Beste Beatrijs,
Mijn man en ik gaan al jaren naar Zweden en willen graag de taal leren spreken. Wij hebben ooit een cursus aan de Volksuniversiteit gevolgd, maar dat is lang geleden. Mijn man heeft een bevriende collega die getrouwd is met een Zweedse en zij was wel bereid om ons (en haar eigen man) conversatieles te geven. Dat gebeurde een aantal weken en de avonden waren leerzaam en gezellig. Wij zorgden voor hapjes en drankjes en zij wilde geen geld voor de lessen. Iedereen tevreden, totdat de vriend zijn moeder wilde meenemen omdat die ook graag Zweeds wilde leren. Wij reageerden wat terughoudend, omdat moeder een volstrekte beginneling is. Wat we al vreesden gebeurde: de vaart is uit de lessen en moeder grijpt elke kans aan om haar dagelijkse belevenissen te delen – in het Nederlands. Ze beschouwt de lesavonden vooral als sociaal vertier. Wij maken geen vorderingen meer met Zweeds en willen haar er niet meer bij hebben. Hoe kunnen we dit aan de orde stellen zonder iemand voor het hoofd te stoten?
Last van beginneling
Beste Last van beginneling,
U kunt die moeder er niet uitwerken, want zij is de schoonmoeder van degene die les geeft en de moeder van uw vriend. De Zweedse conversatieavondjes zijn getalsmatig een familieaangelegenheid met u en uw man in de minderheid. U kunt al helemaal geen kritiek geven op de gang van zaken, omdat u niet betaalt voor de lessen. Ik begrijp dat moeder een vertragend effect heeft op de voortgang en dat u liever serieus les zou krijgen dan tussendoor naar het gebabbel van een oudere dame te moeten luisteren. Maar in de huidige vrijblijvende opzet hebt u geen poot om op te staan. Er is geen enkele manier waarop u kunt reclameren of protesteren of van haar af kunt komen. Als u serieus Zweeds wilt leren, moet u het op een andere manier aanpakken. Vraag de lerares om aparte conversatielessen zonder de gezelligheid van hapjes en drankjes, maar tegen een fatsoenlijk tarief, omdat u vindt dat u in de huidige opzet te weinig vorderingen maakt. Of zoek een andere professionele docent.
Beatrijs heeft gelijk, maar er kan ook een duwtje in de rug worden gegeven: blijf Zweeds praten tijdens de avonden. Reageer ook in het Zweeds op de moeder van de collega. Zij heeft dan een keuze: Zweeds leren, of telkens om een vertaling moeten vragen. Dat laatste zal ze snel zat zijn, en kiest ze misschien een ander moment voor haar verhalen.
ik zit het verhaal nu nog eens goed te lezen en ik ben het eigenlijk niet met Beatrijs eens. Ik lees dat de briefschrijfster zorgt voor de hapjes en drankjes, dat doet mij vermoeden dat het e.e.a. bij haar thuis plaats vindt. Hierin wordt ik gesterkt door de volgende zinsnede dat de man zijn moeder ging meenemen.
Sinds wanneer kunnen gasten (ook gasten die een tegenprestatie leveren in de vorm van taallessen) het uitnodigingsbeleid bepalen? Dat is toch aan de gastvrouw?
Het neemt niet weg dat ze er in eerste instantie in toegestemd heeft en dat het nu heel lastig is om dit terug te draaien. Maar ook daar valt een mouw aan te passen. Bijvoorbeeld door een tijdje geen afspraken te maken en daarna te bellen met de mededeling “we nodigen graag jouw en jouw vrouw uit, dan kunnen we weer verder met de conversatielessen.” Als hij dan over zijn moeder begint kan ze altijd zeggen “ik hoop niet dat je het erg vindt, maar dan kan ik me niet meer zo goed concentreren. Ik zou het dus graag tot ons vieren beperkt houden.”