Beste Beatrijs,
Ik ben een gescheiden vrouw van 48 die sinds afgelopen zomer een serieuze relatie heeft. Mijn vriend en ik wonen nog niet samen, maar we zien elkaar regelmatig. Mijn kinderen vinden het oprecht fijn voor mij dat er weer iemand in mijn leven is gekomen. Zijn kinderen iets minder en dat merk ik bijvoorbeeld met feestdagen, waar ik niet welkom ben. In de loop der tijd hebben zijn dochters (22 en 19 jaar) en ik elkaar een aantal keer ontmoet in het huis van mijn vriend, dus vreemden zijn we niet voor elkaar. Volgende week is een van zijn dochters jarig en zij heeft haar vader uitdrukkelijk gevraagd om zonder mij te komen. Ik heb begrip voor zijn dochters, ik blijf ook bewust wat op de achtergrond, maar ik voel me gekwetst door deze afwijzing en mijn vriend eveneeens.
Niet erkend als vriendin
Beste Niet erkend,
Als de dochters van uw vriend nog bij hun moeder wonen, lijkt het me nogal vanzelfsprekend dat u daar niet heengaat. Bij die ex in huis hebt u niets te zoeken. Maar ook als zijn dochters zelfstandig wonen, lijkt verjaardagsbezoek van u niet erg voor de hand te liggen. Staat u echt te springen om bij hen op verjaardagsvisite te gaan? Wat kent u hen nou helemaal? U hebt nog niet eens een jaar een relatie met hun vader. Het enthousiasme van uw eigen kinderen is een uitzonderlijk toeval. Meestal duurt het heel lang voor kinderen van gescheiden ouders gewend zijn aan nieuwe partners van hun ouders. Dan ben je zo vijf, zes jaar verder. Word niet boos op hen dat ze u niet onmiddellijk aan hun borst koesteren. Dat komt vanzelf wel. Of het komt niet en dan is daar ook niets aan te doen. In de zaken van het hart kunt u niets afdwingen.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.