Aan het hoofd van de tafel

Beste Beatrijs,

Wij hebben twee zoons van vijftien en dertien. Op enig moment is de jongste, toen hij zeven of acht was, na gekibbel met zijn broer over zitplaatsen aan het hoofd van de tafel terecht gekomen. Achteraf heb ik daar spijt van, want die positie is in mijn beleving voorbehouden aan het hoofd van het gezin of in elk geval aan een volwassene. Ik wil de situatie doorbreken, mijn jongste zoon heeft al praatjes genoeg en het hoofd van de tafel vind ik geen plek voor een puber. Hij weigert echter zijn plaats af te staan, omdat hij mijn argument onzinnig vindt. Ook mijn man heeft weinig problemen met de situatie. Zijn er regels voor tafelschikking in gezinnen?

Wie zit waar?

Beste Wie zit waar,

Nee, die regels zijn er eigenlijk niet meer. Vader of moeder aan het hoofd van de tafel stamt uit de tijd van de grote gezinnen, toen dit de plaats was met het beste overzicht. Tegenwoordig zijn de gezinnen klein en heeft de plaats aan het hoofd van de tafel zijn betekenis verloren. Als het gezin uit een even aantal personen bestaat zit iedereen symmetrisch naast en tegenover elkaar. Bij een oneven aantal gezinsleden komt iemand aan het hoofd van de tafel terecht. Of dat een volwassene of een kind is maakt niet uit. Ouders beslissen hierover. Het enig belangrijke punt is dat er vanaf het begin, als de kinderen nog klein zijn, sprake is van een vaste tafelschikking bij de maaltijd. Hetzelfde geldt trouwens voor de auto. Het voordeel van vaste plaatsen aan tafel en in de auto is dat er dáárover in ieder geval geen ruzie kan ontstaan tussen de kinderen. In uw geval raad ik u aan om alles te laten zoals het is met uw jongste zoon. Hij zit kennelijk al jaren aan het hoofd, het is een beetje raar om hem ineens daarvan af te halen omdat hij die zogenaamde ereplaats niet waard zou zijn.