Beste Beatrijs,
Ik had vijftien jaar een goede vriendin. De laatste tijd klikte het niet meer zo tussen ons. We groeiden wat uit elkaar en er kwamen wrijvingen door allerlei omstandigheden. Echt uitgepraat hebben we dat niet. Nu blijkt ze een ongeneeslijke ziekte te hebben en op het moment dat ze dat hoorde heeft ze alle contact met mij verbroken. Duidelijke boodschap zou je denken. Ik heb veel voor haar gedaan in het verleden en voel me afgedankt. Van een wederzijdse kennis hoorde ik dat ze zich door mij gekwetst voelt, maar ik weet niet waar ze op doelt. Ook ben ik bang dat ik geen afscheid van haar kan nemen. Ik heb haar een brief geschreven, bloemen, een spiritueel boek laten bezorgen en gezegd dat ik haar graag wilde bezoeken. Zij wil dat niet. Ik ben ook een beetje boos, omdat ik vind dat ze haar ziekte misbruikt. Ook al is het natuurlijk vreselijk dat ze zo ziek is.
Afgedankte vriendin
Beste Afgedankt,
Dit ziet er somber uit. U zit muurvast, want u hebt allerlei initiatieven ondernomen om tot een vergelijk te komen, de vriendschap te redden, en de breuk tussen u beiden te lijmen. Maar uw vriendin wil niet. Ze wil zelfs geen afscheid meer nemen. Ik zie nog één mogelijkheid en dat is om aan de wederzijdse kennis die jullie hebben uitgebreid uw verhaal te doen (uitgebreider dan hierboven) en haar te vragen of zij aan uw zieke vriendin wil vragen wat er precies aan de hand is en waarom zij niets meer met u te maken wil hebben. De kennis kan als een trait d’union fungeren, uw verhaal aanhoren, haar verhaal aanhoren, en wat bemiddelingswerk doen. Heel misschien levert dit nog iets op, maar ik heb er eerlijk gezegd een hard hoofd in. Het is treurig voor u (en voor haar toch ook, zeker nu ze ongeneeslijk ziek is), maar sommige vriendschappen gaan op een gegeven moment definitief kapot, en het ziet er naar uit dat dit er zo eentje is.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.