Beste Beatrijs,
Mijn man en ik zijn uitgenodigd voor het 40-jarig huwelijksfeest van de ouders van onze schoondochter. Wij kennen hen al lang en gaan ook met hen om. Niet heel vriendschappelijk, want wij liggen elkaar niet zo, maar dit terzijde.
Zij bieden hun gasten ter ere van hun feest een receptie aan. Natuurlijk gaan we erheen.
Maar wat me nu zo stoort! Rechtsonder in een hoekje van het kaartje staat ‘cadeautip:’ en dan een getekend envelopje. Als ik zoiets zie, gaan direct al mijn haren overeind staan, en dan denk ik: veertig jaar getrouwd, altijd een zeer goede baan gehad en dan willen jullie geld!
Mijn man zegt: ‘Daar doen we niet aan mee, koop maar een bos bloemen.’ Ik dacht zelf aan een cadeaubon, maar dat is eigenlijk hetzelfde als geld. Wat te doen?
Onthand door envelopje
Beste Onthand,
U hebt helemaal gelijk. Een envelopje op de uitnodiging hengelt naar andermans geld en is een ordinair symbool dat getuigt van slechte smaak. Nadat u dit hebt vastgesteld en er samen met uw echtgenoot over hebt zitten giebelen en u prettig superieur hebt gevoeld omdat u nooit zoiets zou doen als u wat te vieren had, gaat u over op de orde van de dag: u haalt het bedrag dat u van plan geweest zou zijn te spenderen aan een aardig cadeautje of dat u als bijdrage gestort zou hebben voor een groot gezamenlijk cadeau, in bankbiljetvorm uit uw portemonnee, u stopt het in een mooie kaart met uw handgeschreven hartelijke felicitaties erop en u doet het geheel in een envelop. Eenmaal aangekomen op het feest stopt u dit envelopje in de ongetwijfeld aanwezige met goudpapier beplakte schoenendoos, die als collectebus dienst zal doen. Het is nog steeds ordinair, maar u doet het toch maar. Andere ideetjes, zoals bossen bloemen, cadeaubonnen of alsnog de door u met zorg geselecteerde cd, hebben in dit geval een opvoedende strekking, en een veertigjarig huwelijksfeest is niet de juiste aanleiding om jubilarissen op te gaan voeden in goede smaak. Zo belangrijk zijn deze mensen bovendien niet voor u. Doen wat ze vragen is de beste oplossing – u hoeft niets origineels te verzinnen en u bent lekker snel klaar. Makkelijk toch?
Allemaal leuk en aardig, maar we weten nog steeds niet wat we “fatsoenlijk” en “onordinair” in geldvorm kunnen schenken aan onze zus en zwager na.v. hun 40-jarig huwelijksjubileum!
Kom eens met voorstellen over bedragen etc., bv. met een warm en koud buffet, of een feestje met band o.i.d.
Daar wil iedereen iets over weten, of het gepast is of niet!
Sorry, hoor, maar als je al 40 jaar bij elkaar bent, zit je echt niet te wachten op een vaas die je schreeuwlelijk vind of cadeaubonnen die net niet de kosten delen van iets wat je eigenlijk graag zou willen. En dan hangt het er nog maar van af, of die bonnen overal inleverbaar zijn!
Wat de meeste mensen willen weten is: wat geef je iemand die gaat trouwen, 12½ jaar, 25 jaar, 40 jaar of zelfs langer getrouwd is! Geef daarbij aan, of er een buffet of alleen een feestje aan verbonden is.! Daar wil men iets over weten: wat zijn de huidige tarieven voor dergelijke festiviteiten!!! Hoe ordinair dan ook!
Elles van Vilsteren.
Maar wat je aan een bruidspaar of jubilerende bruid en bruidegom geeft is toch geheel persoonlijk??? Voor mij telt ook hoe de relatie is met desbetreffende personen. Is het het buurmeisje die mij uitnodigt voor haar bruiloft of mijn beste vriendin??? Dat scheelt ook in de prijs van het cadeau wat ik zou willen geven. Je kunt m.i dus moeilijk een lijstje oprakelen van te geven bedragen. En dan ligt het er ook nog aan hoeveel je zelf kunt missen. Je kunt niet in andermans portemonnee kijken. Het gaat mij een beetje ver om een maand op een houtje te bijten omdat ik toevallig een feestje heb waar ik gruwelijk veel geld in de enveloppe moest doen omdat het anders ‘onfatsoenlijk’ is. En dat is trouwens een behoorlijk subjectieve term want wat de één redelijk vindt om te geven is voor iemand anders dus ‘onfatsoenlijk’. Ik vind het dus een persoonlijke aangelegenheid die je toch echt zelf op moet lossen.
Ik heb na mijn bruiloft de bedragen die ik van iedereen gekregen heb keurig genoteerd zodat ik bij toekomstige festiviteiten iets gelijkwaardigs kan geven, niet exact natuurlijk maar het is wel een richtlijn.
Bij een flink feest van een redelijke goede kennis zou ik, als redelijk verdienende 40-er, 50 euro geven. Bij een zeer goede vriend hoogstens 75, er zijn grenzen!
Als ik minder geld heb (student zou zijn oid) zou ik 25 euro geven.
Aan mijn broer heb ik 150 euro gegeven voor zijn bruiloft, omdat het mijn broer is.
