Opgesplitst naar sekse

Beste Beatrijs,

Als mijn vrouw en ik een afspraak hebben met vrienden of familie, valt mij een bepaald patroon op. Of het gezelschap nu klein is (vier personen) of wat groter (zeven of acht), de aanvankelijk centrale conversatie maakt al snel plaats voor een gesprek van heren en een gesprek van dames. En dat blijft dan zo tot het einde van het bezoek. Vervolgens wordt weer gezamenlijk afscheid genomen en vond iedereen het een gezellige avond. Ik vind dat lichtelijk onbevredigend. Vrouwen en mannen zijn toch gelijkwaardig en hebben toch genoeg gemeenschappelijk om ook samen te kunnen praten?

Tijdens zo’n visite moet er ruimte zijn voor onderonsjes, maar om de conversatie de hele avond gescheiden te houden gaat me te ver en het getuigt naar mijn smaak ook niet van veel belangstelling voor die leden van het gezelschap die van het andere geslacht zijn. Zegt de etiquette hier iets over?

Gescheiden kampen

Beste Gescheiden kampen,

Het is inderdaad vervelend, wanneer een gezelschap zich automatisch opsplitst in de dames hier en de heren daar. In het geval van twee stellen zou dat niet hoeven te gebeuren, omdat zo’n gezelschap klein genoeg is voor een centrale conversatie. Grotere groepen (vanaf zes personen) vallen sneller uiteen in subgroepjes, omdat  het hoofdgesprek vaak door een of twee mensen wordt gedomineerd met de rest in de rol van toehoorder. Soms ligt dat aan het onderwerp. Als een man uitgebreid de lof van zijn nieuwe auto begint te zingen, zijn sommige andere mannen wellicht geïnteresseerd, maar veel vrouwen zullen afhaken. Dan beginnen de zwijgers een eigen gesprek, omdat ze ook wel eens aan het woord willen komen. Het uiteenvallen van een centrale conversatie in afzonderlijke, kleinere gesprekjes is op zichzelf niet erg, het is alleen irritant wanneer sekse altijd het onderscheidende kenmerk is.

Dit automatisme kan worden vermeden door onderwerpen van algemeen belang aan te snijden. Internationale politiek bijvoorbeeld trekt vooral mannen aan, terwijl een gesprek over de problemen van borstvoeding vooral vrouwen zal aantrekken. De kunst is om dit soort onderwerpen te vermijden, in ieder geval zolang het gesprek centraal is. Een goede gastvrouw/-heer bij een etentje moet er ook eigenlijk voor zorgen dat de conversatie interessant genoeg is voor zo veel mogelijk aanwezigen. Het kan geen kwaad om hier van tevoren even over na te denken en een paar onderwerpen achter de hand te hebben waar iedereen over kan meepraten. Iets persoonlijks, bijvoorbeeld wat je vroegste jeugdherinnering of de zwaarste inspanning van je leven is. Of iets maatschappelijks, bijvoorbeeld de vraag of verheffing noodzakelijk is.

Overigens hoeft u zich niet neer te leggen bij het patroon waar u voortdurend tegenaan loopt. Dat u een man bent, betekent niet dat u veroordeeld bent tot het mannengroepje bij een familie- of vriendenbijeenkomst. U kunt besluiten dat de door u waargenomen scheidslijn denkbeeldig is, eroverheen stappen en u mengen in het vrouwengesprek. Mensen mogen praten met wie ze willen. Uw inbreng zal de conversatie vanzelf uit de typisch vrouwelijke sfeer halen en wie weet vindt uw goede voorbeeld navolging en stappen een of meer vrouwen over naar het mannenkamp. Hoe gemengder, hoe geanimeerder!