Betalen voor etentje

Beste Beatrijs,

Laatst kreeg de dochter van een vriendin van me haar einddiploma conservatorium uitgereikt. Het was een feestelijke gebeurtenis met na de uitreiking een borrel. Tijdens dat samenzijn nodigde mijn vriendin de aanwezigen uit om mee te gaan eten in een restaurant. Ik vond het aardig uitgenodigd te worden en bovendien ken ik de dochter van mijn vriendin goed. Op mijn toezegging zei mijn vriendin dat ik zelf de maaltijd moest betalen. Dat verbaasde me, maar ik wilde er niet moeilijk over doen op dat moment, het was tenslotte een feestelijke middag. Een twintigtal mensen nam de uitnodiging aan.

Ik merkte dat er meer mensen verbaasd waren over het feit dat ze na het driegangen-diner dat ons werd voorgezet, zelf hun rekening moesten betalen. Sommigen wisten niet eens dat dat de bedoeling was. Ik vond het een onplezierige gang van zaken. Enerzijds wil ik er niet kinderachtig over doen, anderzijds zou ik mijn vriendin toch willen zeggen dat je zo geen mensen voor een diner uit moet nodigen.

Te gast, maar betalend

Beste Te gast,

Als uw vriendin tijdens de borrel heeft gezegd: ‘We gaan straks met degenen die mee willen ergens een hapje eten, heb je zin om mee te gaan?’ dan lijkt me niet dat u dit voorstel moet opvatten als een uitnodiging waarbij u wordt vrijgehouden.

Er waren twintig mensen bij het eten. Als je rekent 40 euro per persoon (niet zo veel voor drie gangen plus drank), dan is dat 800 euro. Een enorm bedrag om zomaar aan spontaan restaurantbezoek te besteden. Als ouders van plan waren om hun dochter op die manier te fêteren, dan zouden ze dat anders hebben aangepakt. Zorgvuldig een gastenlijst plannen, mensen van tevoren aanschrijven, wachten op toezeggingen, een reservering maken, enzovoort. Dat zou een echte uitnodiging zijn – wat u hebt meegemaakt is een voorstel tot voortzetting van de gezelligheid met eigen middelen. Het was geen etentje ‘voor’, maar een etentje ‘met’ wie er mee wilde, zoals wel vaker gebeurt na recepties. Als u naar huis was gegaan, was er niemand geweest die u dat kwalijk had genomen. Wat je van ouders bij zo’n gelegenheid kunt verwachten is dat ze zeggen: ‘we zijn trots op onze dochter, leuk dat jullie zijn meegekomen, wij betalen de wijn.’