Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van 60 en heb lang last gehad van depressiviteit. De laatste tijd gaat het beter, doordat we een hond hebben genomen en ik veel ben gaan wandelen. Wij zijn lid van een kerkelijke gemeente, waarvan de leden er steeds op aandringen dat ik me inzet voor dingen die met de kerk te maken hebben. De meeste activiteiten zijn ’s avonds en ik wil ’s avonds niet meer weg, want dan ben ik moe en anders raak ik heel erg in de stress. Gelukkig begrijpt mijn man mij wel, hij zegt dat ik de verzoeken gewoon moet negeren, maar in de kerk wordt er steeds op mij ingepraat en dan zeg ik weer ja, waar ik later spijt van heb. Wij houden ons aan de roosteractiviteiten zoals schoonmaken en leveren onze financiële bijdrage, maar men vindt toch dat ik veel meer moet doen. Wat raadt u mij aan, gewoon blijven negeren, zoals mijn man zegt, of een andere kerk zoeken (mijn man wil dat niet) met het risico dat er thuis problemen komen en ik het dan helemaal niet meer aan kan en binnen de kortste keren weer bij de psychiater zit?
Drammende kerkleden
Beste Drammende kerkleden,
U hebt alle recht om nee te zeggen tegen verzoeken van de kerk die uw krachten te boven gaan. U hoeft gewoon niet tegen uw zin vrijwilligerswerk te doen! Laten degenen die elke keer bij u aankloppen maar iemand anders zoeken om voor hun karretje te spannen. Uw man zegt dat u de verzoeken moet negeren, maar als iemand iets rechtstreeks aan u vraagt, is nee zeggen beter dan negeren. Blijkbaar hebt u moeite met nee zeggen. Het volgen van een assertiviteitscursus zou soelaas kunnen bieden, maar dat is een lange-termijn-project. Op dit moment bent u sneller klaar als u de vragende partij naar uw man verwijst. Delegeer het nee zeggen naar uw man. Als u niet in staat bent om ‘Het spijt me, dat zal niet lukken’ te antwoorden, zegt u: ‘Ik kan het nu niet overzien, kunt u mijn man hierover bellen?’ En, als ze opbellen: ‘Ik geef u even aan mijn man door.’
Delegeer het nee zeggen naar uw man, als u er zelf niet toe in staat bent.
Vervolgens kan uw man alles afwimpelen en aan de bellers vragen of ze u niet meer willen lastigvallen, omdat u niet de geschikte persoon voor die klusjes en taakjes bent. Maak van uw zwakte een troef door dekking te zoeken achter de rug van uw man. Uw man zal u beter uit de wind kunnen houden dan u zichzelf. In een goed huwelijk springt de een voor de ander in de bres als dat nodig is, en misschien kan uw man in uw plaats wat meer vrijwilligerstaken voor de kerk op zich nemen.
Of gewoon de waarheid vertellen: ‘Ik zou best willen helpen, maar gezien mijn gezondheid kan ik dat niet aan’. U hoeft uiteraard niet in te gaan op wat uw gezondheidsprobleem dan precies is. U kúnt het niet. Klaar.
Het lijkt me toch dat u bij een kerkgemeenschap een pastoor of dominee oid heeft. Wellicht is het verstandig met hem een gesprek te hebben. Die kan dan ook de andere leden vertellen dat u in de avond niet beschikbaar bent, waarbij het met betreft tot het waarom voldoende is dat hij weet hoe het zit.