Spring naar inhoud


Patiënten tutoyeren

Beste Beatrijs,

In ons gezondheidscentrum hebben wij een nieuwe assistente van 23 jaar. Zij tutoyeert bijna alle patiënten. Ik wil haar hierover aanspreken, maar merk dat ik geen goede richtlijn kan noemen en die heeft zij nodig, omdat zij niet aanvoelt wat – volgens mij – correct is. Met de andere assistentes heb ik deze problemen niet, zij spreken veel mensen met u aan, maar maken ook – terechte – uitzonderingen. Heeft u een suggestie hoe ik dit aan kan pakken?

Patiënten tutoyeren

Beste Patiënten tutoyeren,

De algemene regel zou moeten luiden dat assistenten alle patiënten met ‘u’ aanspreken behalve kinderen en tieners. Bespreek dit met de nieuwe assistente. Laat haar geen uitzonderingen maken. Voor iemand die geneigd is iedereen te tutoyeren is het makkelijker om volledig naar ‘u’ over te schakelen dan elke keer te moeten nadenken of ze een ‘je’ of een ‘u’ voor zich heeft staan of aan de telefoon heeft. Leg haar uit dat de omgang met patiënten een zakelijk en formeel karakter heeft, dat er vele patiënten zijn die er geen prijs op stellen om door een jonge vrouw familiair benaderd te worden, dat er ook patiënten zullen zijn die dat best vinden, maar dat het gewoon makkelijk is om voor iedereen dezelfde (zakelijke) omgangsvormen in acht te nemen. Het zal even wennen zijn voor de assistente, maar na een week is het ‘u’ zeggen geautomatiseerd en gaat het vanzelf.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Zakelijke relaties.

Gelabeld met .


1 reactie

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Henk de Graaf schrijft

    Helemaal niet mee een. Ik weet dat in in een grote GGZ instelling in de randstad de patienten/clienten “gewoon” met je worden aangesproken. Wel zo prettig heb ik ervaren. In een plaatselijk regulier ziekenhuis waar ik drie maal per week, maandenland behandeld werd, door dezelfde 4 verpleegkundigen, was het altijd -u- en meneer….Ik voelde me er zeer ongemakkelijk bij; helaas kon deze omgangsvorm niet aangepast worden.
    Omgangsvormen in een regulier ziekenhuis zijn altijd een ding, voor mij. Heel bizar dat ik een arts aanspreek met zijn achternaam maar een verpleegkundige met zijn voornaam.



Sommige HTML is toegestaan