Beste Beatrijs,
Laatst moest ik een kijkoperatie ondergaan. Met een ruggenprik. Dus bij kennis. Chirurg, anesthesioloog, assistenten en verpleegkundigen voerden onderwijl geanimeerde gesprekken. Over alles en nog wat. Behalve over mijn aandoening en het verloop van de operatie. Ik vroeg mij toen en achteraf af: is dit normaal? Gaat het zo ook bij algehele narcose van de patiënt of is er dan misschien helemaal een sfeer van lachen, gieren, brullen, omdat de patiënt toch niets merkt? Heel veel operaties zullen routineklussen zijn, die de chirurg bij wijze van spreken met de ogen dicht kan uitvoeren. Maar de onmachtige en afhankelijke patient ondergaat zo’n ingreep als iets heel bijzonders. Een situatie die enig respect vraagt van het o.k.-personeel, zou je zeggen. Mijn operatie is verder prima verlopen. Zit ik nu te zeuren over iets triviaals wat ik maar beter kan laten zitten?
Respectloos geopereerd
Beste Respectloos geopereerd,
Tijdens uw operatie werd u gereduceerd tot een kapot apparaat, waaraan monteurs met vereende krachten zaten te sleutelen, terwijl ze intussen hun vakantiebestemming en de actualiteiten doornamen. Dat is een vervreemdende en onprettige ervaring. Bij operaties waar de patiënt onder narcose ligt is luide muziek (keuze van de chirurg) en geklets van het personeel niet ongebruikelijk, althans bij routine-ingrepen. Maar als de patiënt bij kennis is, zou dit niet moeten gebeuren. De machteloosheid van de patiënt krijgt hierdoor extra nadruk. Sommige tandartsen en hun assistentes bezondigen zich ook aan gekeuvel over de hoofden van hun patiënten heen en doorgaans wordt dat niet op prijs gesteld.
U vraagt zich af of u niet gewoon uw handjes dicht moet knijpen met uw geslaagde operatie en uw ongenoegen verder inslikken. Dat kan – het is immers allemaal achter de rug. Toch kunt u overwegen er een klacht tegenaan te gooien. Wat u hebt meegemaakt valt niet onder correcte patiëntbejegening en er zullen meer patiënten zijn die zich hieraan storen. Schrijf een brief naar de betreffende afdeling en spreek uw dank en lof uit over de geslaagde ingreep. Beschrijf vervolgens de gang van zaken tijdens de operatie, waarbij het leek alsof men over uw hoofd heen koffiepauze aan het houden was. Eindig met de vraag wat hieraan te doen zou kunnen zijn. Hopelijk krijgt u een brief terug met excuses, en wie weet is uw klacht aanleiding om een teambespreking te houden over een betere omgang met patiënten.
Persoonlijk vind ik het al storend dat een kassière tijdens het afrekenen van mijn boodschappen het wel en wee van haar weekendje stappen met haar collega van de volgende kassa zit te bespreken.
Dit is niet alleen respectloos, inderdaad alsof de patiënt een voorwerp is, maar je brengt iemand ook in gevaar, door de aandacht niet bij de operatie te houden, maar bij allerlei banale onderwerpen.
Een paar duizend mensen per jaar overlijden in een ziekenhuis door vermijdbare (!) medische missers. Ik snap nu waardoor.