Te veel contacten

Beste Beatrijs,

Ik (man, dertiger) ben een warm en innemend persoon met veel inlevingsvermogen en een luisterend oor voor andermans problemen. Ik zeg dit niet om mezelf in de lucht te steken, maar om mijn eigen probleem beter te begrijpen. Ik kan tamelijk gemakkelijk mensen aantrekken. Omdat ik daar soms ook wel behoefte aan heb of gevoelig ben voor de interesse van de ander in mij, ontstaat er vaak een dieper contact, tot vriendschap aan toe.

Regelmatig ontdek ik dat al die contacten me te veel worden. Ik wil graag iedereen tegemoetkomen, maar dat lukt me dan niet meer. Daarom heb ik wel eens mensen een mail of brief gestuurd waarin ik vertelde het contact te willen beëindigen. Ik legde dan uit dat ik niet iedereen bij kan houden, of dat we naast onze gemeenschappelijke interesse verder te weinig delen.

Naast een enkele positieve reactie (men vindt mij eerlijk), ben ik ook op boze of teleurgestelde reacties gestuit. Ik vind dit erg vervelend, omdat ik niemand wil kwetsen. Maar ik kan me die boosheid ook wel voorstellen, als de ander meer verwachtingen van ons contact had dan ik. Ik heb wel eens gehoord dat je dan zo’n contact moet laten doodbloeden. Dit vind ik onaangenaam. Ik vind het niet eerlijk tegenover de ander. Maar eerlijkheid werkt kennelijk ook niet. Hoe moet ik me dan opstellen?

Te veel vrienden

Beste Te veel,

U zegt: ‘Ik ben een warm en innemend persoon met veel inlevingsvermogen en een luisterend oor’. Hiermee beschrijft u precies hoe goede vrienden met elkaar omgaan. Vandaar de gewonde reacties als u weer eens een streep onder een contact zet.

Aan echte vriendschap kleeft geen houdbaarheidsdatum. Die wordt gewoon voortgezet, met eb en vloed weliswaar, je ziet elkaar soms langere tijd nauwelijks, dan weer wat intensiever, maar er wordt niet om een frivole reden als ‘te druk’ een punt achter gezet. Dan moet er echt iets aan de hand zijn: hooglopende ruzie, rivaliteit, verraad, laten barsten, dat soort dingen. Of men begint zich te vervelen, en dan bloedt het langzaam dood (beter: dan gaat de vriendschap de ijskast in, want later ligt het misschien weer anders en dan bloeit de zaak weer op).

De meeste mensen hebben niet zo heel veel goede vrienden. Als ze eindelijk eens iemand treffen die zich zo warm en inlevend tegen hen gedraagt als u, denken ze: ‘Tjonge! een echte vriend! Dat is bijzonder!’ Om vervolgens een tijdje later bedrogen uit te komen.

Ik raad u ten sterkste aan om uw hoeveelheid contacten te beperken, althans er niet mee om te gaan alsof het consumptieartikelen zijn. Houd op met uzelf voortdurend warm, innemend, luisterend enzovoort te gedragen. Dat is nergens voor nodig. Voor het contact met onbekenden en vage kennissen volstaat vriendelijkheid. Ga na op wie van de mensen met wie u omgaat u echt gesteld bent. Mensen op wie u zich verheugt om ze tegen te komen, iets te ondernemen, te praten, wat dan ook. Welke mensen zijn ook voor u belangrijk (in plaats van alleen andersom)? Ga met hen om, laat hen niet in de steek, en laat de rest zitten. Begin geen nieuwe contacten die de schijn van vriendschap hebben maar die voor u, als u bij uzelf te rade gaat, eigenlijk niet zoveel te betekenen hebben.

Wees selectief! Zo hoort het in de liefde en zo hoort het in de vriendschap.