Beste Beatrijs,
Mijn zoon is vorig jaar vrij onverwacht getrouwd met een vrouw uit Zuid-Amerika. Ze zijn allebei halverwege de dertig. Nu is er een baby op komst die over een half jaar geboren wordt. Mijn tweede echtgenoot en ik hebben deze vrouw van harte welkom geheten en ik verheug me erg op mijn eerste kleinkind. Mijn eerste echtgenoot en ik zijn al lang gescheiden. Mijn ex is inmiddels ook hertrouwd en zijn vrouw, die een heel stuk jonger is, heeft al heel wat babykleertjes gegeven. Dat begon al toen mijn schoondochter nog maar net zwanger was. Vorige week hoorde ik dat mijn schoondochter aan de vrouw van mijn ex heeft gevraagd om mee te gaan naar de echo. Bij die gelegenheid zou ook het geslacht van het kindje bekend worden.
Ik voel mij van mijn plaats verdreven. Met mijn zoon is dit niet bespreekbaar, hij verwijt mij dat ik een voorkeursbehandeling wil hebben. Mijn schoondochter heeft in korte tijd vier nieuwe volwassenen op haar weg gevonden en zij noemt iedereen mama en papa, waar ik niet eens zo gelukkig mee ben. Ik wil tot geen prijs het contact verliezen, maar ik voel mij bedreigd in mijn positie door de vrouw van mijn ex en door het al te enthousiaste gedrag van mijn schoondochter. Ik had gehoopt met mijn schoondochter in alle rust een band te kunnen opbouwen, omdat zij haar eigen moeder niet in de buurt heeft. Nu lijk ik in een rivaliteitsstrijd te zijn beland, nogal pijnlijk. Hoe kan ik hiermee omgaan?
Ik ben de echte!
Beste Ik ben de echte,
Laat het zitten. Het heeft geen zin om u hierover op te winden. De feitelijke situatie is nu eenmaal zo dat uw toekomstige kleinkind te maken zal krijgen met liefst vier grootouders langs de mannelijke lijn. En er zijn natuurlijk ook nog de ouders van uw schoondochter, al wonen die ver weg.
Hier in Nederland zijn twee stellen groot-/schoonouders in blijde afwachting van de geboorte van het kleinkind. Iedereen heeft de schoondochter van harte welkom geheten en de vrouw van uw zoon moet met vier nieuwe schoonouders een relatie opbouwen. Zij doet daar haar best voor en noemt gemakshalve iedereen mama en papa. Die aanspreektitel hoeft voor u niet, maar waardeer de moeite die uw schoondochter doet om met iedereen vertrouwd te raken. Stort u niet in een of andere concurrentiestrijd met de andere schoonmoeder!
Wat kan het u schelen dat de vrouw van uw ex zich te buiten gaat aan babykleertjes en meegaat naar de echo? Die vrouw is jonger dan u – misschien vindt uw schoondochter het makkelijker om met iemand om te gaan die dichter bij haar in leeftijd zit. Waarom zou u haar dat misgunnen? Waarom zou dat uw eigen relatie met uw schoondochter schaden?
Maak u geen zorgen dat uw kleinkind te zijner tijd denkt dat zijn aangewaaide stiefgrootmoeder zijn echte oma is. Goede verhoudingen met alle grootouders (zij-instromers of echte) zijn alleen maar fijn voor een kind. En als kinderen oud genoeg zijn om familierelaties te doorgronden, zal er geen enkel misverstand bestaan bij uw kleinkind wie zijn/haar bloedverwantschapsoma is.
Beste Beatrijs,
Vandaag deze brief en uw reactie gelezen.
Ik ben het er grotendeels mee een maar ik heb nog een advies aan die aanstaande oma: wees de liefste een interessantste schoonmoeder en later oma. Laat op geen enkele manier blijken dat die ander niet echt genoeg is (dat is niet lief) en bovendien heeft u vast wel heel veel leuke anekdotes over uw zoon toen hij klein was die verder niemand op de wereld heeft.
