Beste Beatrijs,
Mijn leven lang heb ik een hekel aan rokers. Dat gevoel wordt versterkt wanneer ik in de tram of in de bus zit en er een roker naast mij komt zitten. Deze persoon heeft dan vaak net voor het instappen de laatste hijs uitgeblazen. Ik ben niet astmatisch maar neig er in zo’n geval wel naar. Is er een manier waarop ik dit kan melden? Of moet ik het zo laten?
Aaargh!
Beste Aaargh,
Welke formulering heeft u overwogen? ‘Roker, scheer u weg!’ soms?
Welke formulering hebt u overwogen? ‘Roker, scheer u weg!’ soms? Als er toevallig een roker (melaatse) naast u komt zitten in het openbaar vervoer, kunt u deze roker (melaatse) niet attenderen op zijn smerige gewoonte (afzichtelijke uiterlijk). Uw enige remedie voor ongerief bij de stank (aanblik) van betreffende persoon bestaat eruit om ergens anders te gaan zitten, bij voorkeur zonder vertoon van walging.
“Mijn leven lang heb ik een hekel aan rokers.”…… Heeft u een hekel aan rokers, of aan (de geur van)rook? Ik vind dat nogal een verschil! In het 1e geval zegt u iets over de mens. In het 2e geval over de gewoonte en het gedrag. Ik handhaaf graag de stelling: “Het gedrag is niet de persoon”. U heeft natuurlijk het volste recht om de, voor u, vervelende geur van rook te ontlopen. Ik ben ook wel eens ergens anders gaan zitten wanneer er een akelige geur om iemand heen hing. (te sterke penetrante parfum, knoflook, zweet) Maar om nou te zeggen dat ik een hekel aan die mensen heb? Nee, de mens is prima. Pas op voor een vorm van discriminatie alstublieft!
Ik was gestopt met roken maar ben gauw weer begonnen nadat ik kon ruiken hoe anderen verschrikkelijk uit hun mond rieken echt smerig bah geef mij dan maar de camoflerende werking van tabak heerlijk …