Vriendschap beëindigen om het geloof

Beste Beatrijs,

Al jaren kom ik (meisje van 18) ieder jaar vanaf april tot september op een vaste camping. Sinds mijn tiende ben ik bevriend met vier meiden die daar ook komen. Het ging altijd supergoed en ik beschouwde ze als mijn beste vriendinnen.

Ruim een jaar geleden ben ik gelovig geworden en ben ik behoorlijk veranderd. Ik heb nu het gevoel dat ik niets meer met deze meiden gemeen heb. Ik heb het een hele tijd geprobeerd, in de hoop dat het gevoel terug zou komen, maar het wordt alleen maar erger.

Ze hebben onderhand wel door dat alles vóór de vriendschap met hen komt en dat ik weinig of geen tijd aan ze besteed in de winterperiode (de periode zonder camping). Ik verzin constant smoezen als ze me ergens voor vragen, een feestje of verjaardag. Ze voelen zich achtergesteld en dat kan ik goed begrijpen. Ik weet nu zeker dat ik de vriendschap wil beëindigen. Het knaagt aan me. Iedere dag denk ik eraan. Maar hoe moet ik hen duidelijk maken dat ik hen niet meer beschouw als mijn vriendinnen? Ik wil geen ruzie met hen, wat moet ik doen?

Gelovig geworden

Beste Gelovig,

Ik raad zelden aan om een vriendschap officieel te beëindigen, maar deze situatie vraagt erom: schrijf je vriendinnen een brief (een rondschrijven, dus dezelfde brief aan allemaal), waarin je uitlegt wat er aan de hand is. Zeg precies waar het op staat, namelijk dat je tot je spijt niet langer door kunt gaan met de vriendschap zoals die er de laatste jaren uitzag.

Je legt uit dat je gelovig bent geworden en dat het geloof op dit moment allesoverheersend is in je leven. Er is in je hoofd gewoon geen ruimte voor het soort dingen die jij en je vriendinnen samen deden of bespraken.

Schrijf erbij dat het niet de schuld van hen is, maar dat het aan jezelf ligt. Schrijf dat je in zekere zin een ander persoon bent geworden, iemand die heel anders in elkaar zit dan een paar jaar geleden, en dat je de vriendschap niet kunt voortzetten alsof er niets is gebeurd. Schrijf erbij dat het je spijt en dat je aan ieder van hen de beste herinneringen bewaart. Spreek de hoop uit dat ze je het niet kwalijk zullen nemen en wens hen het allerbeste toe. Als je een eerlijke en tegelijk spijtige brief schrijft (je moet het niet te lang maken, maar je moet er wel even voor gaan zitten om het goed te formuleren), dan begrijpen ze het wel en zullen ze het wel best vinden. Om de knoop definitief door te hakken lijkt het me verder verstandig om niet meer terug te keren naar die camping.