Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van begin dertig en heb sinds enkele maanden een nieuwe vriend. Hij is gescheiden en heeft twee kinderen van acht en tien jaar. Ik worstel met hoe zij mij (aanstaande stiefmoeder?) zouden moeten aanspreken. Ik ben best wel gesteld op beleefdheid en vind het niet prettig door kleine kinderen bij de voornaam genoemd te worden. Mijn neefjes noemen me ook ‘tante Els’ en niet bij mijn voornaam. ‘Mevrouw’ vind ik overdreven en ‘tante’ ben ik niet van hen. Zijn er nog meer opties? En hoe doen anderen dit?
Aanspreekvorm voor stiefmoeder
Beste Aanspreekvorm voor stiefmoeder,
Er zijn geen andere reële opties dan de door u genoemde. Geen enkele ‘mama’-variant komt in aanmerking, want die kinderen hebben al een moeder. ‘Tante’ kan ook niet, want u bent geen tante. ‘Mevrouw’ is te formeel afstandelijk. Dan blijft alleen de voornaam over. Kinderen spreken de nieuwe relaties van hun gescheiden ouders eigenlijk altijd met de voornaam aan. Met de vrienden van hun ouders gebeurt dat trouwens ook vaak. Soms hoor je kinderen de aanspreekvorm ‘Moeder van Mees’ of ‘Vader van Sanne’ gebruiken voor ouders van vriendjes of vriendinnetjes. Deze tussenvorm houdt zowel afstand van gemeenzaamheid als van formaliteit. Vertaald naar uw situatie zou u kunnen overwegen om de kinderen ‘Vriendin van papa’ tegen u te laten zeggen. Het is een optie, maar een omslachtige, die ook een beetje belachelijk klinkt. Zet u over uw weerstand heen en geef uw voornaam vrij. U raakt er vanzelf aan gewend.
Aanspreekvorm voor stiefmoeder,
Ik denk dat het een beetje los moet laten. Juist door zo stellig te zijn creeer je al iets van terughoudendheid van de situatie. U heeft gelijk als u iets niet wilt. Maar juist in deze situatie die ook moielijk is voor de kinderen zou ik mij wat flexiber opstellen.
wat is er mis met ’tante’, in veel culturen wordt er tegen de vrienden van de ouders oom of tante gezegd en ik vermoed dat dit in de nederlandse samenleving ook zo is geweest.
Beleefdheid is meer dan hoe je iemand aanspreekt (je kunt ook iemand ‘mevrouw’ noemen en toch heel onbeschoft zijn). Gewoon de voornaam: dat is het makkelijkste en het natuurlijkste, de kinderen noemen u bij dezelfde naam als hun vader… Ik ben aan mijn stiefkinderen voorgesteld met mijn voornaam, en zo noemen ze mij ook. Dat is absoluut geen gebrek aan beleefdheid.
Ik denk dat het als aanstaande stiefmoeder erg belangrijk is om een band op te bouwen met de aanstaande stiefkinderen. Men wordt immers deel van elkaars leven. Het gebruiken van een achternaam vind ik persoonlijk meer iets voor mensen die buiten de kring van intimi vallen. Een juf, buurman, tante of vreemde vallen daar onder. Maar als stiefmoeder staat u erg dicht bij de kinderen, en daar kunnen dan andere regels voor gelden, zonder afbreuk te doen aan de regel om mensen altijd met “u” en “Mevrouw Jansen” aan te spreken. Simpele dingen als het noemen van elkaars voornaam kan een rol spelen in het gezinsleven waarbij de kinderen u als onderdeel daarvan zien, en niet als buitenstaander waar ze “mevrouw” tegen moeten zeggen of een omslachtige aanspreekvorm.
Wat ook al eerder op deze website ter sprake is gekomen: als aanstaande stiefmoeder komt u een gezin binnen waar al bepaalde regels en normen gelden. Als u ervoor kiest om met uw vriend te trouwen/samenwonen, dan kiest u niet alleen voor uw vriend, maar voor zijn hele gezin – met alle afspraken die daar bij horen. Deze op den duur veranderen kan wel, maar langzaamaan zodat iedereen aan de nieuwe situatie kan wennen.
een vrouw van begin 30 die niet door kleine kinderen met de voornaam wil worden aangesproken? ik moest echt drie keer kijken, dacht dat het om een bejaard iemand ging. wat een stijfheid!
Ik vind het ook niet netjes om door kleine kinderen met mijn voornaam aangesproken te worden. Bij vreemde kinderen hoor ik graag ‘mevrouw’ en bij kinderen van vrienden en familie ’tante’. Zo voed ik mijn eigen kinderen ook op!
Mijn tweede man wordt dus ook ‘Ome [naam]’ genoemd.
De titel stiefmoeder past u juist heel goed, gebruik gewoon deze titel, is mijn advies.
Beste Beatrijs,
Waarom vindt u het in uw advies in dit artikel heel vanzelfsprekend dat de Mama titel inclusief varianten daarop niet worden gebruikt voor stiefmoeder,en in het artikel met betrekking tot aanspreken stiefoma het juist weer de normaalste zaak van de wereld dat die omafiets wel gebruikt wordt?
Persoonlijk vind ik dat vreemd.