Beste Beatrijs,
Binnenkort gaat mijn vader opnieuw trouwen, nadat hij al lange tijd van mijn moeder gescheiden is. Het gaat om een kleinschalige bruiloft, eigenlijk vooral een formaliteit vanwege de zwangerschap van mijn vaders vriendin. Zelf heb ik moeite met dit huwelijk en met dit toekomstige gezinnetje nog meer, maar ik zwijg daarover, aangezien het niet mijn leven is en ik mij niet nog verder van mijn vader wil vervreemden. Nu zit ik met de vraag wat voor cadeau ik hen moet geven. Ze hebben gezegd dat ze alles al hebben en dat ze iets persoonlijks verwachten. Mijn probleem is dat ik als student niet zoveel geld heb, dat het contact met mijn vader de afgelopen twee jaar zeer gering is geweest en dat ik geen flauw idee heb waarmee ik hun een plezier zou kunnen doen.
Wat voor huwelijkscadeau?
Beste Wat voor huwelijkscadeau,
Geef een dichtbundel. Desnoods hermetische poëzie, als u uw vader en zijn vrouw tot geestelijke inspanning wil aanzetten, al is het aardiger om iets niet al te ontoegankelijks te geven. Wat u ook kiest, een dichtbundel maakt altijd een persoonlijke indruk, u bent relatief goedkoop uit en bovendien ondersteunt u het sappelende gilde der dichters.
Ik heb ook nog wel een tip: koop een straatje 1/5e staatsloten… Dat klinkt wellicht wat onpersoonlijk, maar ik heb het al vaker gedaan, wanneer het bruidspaar in mijn ogen hondsbrutaal was om geld te vragen (ik vind dat persoonlijk namelijk not-done). Zij krijgen toch al genoeg van anderen en vinden zoiets dan zelfs erg grappig. Mochten ze dan ook nog in de prijzen vallen (alhoewel de kans bestaat dat dit niet heel veel is), zullen ze voor altijd onthouden dat jij de schenker bent geweest.
En natuurlijk snap ik dan ook wel weer dat genegenheid niet te koop is… Ik koop zoiets dus ook alleen wanneer er zo’n envelopje als kado-idee wordt gevraagd (geld dus).
ik word zo moe van die houding dat het hondsbrutaal is van bruidsparen om geld te vragen. ik hoef helemaal geen cadeau van mijn gasten, daar hebben we ze niet voor uitgenodigd namelijk. maar het is een feit dat ze wel iets mee willen nemen. op flessen wijn e.d. zitten we niet te wachten (drinken we toch niet), prullaria hoeft ook niet want het huis staat vol zat en dan wordt het dus moeilijk. waarom niet iedereen een plezier doen en verwijzen naar die enveloppe, de gasten hebben wat om te geven en wij hebben iets waar we wat leuks voor kunnen kopen dat we anders niet snel zouden kunnen kopen. oh en kitty, met zo’n hooghartige houding vraag ik me af hoe welkom jij bent…..
wat het moeilijke persoonlijke cadeau voor vader. dichtbundel is alleen leuk als hij (en zn vrouw) van lezen enzo houden, anders weet ik niet of dat nou echt leuk is. Wat dacht je van een mooie foto van jezelf of een boek over het onderwerp van je studie of (misschien in het kader van wat meer contact met je vader) een dagje uit. Een museum en een lunch hoeven de bank niet gelijk te breken.
Jammer dat jullie zo negatief denken over een envelopje (met inhoud dan) als cadeau.
Ieder heeft zo zijn eigen smaak en vele kleintjes maken een grote en kun je er misschien bij iets leggen wat je al heel lang graag wilt hebben.
Jammer van het geld en tijd die je er aan besteedt als de krijger er niets aan vindt. Je merkt het toch of ze het leuk vinden of niet.