Beste Beatrijs,
Mijn man en ik (zes jaar getrouwd) hebben twee kinderen van vier en twee. Daarnaast heeft mijn man een zoon van twaalf uit zijn eerste huwelijk, ‘Tim’, die elk weekend en een woensdag per twee weken bij ons woont. Deze omgangsregeling loopt al zeven jaar zo. De laatste maanden is Tim nogal lastig en tegendraads. Daarbij valt het me op dat zijn moeder steeds minder tijd en aandacht aan hem besteedt. Ze liggen regelmatig overhoop en het lijkt haar prima uit te komen als haar zoon bij ons vertoeft. Ik merk dat zij haar zorgtaken steeds meer aan zijn vader en aan mij delegeert.
Mijn man wil dat Tim altijd welkom is. Maar in het weekend gaat overdag de tijd heen met de kleintjes en nu Tim groter wordt en later naar bed gaat, hebben mijn man steeds minder gelegenheid om samen een rustig gesprek te voeren. Ik ervaar dat als een aantasting van mijn privacy. Ik zou willen dat mijn man duidelijke grenzen stelt aan zijn ex. Zij heeft nu al geregeld dat Tim in de zomervakantie vier weken bij ons is en twee bij haar. Zij kan in haar vrije tijd doen wat ze wil. Zij gebruikt ons als een handig oppasadres. Mijn man is bang voor zijn ex en houdt z’n mond, maar ik vind eigenlijk niet dat ik me niet hoef te onderwerpen aan haar egoïsme. Hoe los ik dit op?
Opgescheept met stiefzoon
Beste Opgescheept met stiefzoon,
U vindt het een grote inbreuk op uw eigen gezinsleven om uw stiefzoon zo vaak over de vloer te hebben en u vindt dat de moeder haar taken op u afwentelt. Ik begrijp dat dit moeilijk voor u is, maar dit lijkt me geen situatie om op uw strepen te gaan staan. Er is weinig zo zielig als een kind dat door zijn eigen moeder wordt veronachtzaamd, omdat zij liever haar eigen pleziertjes najaagt. Als u nu ook gaat roepen dat hij u te veel op úw nek zit, dan heeft hij helemaal geen thuis meer. Dat is een vreselijke situatie voor een kind. Zijn moeder wil hem niet en zijn vader (onder druk van u) ook niet. Probeer er het beste van te maken. Overleg met uw man en vraag of hij misschien wat meer een-op-een tijd aan Tim kan besteden, eventueel buitenshuis, om u te ontlasten. Misschien kunt u zelf ook wat actiever als mede-opvoeder optreden, nu de moeder het zo laat afweten. De privétijd met uw man zult u op andere tijden moeten regelen. Doordeweeks ’s avonds bijvoorbeeld. Of bestel eens een oppas en ga met uw man uit eten. Over niet al te lange tijd kan Tim zelf trouwens wel eens een paar uur als oppas voor de kleintjes fungeren. Die verantwoordelijkheid zal hem goed doen.
Het is heel belangrijk dat uw stiefzoon een prettig en warm gezinsleven heeft om in op te groeien en op terug te vallen. Als z’n eigen moeder het laat afweten, moet zijn vader die taak extra toegewijd vervullen en u zit noodgedwongen in hetzelfde schuitje. Dat is nu eenmaal het gevolg van het feit dat u met een gescheiden man bent getrouwd. De puberteit brengt allerlei reuring en gedoe met zich mee, maar heeft ook leuke kanten. Stel in samenspraak met uw man duidelijke regels en aanvaard uw stiefzoons aanwezigheid. Word boos op hem, lach met hem, steggel met hem, maar duw hem niet weg.
Tim is niet Uw zoon en U heeft ook niets te maken met eventuele kwesties rondom de opvoeding. Die zal Uw man moeten oplossen met zijn ex en het zou verstandig van U zijn als U zich daar helemaal niet mee bemoeit.
Trouwens, wel zielig voor Tim, dat overdag alle tijd en energie uitgaat naar de jongste kinderen. Kan zijn vader niet eens iets alleen doen met Tim, zonder de andere kinderen?
Wees ruimhartig en liefdevol naar deze jongen toe, de scheiding was immers niet zijn keus en hij wordt er wel mee geconfronteerd.
Doodzielig voor Tim, een moeder die (naar u zeggen) te weinig aandacht geeft en dan ook nog eens een stiefmoeder die hem liever ziet gaan dan komen.
Misschien was het voor u beter geweest een partner zónder kinderen te zoeken.
