Beste Beatrijs,
Binnen onze vriendenkring heeft een vriendin een relatie gekregen met een man die erg gelovig is. Hij is de enige in ons gezelschap die actief met zijn geloof bezig is. Als we een gezamenlijk etentje hebben, dan vraagt hij voor aanvang van de maaltijd stilte voor zijn gebed. Iedereen is hem terwille en houdt keurig zijn mond, terwijl hij bidt. Nu valt het mij op dat hij de laatste tijd steeds meer tijd neemt voor zijn gebed. Stiltes lopen op tot meer dan twee minuten. Ditzelfde geldt voor het ‘dankgebed’, waar hij ook stilte voor nodig heeft. Eigenlijk erger ik me hieraan en ik weet wel zeker dat dat bij de anderen ook het geval is. Geeft de etiquette aanwijzingen voor de lengte van het gebed?
Geërgerd door lang bidden
Beste Geërgerd,
De etiquette hanteert geen maxima voor tafelgebeden, maar het gezond verstand geeft in dat het gebed de twee minuten zeker niet mag overschrijden en dat een halve à een hele minuut redelijker is. Anders wordt het geduld van niet-biddende tafelgenoten wel erg zwaar beproefd. Het is moeilijk om deze nieuweling in uw groepje hier rechtstreeks op aan te spreken. Leg het voor aan zijn vriendin. Zeg haar dat het algemeen gevoelen is dat de bidstiltes te lang duren. Dan kan zij aan haar nieuwe vriend vragen of het niet wat korter kan. Dankgebeden na de maaltijd zijn trouwens ongebruikelijk in gemengde gezelschappen – die vallen niet onder de conventie. Als deze man ten tweede male om een religieus getinte stilte verzoekt, kan de gastheer/vrouw aanbieden dat hij zich even terugtrekt in een andere kamer. Wanneer het samenzijn zich in een restaurant afspeelt, kan zijn vriendin suggereren dat hij even naar buiten gaat. Dat doen de rokers tenslotte ook.
Raar antwoord van Beatrijs. Tegenwoordig ergeren mensen zich overal aan. Wat zijn nu 2 x 2 minuten stilte. Ik heb respect voor deze man. En dat suggereren om naar buiten te gaan is een regelrechte belediging.
Ik was blij verrast door het antwoord. Het spreekt van respect, wederzijds.
De klacht en het antwoord slaan nergens op. Misschien bidt deze man wel heel lang voor u. Tegenwoordig zie je niemand meer bidden voor het eten, daarom verbaast het mij dat ik dit lees. En het doet mij pijn dat er een klacht over is.
Ik ben het compleet eens met Janine. De vergelijking van rokers en mensen die bidden voor en na het eten is gewoon totale onzin! Roken is geen geloof, het is een domme verslaving. En als er mensen verslaafd kunnen raken aan hun geloof, dan is dat tenminste een gezonde verslaving.
Spijtig Beatrijs, dat u zo reageert.
Geloof is ook een verslaving. Lekker de boze buitenwereld manipuleren met een kinderachtige smeekbede aan de veronderstelde hogere macht. Als je in die waanzin gelooft, geeft je dat een lekker gevoel, net als roken dat doet. Roken is slecht voor de medemens, maar geloof is zonder weerga de grootste ramp die de mens ooit overkomen is. Het aantal ongelovigen dat de haat van de gelovige heeft moeten ondergaan is beangstigend groot.
Een minuut stilte is dus meer dan genoeg. Gelovigen dringen zich heden ten dage meer en meer op aan hun medemens. Geef ze een vinger en ze nemen de hele hand! Ergens moet er een grens getrokken worden en moet de gelovige eindelijk eens een beetje respect voor zijn rationelere medemens leren opbrengen.
Het is zeer onbeleefd om geen respect te tonen voor de mensen waar je te gast bent. Voor zijn gevoel is hij natuurlijk altijd te gast bij God, maar een halve of een minuut stilte is meer dan genoeg. En daarnaast kan je als gelovige de rest van de mensen ook verder met rust laten door het gebed voor jezelf te houden en niet om een stilte te vragen. Ga niet van de gastvrouw afdwingen dat je zonodig een lange stilte voor en na nodig hebt. Desnoods kan je dit voor en na het bezoek doen.
ik weet een heel kort gebed: “here zegen deze spijzen, amen”.
met het juiste gevoel en intentie uitgesproken zou dit voldoende kunnen zijn. het is niet: hoe langer, hoe beter.
Bidden kan ook op andere momenten dan aan tafel. Geloof is prima maar dring anderen niets op. Bid dan ’s avonds voor het slapen maar even voor jezelf.