Ik vind een geldbedrag in deze tijd van ‘consuminderen’ helemaal niet zo gek. Een bestemming daarvoor zou wel aangegeven moeten worden zodat ze bv een mooie reis, of wat mij betreft een nieuw bankstel kunnen kopen ipv allerei nutteloze prullaria waarmee ze alleen maar in de maag zitten. Ik geef (samen met mijn partner) voor een verjaardag 25€, een feest 40€, een bruiloft 50€. Bij echt goede vrienden het dubbele. Wij verdienen wel goed.
Wist jij dan wat je van elke gast kreeg, Jolanda? Dat lijkt mij nou niet de bedoeling. Als (ALS) ik geld geef stop ik dat in een mooi versierde envelop, en die gaat in de mooi versierde doos, maar mijn naam zet ik er niet bij.
waarom zet je je naam er niet bij? wat een raar gebruik.
Waarom zou dat niet de bedoeling zijn?
Ik heb van iedereen een kaart met inhoud en afzender gekregen, niks raar aan.
Wat een rare reactie…..mijn ouders zijn binnenkort 50 jaar getrouwd. Mijn vader heeft altijd heel goed verdiend, maar dat maakt toch niet uit. Ze komen inderdaad niets te kort….waarom toch dat envelopje….omdat mijn ouders graag een mooie reis willen maken nu het nog kan. En ik vind dat een hele mooie gedachte. En heb er alle begrip voor en mijn familie ook.
(Vijf jaar te laat, excuus…) Jolanda, omdat je niet wilt dat de ontvangers zien wat iedereen hen ‘waard’ vindt. Het is ook altijd beter om geldbedragen door een derde te laten inzamelen, die dan met een leuke speech het hele bedrag in een envelop op het feest aanbiedt.
dat is hier in het zuiden niet gebruikelijk, hier wordt gewoon een kaart gegeven met een gelukswens en een geldbedrag + afzender.
En het hele bedrag aanbieden vind ik juist ongepast, het gaat neimand iets aan welk bedrag het feestvarken heeft gekregen, of er moet al verzocht worden om geld in te zamelen voor een goed doel
Het geeft mij altijd het idee dat je alleen welkom bent als je geld geeft. Het is bedelen om geld (cadeau). Het is volgens ongeschreven regels niet behoorlijk om het te vragen. Wij hanteren altijd als cadeautip: je/jullie aanwezigheid. Het is toch te gek voor woorden om de gasten om geld te vragen als wij iets te vieren hebben. Het is juist leuk om met je familie, vrienden, buren, collega’s iets te vieren. En nog zoiets. Las dat iemand bijhoudt wat hij/zij kreeg om dat bij een andere feestelijke gelegenheid terug te geven. Het lijkt op het verhaal dat een bekende vertelde: als wij bij X en Y op bezoek gaan nemen wij altijd bloemen voor hen mee en als zij komen geven ze niets. Ik denk dan altijd je geeft iets omdat je leuk vindt. Niet om iets terug te krijgen. In het vervolg moeten zij maar zeggen: ik geef je een bos bloemen, maar ik wil wel als je bij ons komt ook een bos bloemen. Weet ook dat de gasten het vaak lastig vinden om niets mee te nemen. Dat is dan hun probleem. Andezijds kunnen zij als ze per se iets willen doen, altijd een bedrag storten naar een goed doel? En het meest belachelijke wat ik heb meegemaakt is dat na een geboorte van een kind bij het kaartje een catalogus werd bijgevoegd van een bedrijf waar was aangekruist wat men wenste. En dat van een zoon van een overleden vriendin van mijn vrouw. Te raden is wat wij daarmee hebben gedaan! Mensen houdt a.u.b. op met uw hebzucht?
Nichtje ging trouwen en ja , op de uitnodiging stond het envelopje. Een versierde doos stond in de zaal en daar deden we ons envelopje ( mooie kaart met 300 euro er in ). Het was een letterlijk staande! receptie , nergens plaats om te zitten. Mijn man en ik ‘hingen’ op de vensterbank . Je komt netjes aangekleed en met hak schoenen dus even zitten zou prettig geweest zijn. Er waren een paar keuken werkers die zo nu en dan langs kwamen met heel ‘artistieke’ witte bordjes : vb: een olijf met een takje peterselie en meer van die dingen . Om 18 uur hadden we trek en verlieten de ” gezelligheid” . We hebben toen een kant-en- klare maaltijd bij Albert Heijn gekocht en in onze hotelkamer’s magnetron opgewarmd . We wachten nog steeds op een bedankje……….
Ik zou zeggen, als je geen geld wilt geven, doneer dan voor hen aan een goed doel.
Ik heb zelf ook een hekel aan allemaal onnodige spullen krijgen die je toch niet gebruikt. In deze tijd van duurzaamheid en consuminderen vind ik een envelopje dus helemaal geen slecht idee…
Toen wij 50 jaar getrouwd waren ga en we een feest met vrienden en familie.met een uitgebreid diner.
We hadden gezegd…..we willen geen cadeau s maar omdat we beseffen dat niemand met lege handen wil aankomen: ” breng 1 fles wijn mee….die jullie regelmatig drinken, die jullie lekker vinden, Wij drinken ze later op en denken dan aan jullie” iedereen tevreden en er zaten lekkere wijntjes tussen. De prijs can die fles speelde uiteraard totaal geen rol.
Mensen die op die leeftijd een envelop op de uitnodiging zetten, daar begrijp ik niks van….geef dan geen feest. Ik zou me schamen.
..