Te gulle grootouders

Beste Beatrijs,

Ik ben vijftien jaar samen met mijn vriend en we hebben drie kinderen. Ik heb een prettige verhouding met zijn ouders, maar ze komen vrijwel elk weekend langs met speelgoed en kleding die ze op rommelmarkten of elders voor de kleinkinderen hebben aangeschaft. Wij hebben al heel vaak gezegd dat wij dit niet meer willen. Kleding kies ik als moeder graag zelf uit voor mijn kinderen en cadeaus vinden we alleen gepast voor verjaar- of andere feestdagen. Soms houden ze zich een paar weken in en daarna brandt het spullenfestijn weer in volle omvang los. Ik heb er geen ruimte voor en de tripjes naar de Kringloop kosten me te veel moeite. Laatst heb ik uit twee volle plastic zakken slechts drie kledingstukken die me wel aanstonden gehouden en de rest direct retour gegeven. Een volgende keer wil ik zelfs niet meer in de zakken kijken en meteen zeggen dat alles mee terug kan. Ik weet dat dit erg onbeleefd is, maar ik weet niet meer hoe ik de stroom anders moet keren. Wat kunt u me adviseren?

Te veel rotzooi

Beste Te veel rotzooi,

Als uw ontmoedigingsbeleid niet werkt, moet u hardere maatregelen treffen. Inderdaad: de zakken met kleding, plastic cadeaus zonder verjaardag als aanleiding, vierkant weigeren. Dus niet meer openmaken om te kijken of er iets bruikbaars in zit, maar in z’n geheel categorisch weigeren. En vragen of ze het weer mee terug willen nemen. U zegt erbij: ‘Het spijt me, maar ik heb het al vaak genoeg gezegd. Ik koop de kinderkleren liever zelf. Door het jaar heen zijn er geen cadeaus nodig. Alleen bij verjaardagen. We komen om in de spullen, ik kan het niet meer bergen. Alsjeblieft, zoek er een andere bestemming voor, anders moet ik het in de vuilnisbak gooien.’ Als u rigoureus tegen alles nee zegt, moet het besef toch wel door druppelen dat ze in het vervolg beter met lege handen kunnen aankomen.