag en nacht op zich neemt. Zomaar ophouden te betalen of klagen dat het zwaar of veel is, vind ik echt ongepast.
Ik kan me uitstekend vinden in de reactie van Beatrijs, stoppen met betalen. Het is vervolgens aan de nieuwe eigenaar om te beslissen wat ze wil doen.