Ook uw eigen kinderen zullen ouder worden, later naar bed gaan en dan een ‘inbreuk op uw privacy’ vormen… of wilt u hen zo lang ze thuis wonen om 19.00 uur naar bed sturen? Zo is het leven nu eenmaal. Er komt een tijd dat de kinderen zelfs later naar bed gaan dan u. En dan kunt u een rustig gesprek met uw man voeren als de kinderen niet thuis zijn, of in hun kamer iets aan het doen zijn. Of als u zelf in bed ligt en de kinderen nog voor tv of computer hangen.
Wat jammer dat dit kind op 2 adressen ongewenst is.
Misschien is uw man niet bang voor zijn ex, misschien heeft hij gewoon niet zo’n last van zijn kind als u kennelijk heeft.
Uw man moet dit gesprek met zijn exvrouw voeren, u niet. helemaal niet mee bemoeien! je kunt het voorzichtig aankaarten bij uw man, maar leg het probleem niet bij het kind neer. Dat zou echt heel erg oneerlijk zijn!
Juist in de pubertijd hebben kinderen veel liefde nodig. Er komt veel op ze af: nieuwe school, nieuwe mensen ontmoeten, hormonen! Het gedrag van deze jongen zou wel eens kunnen voortkomen uit het gevoel dat hij ongewenst is. Hij is oud genoeg voor een goed gesprek. ga iets met hem doen (niet aan de keukentafel, het is een jongen) en breng het gesprek eens op dit onderwerp. Hoe ziet hij dit alles. Probeer hem eens te overtuigen dat hij wel gewenst is bij jullie. Je mag best eerlijk zijn en zeggen dat je ook ruimte nodig hebt met jouw eigen kinderen alleen, net zoals zijn vader dat met hem nodig heeft.
Je mag ook best grenzen stellen aan zijn gedrag, dat bespreekbaar maken. En daarna er samen het beste van maken.
u bent stiefmoeder, hij is stiefkind.
Tim is 12 en heeft bij het beginnen en tijdens de puberteit zijn vader hard nodig, zijn moeder kan het misschien niet alleen; Toen u een relatie met deze man kreeg, wist u dat hij een kind had, die jongen hoort er bij en dat heeft u te accepteren. Hij heeft tenslotte nergens om gevraagd.
Natuurlijk is Tim lastig. Hij is in de puberteit, een tijd waarin veel dingen veranderen en onzeker worden. Andere school, hormonen die gieren. En hij heeft een moeder die volgens u te weinig aandacht aan hem geeft. En als hij bij zijn vader is, laat u op uw manier wel merken dat hij eigenlijk niet welkom is.
Ik ben het met marjanne eens, u wist dat uw man al een kind had en als je trouwt met iemand die al kinderen heeft, dan krijg je die er automatisch bij. Misschien niet leuk, wel realiteit en u man is nu eenmaal zijn vader en die heeft Tim nodig. En gelukkig wil uw man die aandacht geven, hoeveel kinderen zien hun vaders nooit en houden daar voor altijd iets aan over.
Deze moeilijk fase met Tim gaat over, zoals hij met elke puber over gaat. Als u een beetje beter uw best doet, wel regels stellen, maar hem ook laten voelen dat hij welkom is, kan u aan Tim later een geweldige stiefzoon aan overhouden. De vraag is alleen of u dat wilt.
De jongen is 12 en zit in de puberteit. Natuurlijk is hij eigenwijs en tegendraads! Dat hoort bij zijn leeftijd daarnaast zijn zijn ouders ook nog gescheiden en dat maakt het er niet makkelijker op. Ik vind dat u respect en geduld met de jongen moet hebben. Over een kleine 10 jaar heeft u zelf 2 pubers alle dagen in huis en dat zal nog veel moeilijk zijn! Nu kunt u alvast een beetje ‘oefenen’ met Tim.
Jammer, dat je eigen kinderen wel in de puberteit mogen komen. Je hebt er zelfs twee.
Jarenlang hebben jij en je man kunnen genieten van de vrijheid dat de zoon veel vaker bij zijn moeder is. Nu keert het tij zich, en heeft u opeens last van de zoon. En opeens maakt moeder er zich makkenlijk vanaf. Maar u denkt er ook makkenlijk over. Uw eigen kinderen gaan voor en u heeft er last van….
Nadeel van weer een gezin stichten en het eerste!!!!! kind heeft het nakijken….
Laat u man de zaak een beetje sturen en zijn zoon begeleiden. De rest van de tijd heeft u helemaal voor u zelf en u gezin…..