Familiedag wegens taboe op verjaardag

Beste Beatrijs,

Mijn familie (broers en zusters, overwegend zestigers) is gewend zo veel mogelijk naar elkaars verjaardagen te gaan. Eén zus echter met haar man is sinds jaar en dag bij de Jehova’s Getuigen en hun religie verbiedt hun om verjaardagen te vieren. Zij komen dus nooit. Zolang onze moeder nog leefde, kwamen wij dit stel regelmatig bij haar tegen, maar na haar overlijden zien we hen nauwelijks meer. Het plan is gerezen om een of twee keer per jaar een aparte familiedag te houden om elkaar niet helemaal uit het oog te verliezen. Mijn man en ik zien daar niet zo veel in, want wij hebben onze handen al vol om alle verjaardagen af te lopen, plus ook nog de verjaardagen van onze kinderen met aanhang. Het is moeilijk om een datum te prikken voor een familiedag, want er is altijd wel iemand jarig in die buurt. Hoe lossen wij dit op? Of doe ik nu te moeilijk over die één of twee keer per jaar een extra gezellige dag met de hele familie? Het Jehova’s Getuigen-stel zelf stelt het instellen van een extra familiedag op prijs. Moeten wij ons aan hen aanpassen?

Als een verjaardag taboe is

Beste Als een verjaardag,

U schrijft niet uit hoeveel broers en zussen uw familie bestaat, maar u wekt de indruk dat het er veel zijn. Reken je de aanhang mee, dan kom je uit op een gigantisch aantal verjaardagen per jaar. En dan de kinderen ook nog. Al met al vergt dat een behoorlijke tijdsinvestering. Maar goed, als de hele familie vrede heeft met die routine, dan is dat natuurlijk prachtig. De weigering van uw Jehova Getuige-zus en -zwager om naar verjaardagen te komen vanwege hun geloof dreigt nu het aantal familiebijeenkomsten nog verder op te voeren. Ik kan me voorstellen dat u niet overloopt van enthousiasme voor dit plan. Misschien is er een betere oplossing mogelijk: Laat een van de familieleden zich opofferen en zijn verjaardag herdefiniëren als familiedag. Hij nodigt iedereen uit, zoals hij zou doen voor zijn verjaardag, en zegt erbij: ‘Dit is geen verjaardagsfeest – dit is een familiebijeenkomst.’ De hele familie gaat erheen, maar er is nergens een taart met kaarsjes te bekennen, er zijn geen slingers of ballonnen, en niemand feliciteert de jarige (behalve misschien stiekem, als de J.G.-zus het niet kan horen). Verder zijn er wel hapjes, drankjes en gezelligheid. Op die manier kunnen uw zus en zwager met onbezwaard gemoed de familiebijeenkomst bezoeken en hoeft er geen extra dag te worden ingeroosterd.

Cadeautjes voor de jarige zijn er niet op zo’n familiebijeenkomst, maar dat is toch niet erg? Op uw leeftijd draait een verjaardag toch allang niet meer om cadeautjes? Het volgend jaar kan weer iemand anders de familiedag organiseren op de datum dat hij/zij anders een verjaardagsfeestje had gegeven.