Beste Beatrijs,
Mijn vriend en ik gaan over een paar maanden trouwen. Wij hebben onze ooms en tantes uitgenodigd voor de receptie ’s middags. Met één tante hebben we een slechte band en die hebben we daarom niet uitgenodigd. De moeder van mijn vriend heeft ons gevraagd om haar toch een uitnodiging te sturen – ze komt waarschijnlijk toch niet. Wij hebben die dag echter absoluut geen behoefte aan haar aanwezigheid. Moeten we haar toch uitnodigen of mogen we onze dag inrichten zoals we zelf willen?
Alleen aardige mensen
Beste Alleen aardige mensen,
De beslissing om weg te blijven kan beter dóór haar dan vóór haar worden genomen.
Nodig de tante wel uit. Zoals de moeder van uw vriend al zegt: ze komt waarschijnlijk toch niet. En als ze wel komt, zult u geen last van haar te hebben, want u hoeft zich niet met haar te bemoeien. Een handje schudden volstaat en verder zal zij opgaan in de massa. Bij een grootscheeps familie-evenement zoals een bruiloft, waarvoor de hele familie wordt uitgenodigd, is het onverstandig om één specifieke persoon uit te sluiten. Dat zet kwaad bloed en geeft een vete voor jaren. Uw tante zal veel gepikeerder zijn als ze weet dat zij als enige in de familie niet welkom is dan wanneer ze wel wordt uitgenodigd. De beslissing om weg te blijven kan beter dóór haar dan vóór haar worden genomen.
Houd de eer aan uzelf met uw uitnodiging en hoop stiekem dat ze er geen gehoor aan geeft. U wint er niets bij door – in uw tantes ogen – de rol van kwaaie pier op u te nemen die ze u eindeloos kan nadragen.
ik (een tante) ben niet uit genodigd op de bruiloft van mijn nicht, omdat mijn zus en ik niet op goede termen zijn. Ik zou niet naar de bruiloft zijn gegaan omdat ik geen problemen wil en ik wil zeker niet haar bruiloft verzieken, maar ik had wel uitgenodigd willen worden zodat ik op z’n minst bloemen kon laten bezorgen of mee betalen aan een kado. Nu is alles stuk, ik ben zo verdrietig.
Ik (tante) ben ook als enige tante niet uitgenodigd op de bruiloft van de zoon van mijn zus. Wij zijn thuis met z’n drieën. Dus de moeder van de bruidegom en twee tantes. Mijn andere zus is uitgenodigd met haar kinderen en aanhang, langs de kant van de vader van de bruidegom zijn ze met z’n zessen. Allemaal uitgenodigd met kinderen en aanhang. Ik voel me uitgesloten en voel dit ook alsof ik geen familie ben. Bovendien heb ik helaas door medische complicaties zelf geen kinderen….. ik voel me intriest en waardeloos.
Oh, dit begrijp ik helemaal! Ook wij zijn met z’n drieën thuis. Zus, broer en ik. Nu gaat de dochter van mijn broer voor de 2e keer trouwen (na scheiding 1e huwelijk). De 1e keer waren mijn man, zijn dochter én mijn moeder wel voor de ceremonie en het feest uitgenodigd. En tussendoor niet. Dus geen diner, speech e.d. Mijn zus met gezin wel met als argument dat zij peettante is. Dat mijn moeder, dus oma ook deels uitgenodigd was vond ik heel verdrietig. Argument: slecht contact tussen oma en schoondochter. Moeder van de bruid dus.
Hele toestand geweest. Uiteindelijk zijn we wel de ceremonie geweest en naar het feest. Vooral om mijn broer niet teleur te stellen. Daarna is het eigenlijk nooit meer helemaal als van ouds geworden. Wel contact, maar heel oppervlakkig. Nu trouwt ze dus voor de tweede keer en het is weer precies het zelfde. Wij zijn deels uitgenodigd. Dwz, alleen voor het feest. Mijn stiefdochter is helemaal niet uit uitgenodigd. Zij zit daar gelukkig zelf niet mee. Maar dat vind ik niet leuk voor mijn man. Mijn moeder is helaas overleden. Deze keer is het voor ons ook nog 1 1/2 uur rijden heen en terug. Ik voel me erg verdrietig en in de war. Verstandelijk geredeneerd begrijp ik dat het hun bruiloft is en dat het hun goed recht is om uit te nodigen we ze willen. Gevoelsmatig voel ik me uitgesloten en verstoten. Probeer er heel luchtig over te doen en het niet zo serieus te nemen. Ik kom er niet uit.