Beste Beatrijs,
Ik (vrouw van 30 jaar) heb al jaren een heel fijne beste vriendin, met wie ik kan lachen en huilen. Het enige minpuntje is dat ik bijna altijd het contact moet initieren. Vroeger werkten we bij hetzelfde bedrijf en zagen we elkaar vanzelf veel. Maar nu ze een andere baan heeft, hoor ik niet van haar, als ik niet zelf bel. Als we elkaar spreken, is alles als vanouds leuk, maar het zit me dwars dat zij bijna nooit contact opneemt. Ik heb laatst de proef op de som genomen en niet gebeld. Uiteindelijk belde ze wel, maar pas na een week. Dat geeft me het gevoel dat ik me opdring wanneer ik vaker bel. Ik heb dit ook ter sprake gebracht en toen zei ze dat ze het juist leuk vindt om me vaak te spreken maar dat ze er zelf vaak niet aan denkt te bellen, omdat ze afgeleid wordt door de tv. Ik ben niet zo’n tv-klant, dus ik kan mij hier niets bij voorstellen. Maar als ik een tijdje niet bel, denkt ze dat ik ergens boos over ben. Hoe moet ik me opstellen, stug doorgaan met bellen of wat meer afstand nemen?
Ze belt nooit
Beste Ze belt nooit,
Spiegel het gedrag van uw vriendin en neem wat meer afstand. Het is vervelend om altijd degene te moeten zijn die contact zoekt, opbelt, voorstellen doet. Ook al zegt uw vriendin dat uw telefoontjes meer dan welkom zijn, het gaat er toch op lijken dat u als enige de kar van de vriendschap trekt en dat is geen prettige gang van zaken. Herstel het evenwicht. Neem een pauze tot uw vriendin contact opneemt en dan zit u te kletsen of u maakt een afspraak ergens voor. Daarna bent u aan de beurt en dan belt u haar wanneer u daar zin in hebt. Vervolgens is de beurt weer aan uw vriendin en dan wacht u net zo lang totdat zij de telefoon grijpt. Als dat een week duurt, is dat toch niet zo lang? Eens per week contact vind ik nog altijd behoorlijk intensief. Vriendschappen veranderen in de loop der tijd wel vaker van karakter en intensiteit. Misschien zit uw vriendin wel in een nieuwe fase, waarin ze minder tijd en ruimte heeft voor haar vriendschap met u. Misschien zijn er andere dingen in haar leven die haar tijd opslorpen of heeft ze gewoon zin om ’s avonds voor de tv te hangen omdat ze moe is van het werk overdag. Dat zegt allemaal niets ten nadele van de vriendschap met u.
Het is niet altijd haalbaar, maar wel nastrevenswaardig als vrienden in gelijke mate moeite voor elkaar doen. Niet uit haar woorden maar uit haar gedrag blijkt dat uw vriendin de vriendschap wat minder intensief wil vormgeven en een wat lagere frequentie wil aanhouden dan gebruikelijk was tussen u. Degene die minder wil heeft altijd voorrang boven degene die meer wil, dus raad ik u aan om u volgend op te stellen ten opzichte van uw vriendin en de intitiatieven elkaar te laten afwisselen. Als ze vraagt of u boos bent, omdat u tegenwoordig veel minder vaak belt, zegt u dat dat absoluut niet het geval is, maar dat u de verantwoordelijkheid voor het onderhoud van de vriendschap graag eerlijk wil delen.
Om ieder week elkaar te bellen vind ik wel veel en druk.
Ik heb ook mijn vriendinnen, maar als die niet altijd kunnen bellen begrijp ik dat. Zelf heb ik naast mijn vriendenkring best een druk leven.
Dat moet je als vriendinnen met elkaar over praten en begrijpen.
Je hoeft elkaar niet los te laten. Waarom ga je niet op hyves?
Dan heb je toch een beetje contact met je vriendin als die ook op hyves zit. Mijn idee.
Dicky
Ik heb zo’n vriendin die, elke dag als ze vrij is , belt. Dat werd me ook te veel, er is immers niet steeds iets te vertellen… Toch heb ik het haar gezegd, dat mijn leven ook vol zit met drie kids en clubjes eigen werk , en ja ook eigen vrije tijd. Nu belt ze nog 3 a 4 keer per week, maar ’t gaat beter zo.