Beste Beatrijs,
Ik (gescheiden vrouw, 40-plus) ontmoette een paar weken geleden op een datingsite een man, met wie het goed klikte. Omdat hij aan de andere kant van het land woont, zat een ontmoeting er zo snel niet in. Wel gingen we mailen, telefoneren en skypen. Hij vertelde me dat hij diepe gevoelens voor me had, waar hij erg van in de war was. Ik was zelf ook onder de indruk van de persoonlijkheid van deze man. Er ontstond een bijzondere vertrouwensband tussen ons. Totdat hij me terloops vertelde dat hij was blijven slapen bij een andere vrouw (op haar aandringen), die hij al eerder had ontmoet. Ik wist van haar bestaan, maar ik dacht dat het afgelopen was tussen hen. Ik nam dit bericht zwaar op en heb het contact meteen verbroken. De man was verbaasd en sprak zijn teleurstelling uit over ‘mijn intolerantie en bekrompenheid’. Hij hield me voor dat dit soort claimgedrag mannen afschrikt. Ik heb geen spijt van mijn besluit, maar vraag me wel af of ik me claimerig heb gedragen. Ben ik te strikt voor de conventies van het moderne daten?
Een nare ervaring
Beste Een nare ervaring,
Wat u hebt meegemaakt is exemplarisch voor de internetdating scene. Zo gaat dat voortdurend. Veel mannen (soms ook vrouwen) gebruiken internetdaten als een manier om seksuele avonturen te beleven. Het is niet eens dat ze bewust erop uit zijn om anderen te bedriegen – het gebeurt vanzelf, omdat veel zoekenden een lage drempel voor seks hebben. Voor mannen is het moeilijk om nee te zeggen tegen seks met een willige vrouw (zoals uw internetgeliefde overkwam met die andere vrouw). Bij internetdaten hebben mensen voortdurend afspraakjes met potentiële geliefdes en terwijl bij het ene contact het vuurtje langzaam aanwakkert, staan er ook nog allerlei andere pannetjes op een laag pitje te pruttelen, en niemand is volkomen eerlijk tegen elkaar.
U had het nadeel dat u en uw internetcontact niet bij elkaar in de buurt wonen. Dat zette u op achterstand. Een relatie laten opbloeien door middel van e-mail, skype en telefoneren is en blijft een moeizame aangelegenheid met weinig kans op succes. Terecht hebt u het contact onmiddellijk verbroken, toen u hoorde van uw vriends escapade. Daarmee betoonde u zich niet claimerig en ook niet bekrompen, maar gaf u blijk van zelfbehoud. Het is al moeilijk genoeg om iets van de grond te krijgen zonder ook nog met een derde te moeten wedijveren. Dat uw internetgeliefde niet zo gehaaid te werk ging als anderen (die doorgaans zwijgen over parallelle relaties) is achteraf gezien een geluk bij een ongeluk. Zijn openhartigheid heeft u behoed voor toekomstig onheil.
Veel mannen maken zich uit de voeten, wanneer het eenmaal van seks is gekomen.
Mensen die per se willen internetdaten doen er verstandig aan om te selecteren op woonplaats en geen belangstelling te tonen voor iemand die ver weg woont. Dat op en neer reizen leidt alleen maar tot ellende. Verder is het belangrijk om elkaar zo snel mogelijk te ontmoeten. Dus niet wekenlang steeds intensiever mailen, want betrokkenen werken zichzelf dan op naar verhitte gevoelens die geen wortels in de werkelijkheid hebben. Bij wederzijdse belangstelling is het zaak om zo snel mogelijk af te spreken voor een kopje koffie en ook als de ontmoeting veelbelovend lijkt, niet meteen uit de kleren te gaan, maar elkaar eerst beter te leren kennen. Veel mannen maken zich uit de voeten, wanneer het eenmaal van seks is gekomen. Dat is de keiharde werkelijkheid van internetdaten. Als een man geen zin heeft om te wachten omdat dat in zijn ogen ouderwets is, laat hij zien dat hij u niet de moeite waard vindt om tijd in te investeren. Dezulken bent u liever kwijt dan rijk.
Ik ben het niet helemaal eens met de reactie van Beatrijs.
Zelf heb ik ook via Internet de vrouw van mijn dromen ontmoet.
Ze woonde 150 km verderop, maar dat was voor ons geen belemmering.
Ruim een jaar hebben we op- en neer gereisd, wat op zich al een mooie test was.
Nu wonen we al meer dan een half jaar samen en het gaat prima tussen ons !
In onze vrienden kring ook verschillende stellen die elkaar via het net hebben leren kennen.
Afstand hoeft geen belemmering te zijn in dit kleine landje. Om nou van de keiharde wereld van internetdaten te spreken..
Er zijn wel wat directere afspraken nodig,schuinsmarcheerders zijn van alle tijden.
Maar nee, ik denk dat er geen sprake is van claim gedrag, meneer genoot van de vele hengeltjes uit inderdaad. Om jezelf tegen hartenzeer te beschermen zou ik wel van meet af aan duidelijker zijn over je monogame principes.
Ook ik heb andere ervaringen met daten op Internet. Ook vond iemand die niet vlakbij woonde. We zijn al 11 jaar samen, wonen 8 jaar samen en we zijn bijna 6 jaar getrouwd.
Mannen (en vrouwen) met een geheime agenda zijn van alle tijden en kom je in de kroeg net zo goed tegen.
Jammer al die vooroordelen. Veel mensen kiezen er nu voor om tegen hun zin alleen te blijven omdat ze net op het Internet te durven daten.
Ik denk dat u zich geen zorgen hoeft te maken over intolerantie en bekrompenheid. U had (terecht) hetzelfde gedaan als u deze man niet via internet, maar elders had ontmoet. Deze man had zgn. diepe gevoelens voor u, maar uitte dit door met iemand anders het bed in te duiken. Hij heeft u hiervan op de hoogte gebracht, en vond dat u daar ’tolerant’ op had moeten reageren. Hij respecteerde uw reactie niet, en dát is pas claimerig! Ik denk dat u er heel goed aan gedaan heeft deze man aan de kant te zetten. Ik wens u veel succes met het ontmoeten van een nieuwe partner. Eén rotte appel…
Ben het juist erg eens met Beatrijs’ antwoord. Nuchter en praktisch.
Wij noemen het luchtkastelen, aspect van internet daten. Kan ook bij andere vormen van daten, maar via internet ligt het meer op de loer. De man uit de vraagstelling projecteert: juist hij vertoont claimgedrag, door de vrouws eigen keuze te veroordelen!