Beste Beatrijs,
Mijn vrouw en ik hebben een zakenrelatie die ons had uitgenodigd bij hem thuis te komen eten. Hoewel het een aangename avond was, was er wel degelijk iets mis met het aangebodene. Na huisgemaakte tomatendrab die voor soep moest doorgaan, kregen we overgare broccoli met een saus gemaakt van Boursin, half rauwe ui en verdund met melk. Dit geheel werd over al even overgare tagliatelle gegoten, die in een papperige staat van samenklontering was geraakt. We hebben onderling gezworen dat we nooit meer zo’n maal gepresenteerd willen krijgen. Hoe slaan we elke toekomstige invitatie af?
Aardige man, smerig eten
Beste Aardige man, smerig eten,
Zakenrelaties komen meestal niet bij elkaar over de vloer. Als uw relatie u weer uitnodigt, zegt u: ‘Het lijkt me heel leuk elkaar weer te spreken, maar weet je wat, nu zijn wij aan de beurt, we nemen je gezellig mee naar een restaurant.’ En u zoekt een prettig restaurant binnen uw prijsklasse uit en trakteert hem. Als hij u vervolgens weer uitnodigt, stelt u weer een restaurant voor ‘om hem de rompslomp van eten koken te besparen’ en u deelt de kosten.
Wat een vreselijk onvolwassen reactie op een etentje waar iemand vast zijn best op heeft gedaan. Niet iedereen is een meesterkok in de keuken. Ik vind het al heel wat dat iemand zijn best doet om voor een ander te koken i.p.v. de weg van de minste weerstand te kiezen en naar een restaurant uit te wijken. Wij leren onze kinderen om altijd te eten wat ze voorgeschoteld krijgen. Ziet het er niet lekker uit of smaakt het niet dan neem je maar een klein beetje, bedankt na afloop voor het gezellige etentje en eet daarna thuis maar een boterham of haal een frietje als de honger nog niet gestild is! Het gaat toch vooral om de moeite die iemand voor je doet.
Josephine, dit ben ik niet met je eens. Het is mijns inziens een veel lompere daad om meer dan de helft van je bord te laten staan dan om achteraf (tegen elkaar) te zeggen dat het niet lekker was (maar je het wel hebt opgegeten om de gastheer niet in verlegenheid te brengen). Bedanken doe je sowieso altijd. Dat spreekt voor zich.
Ik snap trouwens ook niet goed dat je je kinderen hebt geleerd alles te eten, maar dat ze in dit soort gevallen wel het eten mogen laten staan. Huh? Ik snap eigenlijk helemaal niet wat je zegt. Iedereen is het ermee eens dat de inspanning van de gastheer geprezen mag (moet) worden, maar waarom je het bericht van de schrijver nou een vreselijk onvolwassen reactie noemt dat ontgaat me ten enenmale.
Ik ben het wel met Josephine eens. De gedetailleerde beschrijving van de maaltijd geeft aan dat de gastheer wel degelijk zijn best heeft gedaan om iets goeds aan te bieden, (zij het een beetje mislukt) waarop de gast enkel en alleen maar kritiek kan uitoefenen. Dit is met recht gezegd een onvolwassen reactie: geen greintje waardering voor de genomen moeite! Indien hem een stamppot boerenkool voorgeschoteld zou zijn (wat veel minder werk is) zou hij wellicht gezegd hebben dat het te simpel was. Dit soort mensen verdient het gewoon niet om te worden uitgenodigd.
Nee Karin, Josephine bedoelt dat je dan maar een klein beetje op je bord schept. En dan dus wel je bord leeg eet. Het is sowieso aan te raden om eerst een klein beetje te nemen. Als het dan erg lekker is schep je nog een keer op.
En oke, het eten was mislukt. Dat kan iedereen overkomen.
En dan de opmerking “We hebben onderling gezworen dat we nooit meer zon maal gepresenteerd willen krijgen” Pff kom op zeg. Niemand wil graag zo’n maal krijgen, maar ja je hebt niet altijd mazzel zullen we dan maar zeggen.
Het ‘smerige’ eten is blijkbaar belangrijker dan de aardige man. Ik weet niet of ik zulke mensen wel op bezoek zou willen krijgen.