Beste Beatrijs,
Als er ergens een toost op uitgebracht wordt, vind ik het voldoende het glas te heffen. Met mijn glas klinken doe ik eigenlijk alleen wanneer iemand naast of tegenover mij daartoe het initiatief neemt. Wat je ook wel eens ziet is dat disgenoten hun glas naar het midden van de tafel samenbrengen, waar de glazen klinken zoals het uitkomt. De laatste jaren merk ik dat het toosten steeds vaker een uitgebreid klinkritueel wordt, waarbij iedereen het glas van elke andere aanwezige geraakt dient te hebben. Bij een handjevol personen gaat dat nog, maar bij een groter gezelschap vind ik dit overdreven. Hoe hoort het?
Onwillige klinker
Beste Onwillige klinker,
Met meer dan vijf man aan tafel is het ongebruikelijk om met iedereen apart te klinken. Het is te veel gedoe en het kost te veel tijd. Net als de drie zoenen die de ene begoetingskus vervingen of de routinematige staande ovatie na een middelmatige voorstelling is dit een voorbeeld van conventie-inflatie. Maximaal vertoon van enthousiasme, anders zou iemand kunnen denken dat je koel of chagrijnig bent. Als iedereen meedoet met de inflatie, is het lastig om dwars te liggen, maar houd moedig stand en doe er niet aan mee! Een algemeen klinkgebaar is genoeg in een groter gezelschap.
Conventie-inflatie, eindelijk vind ik er een woord voor!