Uw schoondochter is voor het eerst zwanger en ze heeft schoonfamilie uit een ander continent. Er komt heel veel op haar af. Ook weet ik, ik heb zelf vierenhalf jaar in Zuid-Amerika gewoond, dat mensen daar heel veel dingen doen en zeggen uit beleefdheid. Trek het u dus niet aan.
Misschien heeft u nog wel het eerste truitje of eerste speeltje, foto o.i.d. bewaard van uw zoon. Dat kunt u haar op een passend moment aanbieden. Zo kunt u haar en uw zoon iets heel speciaals te geven (met verhaaltje erbij)
U wordt vast een hele lieve trotse oma!
Vriendelijke groet, B.J. Bruijn
Wat mij opvalt, is dat de inzendster kennelijk wat gereserveerder is dan de vrouw van haar -ex. Immers, zij wil niet direct ‘mama’ worden genoemd en geeft niet direct cadeautjes. Niets mis mee, maar accepteer wel dat dan de relatie ook wat gereserveerder is, in ieder geval in het begin. Daar kan uw schoondochter niets aan doen.
Tel uw zegeningen! Uw kleinkind groeit straks op in Nederland, dicht bij u. Uw zoon en schoondochter kozen niet voor een leven aan de andere kant van de wereld.
Na 26 jaar huwelijk werd ik zonder woorden aan de kant geschoven en ingeruild voor mijn 9 jaar jongere zus. Zij laat zich nu oma noemen door mijn kleinkinderen die ik helaas nog nooit gezien heb. Ook mijn dochter kan het blijkbaar heel goed vinden met haar stiefmoeder.
Ik heb heel wat pogingen ondernomen om het contact met mijn dochter (papa’s meiske) te herstellen maar ze heeft er moeite mee om contact met beide ouders te onderhouden.
Intussen prijs ik mij, hoewel ik ernstig ziek ben, gelukkig met mijn zoon en met een zorgzame lieve partner. Collega’s, familie, buren en kennissen laten het in deze fase van mijn leven niet afweten en zo hoop ik binnenkort met hen toch mijn 60e verjaardag te vieren.
Wat zeker niet helpt in het opbouwen van de relatie is CLAIMEN. Als er iets is waar (schoon)dochters voor op de vlucht gaan dan is het dat wel. Jezelf opdringen of eten opdringen: niet doen! Klagen over wat dan ook helpt ook beslist niet, zure oude vrouwen zijn immers niet leuk om mee om te gaan. Bij vertrek: geen opmerkingen maken dat ze nu alweer weg gaan, dit maakt dat je het gevoel hebt dat je het toch niet goed gedaan hebt met het bezoek als (schoon)dochter en dit zet de rem op het volgende bezoek. Toon interesse in de schoondochter, probeer het gesprek dieper te krijgen dan het oppervlakkige, wat houd haar bezig. En verder moet het vanzelf gaan, of niet, want soms klikt het gewoon niet tussen twee mensen en dan laat een relatie zich niet afdwingen. Laat los dat de relatie van de leeftijd afhangt, dit is nooit de bepalende factor.
Wees straks een lieve oma. Geniet van u kleinkind. Maak er in u hoofd geen strijd van.
(Beatrijs, waarom wordt mijn reactie telkens verwijderd… voldoet hij niet?)
ik verwijder reacties die niets toevoegen, geen nieuw gezichtspunt naar voren brengen.
Oma’s en opa’s hebben geen positie. Ze krijgen de plaats die hun kinderen hen gunnen. Die hebben een eigen verantwoordelijkheid en een eigen leven. En jij maakt daar hopelijk deel van uit of niet. Mijn drie kinderen vinden grootouders belangrijk en dat zeggen ze ook. tegelijkertijd hebben ze hun eigen leven en beslommeringen en gaan zaken lang niet altijd zoals ze willen. Dus van de een zie ik mijn kleinkind zelden terwijl ze zowat om de hoek woont, van de ander veel vaker en daar rijd ik dan graag een paar honderd kilometer voor om. Geniet van de geboden kansen, blijf jezelf, koester geen ‘plaats’ of ‘posiitie’. dan wijst de rest zich vanzelf.
Een blije opa.