Omgaan met dominee Judas

Beste Beatrijs,

Ik woon in een middelgroot stadje en we hebben net een onverkwikkelijke wijkreorganisatie van de Gereformeerde Kerk achter de rug. Ik was lid van de wijk die in z’n geheel is opgeheven. De andere wijken hebben zich om het zacht uit te drukken tamelijk onchristelijk gedragen. Vooral die ene die op de nominatie stond om met ons te moeten samengaan. Mensen van deze wijkgemeente hebben mij persoonlijk geprobeerd te intimideren en ik ben regelmatig onheus behandeld door hen, de dominee incluis. Nu is alles achter de rug en vraagt de dominee mij per mail waarom ik hem niet groet. Zou ik hem moeten groeten? Mij lijkt het de beste manier hem zoveel mogelijk te negeren. Daarnaast komt bij mij als ik hem zou moeten groeten onbedwingbaar de naam van een foute discipel naar boven. Wat denkt u hierover?

De dominee heet Judas

Beste De dominee heet,

Er is een wijkreorganisatie geweest, waarbij uw afdeling als zodanig is verdwenen en opgegaan in een andere wijkgemeente. Dat zijn altijd zure processen, waarbij velen kleerscheuren oplopen, natuurlijk vooral degenen die het onderspit gedolven hebben. Er heeft zich een strijd om de macht afgespeeld en u zit in het kamp der verliezers. Heel vervelend voor u, maar u zult zich aan de nieuwe situatie moeten aanpassen. U gaat nu bij deze nieuwe dominee ter kerke? Of hebt u zo’n hekel aan hem en de rest van zijn gemeente, dat u elders aansluiting hebt gezocht? Niet dat het veel uitmaakt voor mijn antwoord op uw vraag, want dat antwoord luidt: groet hem wél. Als u met deze nieuwe dominee en zijn gemeente op de een of andere manier door moet, dan zullen toch de betrekkingen weer genormaliseerd moeten worden. Maar ook als u uw heil intussen elders hebt gezocht en dus niets meer te maken hebt met de door u gehate dominee (maar u komt hem wel af en toe tegen op straat of in de winkel), is het niet goed als u zich teveel laat kennen door net te doen alsof u hem niet ziet. U onderstreept dan telkens opnieuw dat hij u bovenmatig beledigd en gekwetst heeft. Dat maakt u in zijn ogen ook zwak. Hij zal heus niet de haren uit zijn hoofd trekken van wroeging over wat hij heeft gedaan, maar u eerder zielig vinden.

Is dat wat u wilt? Natuurlijk niet. Het is in dit soort situaties beter om de beleefdheidsregels voor het sociale verkeer op een minimale manier in acht te nemen. En daar hoeft helemaal geen warmte bij te pas te komen, integendeel. Koele, formele, afstandelijke beleefdheid. Een kort knikje, en doorlopen maar weer. Zo houdt u de morele overhand, terwijl hij intussen heus wel merkt dat niet alles vergeven en vergeten is.