Beste Beatrijs,
Via de media verneem ik regelmatig dat er veel eenzaamheid bestaat vooral onder oudere mensen. Dat trek ik mij aan en soms zou ik iets voor deze mensen willen betekenen. De vraag is alleen: hoe? Zo woont er vlakbij mij een alleenstaande oudere man die zijn leven lijkt te slijten voor de televisie. Bezoek zie ik zelden. Ik heb er wel eens over gedacht om bij hem aan te bellen en hem uit te nodigen. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, omdat ik ervoor terugdeinsde om zomaar bij een onbekende aan te bellen. Wellicht is hij helemaal niet van mijn gezelschap gediend of vraagt hij waar ik me mee bemoei. Dezelfde aarzeling had ik vandaag toen ik in een horecagelegenheid een oudere man alleen zag dineren. Het is toch raar om zomaar op iemand af te stappen en diegene jouw gezelschap aan te bieden? Is er een manier om iemand in dit soort situaties tactvol te benaderen?
Eenzaam en zielig
Beste Eenzaam en zielig,
U kunt best zo’n initiatief nemen, hoor! Daar is niets op tegen. U kunt prima bij uw buurman aanbellen, zich voorstellen als buurvrouw en vragen of hij misschien behoefte ergens aan heeft: boodschappen, een wandelingetje maken, koffie drinken. En dan hoort u het wel. Graag of niet.
Iemand die alleen eet in een restaurant leent zich minder voor interventie. De meeste mensen die alleen eten vinden dat wel best en zitten niet speciaal te wachten op een gesprek met een onbekende die ze verder nooit meer zien. Een praatje met zo iemand is te vergelijken met een praatje in de trein. Het zijn eenmalige ontmoetingen. U kunt het doen, u kunt het ook laten. De omstandigheid ‘openbaar vervoer’ of ‘restaurant’ is te vrijblijvend om te duiden als eenzaamheid die om verlichting roept. Als u op een zinvolle manier iets aan eenzaamheid wil doen, raad ik u aan om u aan te sluiten bij een vrijwilligersclub. U krijgt dan naar gelang uw beschikbare tijd een of meer oudere, vaak ook eenzame mensen toegewezen. Met deze personen kunt u dan een-op-een structurele afspraken maken voor een koffie-uurtje, een wandeling, voorlezen, samen winkelen of iets anders sociaals.
Ik zou u graag willen informeren over de andere mogelijkheden die er zijn om (een ouder) iemand in de buurt te helpen. Om de eenzaamheid te verlichten maar ook voor een boodschap, klusje in de tuin, huis of hulp met computers of administratie. Op Zorgvoorelkaar.com kan men gratis en laagdrempelig een anonieme hulpvraag plaatsen. Geregistreerde gebruikers van Zorgvoorelkaar krijgen vervolgens een email wanneer er iemand in hun buurt (zelf aan te geven, varierend van 1 tot 10 km) een hulpvraag plaatst die past bij hun profiel (wensen, interesses, vaardigheden). Men reageert vervolgens bij interesse via de veilige website en maakt een afspraak. Zorgvoorelkaar is dus vergelijkbaar met een online marktplaats voor zorg en welzijn en slaat 2 vliegen in een klap: het is gemakkelijker en laagdrempeliger om hulp te vragen én het is eenvoudiger om een keer een ander in de buurt te helpen, op een manier en tijdstip die je zelf kiest!
Daarom zou ik ‘Eenzaam en zielig’ graag willen adviseren om ook eens een kijkje te nemen op Zorgvoorelkaar.com om eenvoudig iemand te helpen in de eigen buurt.
Mocht hij/zij meer willen weten dan hoor ik het graag!
Met hartelijke groet,
Anne van Roosmalen
Project Manager Zorgvoorelkaar
Een goede suggestie om lid te worden van een vrijwilligersorganisatie! Ik heb nog een aanvulling: zelf ben ik sinds een aantal jaren als vrijwilliger actief bij Sensoor, de telefonische hulpdienst – http://www.sensoor.nl Het grootste deel van de mensen die gebruik maken van deze anonieme telefoonlijn bestaat niet zozeer uit ‘probleem-gevallen’ maar uit eenzame medemensen. Iemand die eenzaamheid wil verlichten kan hier goed werk doen!
Of, als je liever chat dan telefoneert, word vrijwilliger bij hetluisterendoog.nl!
Goed dat je aangeeft dat iemand die alleen uit eten is, niet persé om aandacht verlegen zit. De demografische trend van “happy singles die het prima naar hun zin hebben alleen” wordt ook opgemerkt door de horeca. Steeds meer restaurants en lunchrooms richten zich naast de bestaande doelgroepen ook op singles. Niet vanuit het oogpunt van daten maar vanuit het oogpunt dat je zonder zielig te zijn alleen uit (eten) kunt en dus niet alleen op de bezorg-pizzeria’s bent aangewezen. Bij steeds meer restaurants kun je bijvoorbeeld aan de bar eten. Dan zit je meer op je gemak alleen dan aan een 4 persoonstafeltje met 3 lege stoelen. Ipv traditionele barkrukken staan er dan comfortabele stoelen aan de bar en vaak is de bar ook wat breder.
Schrijfster vindt ouderen, alleenstaanden ‘zielig’ en ‘eenzaam’ en wil zich graag opwerpen als vrijwilliger om iets aan die ‘akelige’ situatie te veranderen. Het streven is nobel, de wijze waarop nogal vernederend. Het gevolg is namelijk dat de hulpontvanger ‘dankbaarheid moet tonen’.
Mijn ervaring is dat het beter is hulp te vragen dan hulp te bieden. Wie weet heeft die oude buurvrouw wel goede tips voor die vlek die je er niet uitkrijgt, weet die oude buurman wel hoe je dat plantje kunt stekken of stap op die ‘eenzame’ restaurant gast af met de vraag of hij jou gezelschap wil houden i.p.v. jij hem.
Hier wil ik even op reageren. Mensen denken altijd dat iedereen samen willen zijn, iedereen graag onder de mensen willen zijn, nou dat is dus niet zo. Wel zou hij het denk ik zeker waarderen dat je het vraagt maar sta niet gek te kijken en veroordeel dat ook aub niet! Dat hij zegt dat hij graag alleen is en helemaal geen zin heeft in bezoek of contacten. Het klinkt misschien raar maar ook ik ga zo door het leven en een heleboel mensen houden daardoor ook afstand of oordelen over mij achter mijn rug om, je wordt gezien als een eenzame trieste vrijgezelle gek, maar dat ben ik niet maar heb wel gevoel en vind het niet fijn als mensen mij raar vinden en daarom afstand houden. Ook mensen met minder behoeften aan contacten, zoals ik hebben gevoel en willen ook gewaardeerd worden om hun keuzes en niet gezien worden als een triest persoon waar medelijden wordt gehouden. Ik moet er juist niet aandenken om veel contacten te hebben en daardoor ook te veel verplichten er gratis bij krijgt, zoals de meeste mensen om mij heen hebben, bah het idee al, zeer vermoeiend. Wel waardeer ik een kopje koffie of een gesprekje op zijn tijd maar zonder al de verplichtingen! Maar voor jouw, wel super lief dat je naar deze persoon omkijkt, dat doen zeker niet veel mensen meer, bravo.