Beste Beatrijs,
De invoering van het rookverbod heeft geen effect gehad op de rokers in mijn jaarclub van de studentenvereniging. Sterker nog, het lijkt alsof ze de strijd tegen de almaar dominant wordende niet-rokers feller zijn gaan voeren. Indien ik (als enige niet-roker) bij deze vriendinnen over de vloer kom, wordt er binnen volop gerookt en ga ik aan het einde van de avond doorrookt naar huis. Of soms zelfs eerder, omdat ik er schoon genoeg van heb. Als diezelfde rokende vriendinnen bij mij thuis komen eten, wordt er binnenshuis niet gerookt, maar dan staat iedereen de helft van de avond op het balkon. Hetzelfde geldt voor het café of restaurant: zij vertrekken naar buiten voor een sigaret en ik zit ‘gezellig’ alleen binnen! Zij voeren aan dat ik niet alleen hóef te zitten, ik kan immers ook met hen mee naar buiten. Ik heb daar geen zin in, omdat ik tegen roken ben en me niet door hun rookprobleem laat verplaatsen naar de koude buitenlucht.
Hoe kan ik ze omturnen?
Beste Hoe kan ik,
Hier valt niets aan te doen. U bevindt zich als enige niet-roker in een jaarclub van uitsluitend rokers. U hebt ruim tegen hun gedrag geprotesteerd, zonder succes. Dan houdt het op. Wat zij doen (roken in de huiselijke kring met toestemming van de bewoner, of buiten roken als het gezelschap zich in een publieke ruimte bevindt) valt binnen de rookpolitieverordeningen. U vormt een uitzondering binnen de club en zij zullen u niet tegemoet komen, omdat de jaarclub voor hen de enige gelegenheid is waar zij nog sociaal kunnen roken. De wereld valt steeds meer uiteen in rokers en niet-rokers. In dit stadium is het onvoorstelbaar bijvoorbeeld dat een roker en een niet-roker een relatie zouden kunnen krijgen. U hebt twee mogelijkheden: ofwel u legt u neer bij uw rokende vriendinnen en u draait de dag daarna een extra wasje, ofwel u neemt afscheid en zoekt een ander vriendinnenclubje op, waar niet wordt gerookt.
Graag ben ik het eens met Beatrijs als het gaat om die studente die als enige niet rookt in haar jaarclub.
Ófwel het allemaal doorstaan wat die jaarclubgenoten haar aandoen, ófwel afscheid nemen van deze club.
Dat laatste zou míjn keus zijn. En wel omdat het geen échte vriendinnen zijn. Want anders zou er op zijn minst steeds iemand bij haar achterblijven desnoods op afspraak of bij toerbeurt om lekker door te kletsen (binnen, thuis of in het café) als de anderen buiten gaan roken. Wat die “vriendinnen” nu doen is respectloos.