Beste Beatrijs,
Vier maanden geleden heb ik een kindje gekregen. We hebben de eerste paar weken weinig tot geen visite ontvangen, omdat het een moeilijke bevalling was. Al die tijd heeft mijn broertje niets laten horen, terwijl hij en zijn vriendin hadden gezegd dat ze ons wilden helpen. Een mailwisseling over een afspraak maken een maand geleden eindigde in grote stilte. Dit weekend de stoute schoenen aangetrokken en gemaild of mijn mail was aangekomen en dat we een afspraak leuk zouden vinden. Na een paar dagen een mail terug: ‘O vergeten.’ Verder niks. Het kwetst me, ik word boos. Ik zou wensen dat ze een beetje betrokkenheid toonden. Maar ik kan dit niet afdwingen. Moet ik mijn wrevel uitspreken of accepteren dat het er niet inzit. Wat is uw visie hierop?
Broer stelt teleur
Beste Broer stelt teleur,
In geval van wrevel, frustratie of andere negatieve gevoelens verdient het pakken van de telefoon altijd de voorkeur boven mailtjes sturen. En al helemaal in dit geval, waar het uw broer betreft. Tegen uw broer hoeft u toch niet omzichtig te doen? Dat heen en weer mailen werkt vertragend. Als mensen geneigd zijn tot uitstellen, zoals uw broer blijkbaar, is het maar al te makkelijk om te denken: ik reageer later wel, en vervolgens vergeten ze het. Bel hem gewoon op! En zeg: ‘Hé, hoe zit het? Je zou langs komen en nu is baby al vier maanden oud. Zullen we een afspraak maken?’ U hoeft er niet eens bij te zeggen dat u zich teleurgesteld en in de steek gelaten voelt, want het feit dat u opbelt en hem opport, is al duidelijk genoeg. Waarschijnlijk zal hij sorry roepen en onmiddellijk zijn agenda trekken. Probleem opgelost. Het zou niet moeilijk moeten zijn om duidelijkheid te betrachten tegen de mensen die u na staan.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.